เรื่องเล่า...ในอดีต

[Ron Samyan]

คือมันเป็นอย่างนี้  ที่เขาหลวงสุโขทัย หลังจากที่เรากางเต็นท์ เสร็จ  ตอนเย็น ๆ แล้วเดินไปถ่ายรูปกัน ที่ยอดเขาภูกา แล้วขากลับแล้วเราเจอน้องเขากำลังเก็บลูกอะไรสักอย่างจากต้นไม้ แต่ว่าหลายคนเริ่มคิดอะไร อยู่ในใจ " เฮ้ยมากัน2 คน เอง เหรอวะ "
       พอคืนนั้น นั่งรอบกองไฟ คุยกันไปอยู่ดีๆ ใครนะเกิดความอยากรู้ อยากเห็น เต็นท์น้องเขาอยู่ใกล้ๆเรา ห่างประมาณสัก 15เมตร นี่ ก็มีใครคนหนึ่งเสนอ ความคิดขึ้นมาว่า " เอ้ย มันทำไรกันป่าววะ ไอ้รอนไปแอบฟังดูซิ "  นั่นแน่ ไอ้พวกนี้ก็แปลก อยากรู้ อยากเห็นเรื่องของชาวบ้านเขา แต่ดันมาให้กูไปแทน ผมก็เลย คว้าเอาไอ้นุ้ยไปด้วยอีกคน กันหน้าแตกไว้ก่อนดีกว่า
      แต่อย่างว่า ถ้าเดินไป กลัวเขาได้ยินเสียงนะ  ก็เลยลงทุน คลานไปกับพื้นกับไอ้นุ้ย สองคน พอไปไกล้ๆน้องเขาจุดเทียนในเต็นท์ แล้วเงี่ยหูฟัง
ก็ปรากกว่า ไม่เห็นมีอะไร เขาก็นอนคุยกันตามปรกติ แล้วเราก็คลานกับมารายงาน  ( รู้งี้ น่าจะอำพวกมันซะหน่อยนะ นุ้ย ) หลอกให้พวกมันคลานซะมั่ง
      ตอนเช้า น้องเราเก็บเต็นท์ลงก่อนเรา ( สงสัยกลัว พวกเรา ) เพราะตอนนั้น ก็มีน้องเขาสองคน กับ พวกเราเท่านั้นที่ขึ้นไปกางเต็นท์ แต่ตอนเดินลง เรายังเดินตามไปทันน้องเขาอีก พอเราไปทัน น้องเขาไม่ยอมลงต่อ ปล่อยให้พวกเราลงแซงไปก่อน  " ผมว่าฆ่าแฟนมันทิ้ง แล้วทำอะไรสักอย่างไหม ตำรวจจับไม่ได้หรอก " นั่นแน่ ไม่รู้ใครเสนอความคิดชั่วๆออกมา

[Ron Samyan]

        ยัง   ยังไม่จบ หลังจากเราถึงด้านล่างแล้ว เราก็โบกรถไปเรื่อยๆ เพื่อไปขึ้นรถไฟ ที่พิษณุโลก คันสุดท้ายนี่สุดยอด เป็นรถสิบล้อบรรทุกหิน (พวกเรารถอะไร ผ่านมา โบกหมด ขาไปจำได้ว่าไปโบกแม้กระทั่งรถตำรวจ) เขามีน้ำใจมาก ๆ ลงทุนไปส่งเราถึงสถานีรถไฟ ถ้าเข้ามาอ่านเจอ ก็ขอบคุณนะครับ
      และแล้วเรามาเจอน้องเขาที่สถานีหรือบนรถไฟ นี่แหละ ผมไม่แน่ใจนะนุ้ย บังเอิญจริงๆ แต่อย่างว่าแหละ น้องเขา โครต...เลย สวย เซ....หุ่น..งี้  แม่เจ้าโว้ย ( แฟนเข้ามาอ่านด้วยไหมนุ้ย...ไม่กล้าเขียนบรรยายสรรพคุณมาก นะ ) มิน่าละ ถึงมีใครบางคน คิดการใหญ่ เสี่ยงเข้าคุกซะอย่างงั้น เฮ้อ !!!

[newstar]

แมร่ง พวกมึงกินแต่มาม่าสิ เลยผอมแบบนี้ เดาว่าในหม้อสนามนั่นก็กำลังต้มมาม่าอยู่ 555+

รูปภูสอยดาวผมกูมีนะ ยังเก็บไว้อยู่

[Ron Samyan]

   ถูกต้องแล้วพร เอ๋ย ตอนนั้นทุกทริปที่ไป มาม่าเป็นอาหารหลัก มันสะดวก พกพาไปง่าย น้ำหนักเบา อีกอย่าง เมนูอย่างอื่นไม่รู้ว่ามันทำเป็นหรือเปล่าก็ไม่รู้  ที่สำคัญ  คือ ตังค์ไม่ค่อยมี  แฮะ ๆๆ   แต่ละคนถึงมีสภาพแบบนั้นไง    แล้วตอนไงละ!!  อ้วนเป็นหมูตอนไปหลายคนแล้ว
    เออ! พร   เอารูปมาลงซิ  แล้วเล่าอะไรสนุกๆ ขำๆ  มาเลยนะ

[Ron Samyan]

มีคนโผล่ มาแซว เป็นระยะๆ  มึงไม่โพสต์ ไม่เล่า  กูล่อเหมาคนเดียวไปก่อนละกัน





บอกแล้วไงว่าที่ หนาวสุดในสยาม

[Ron Samyan]

ทำเป็นชี้นิ้ว  " เฮ้ย พระอาทิตย์ขึ้นแล้วเว้ย " จริงๆ แล้ว วันนี้พระอาทิตย์โผล่แป๊บเดียวเอง
แต่ มัน โอเวอร์แอค ไปงั้นแหละ





มันน่ามี ทะเลหมอกซะที่ไหนละ

[Ron Samyan]

หลังจากชม หนองน้ำหมอก ( มันไม่เป็นทะเล หรอกที่นี่  ) กลับเต็นท์  ต้มมาม่า  อิ่มแล้วแล้วไปเดินป่ากัน ( ดูสภาพแล้วไม่น่าอิ่ม )
ตรงนี้ นุ้ย ที่กูเห็นกวาง แบบจะๆเลย

 

[Ron Samyan]

แล้วมาถึงจุดชมวิวอีก ด้านหนึ่งด้านล่างมีชาวบ้านเลี้ยงวัว อยากมาอยู๋อย่างนี้จัง

"เก็กหล่อ เชียวนะมึง ไอ้อาร์ต"  ได้ข่าวว่าไปเป็นนายอำเภอที่ไหนสักแห่ง  นุ้ย คอนเฟิร์ม ด้วย

[Ron Samyan]

เราอยากอยู่หลายๆวัน แต่ว่า ....หลังจากมาม่า หมด กลัวอดตายกันซะก่อน   อีกวันเราก็เดินทางกลับ...  ถ่ายภาพเป็นที่ระลึกซะหน่อย

[Ron Samyan]

ทุกคน ก็เลยเหลือแต่สภาพนี้ ดูเอาเองก็แล้วกัน  ลาก่อน..ภูเรือ
สักวัน...เราจะกลับมาต้มมาม่าที่นี่กันอีก

[Ron Samyan]

หลังจากจบมา ได้ 3 ปี ได้มีโอกาสมาเยือนที่นี่อีก เมื่อตอนสิ้นปี กับเพื่อนๆน้องๆ ที่ทำงานบริษัท SHARP เป็นการอำลาเพื่อนๆ
( เดี๋ยวเอารูปมาให้ดู )      เสร็จจากทริปนี้ ผมก็เริ่มงานใหม่ตอนต้นปีใหม่พอดี ที่ บริษัท รีท-ไรท์ (ประเทศไทย ) จำกัด ที่บางประอิน  ที่นี่แหละ ที่นุ้ยมารับผมไปร้องคาราโอเกะ ที่ไปเจอน้องนวลงัย    ขวัญใจนุ้ยเขาละ แต่ป๋าป๊อกหวงสุดๆ  อิอิ ผมก็ชอบครับ ก็เด็กมันน่า.....

[Ron Samyan]

ล่าสุด เมื่อ ต้นปีนี้ ได้ไปงานแต่งงานน้องหมอตู่ ที่ขอนแก่น ไปกับหมอตู่ กัน 2 คน
หมอตู่ขับ ผมถ่ายรูป จิบเบียร์ สบายอุรา ... ผ่านเส้นทางพอดี นี้ เลยมีรูปนี้มาฝากครับ

[Ron Samyan]

เส้นทางนี้ ขับรถเที่ยวก็เพลินดี

[Ron Samyan]

หน้าที่ว่าการ อำเภอภูเรือ

[Ron Samyan]

บนเส้นทาง นี้ แบบนี้ มีเยอะ

[Ron Samyan]

ขับมาไกล แวะซะหน่อย

[Ron Samyan]

แวะจิบเบียร์ เย็นๆ แล้วค่อยไปต่อละกัน

[akenui]

อืม เชีวิต ก็เหมือนกับขี่จักรยานสีแดง(ขอยืมเพลงพี่เสกโลโซมาหน่อย)

รอนมึงเล่าต่อไปเลย มึงเล่าแล้วทำให้กูอยากมาอ่านต่อทุกวัน แล้วจะมีคนพิมพ์รวมเล่มให้มึงเก็บไว้อ่านอีกรอบตอนอายุ 60 ถ้ามึงไม่ตายก่อนนะ 555

ป.ล. ว่าแต่ไอ้ป้อมนี่ มันโอเวอร์แอ๊ค ทุกทริปเลยว่ะ  แต่ตอนนี้ มันลดไปเยอะ ตั้งแต่ตอนจบหใม่ๆแล้วไปตรวจร่างกายแล้วตรวจเลือดด้วยตอนสมัครงาน
5555

[Ron Samyan]

บนเส้นทางสายนี้ ขับรถเที่ยวก็เพลิดเพลินดี  คนขับเหนื่อย คนนั่งจิบเบียร์ชมวิว ไปตามสองข้างทาง สบายอุรา ไม่ต้องมาคอยโบกรถ ไม่ต้องต้มมาม่า
ให้ไอ้พรมันแซวเอาได้....
 มีรูปสวยสองข้างทางอีกเยอะ  ที่ผมถ่ายมันทุกซ้อต ตั้งแต่ เชียงใหม่ ลำปาง อุตรดิตถ์ พิษณุโลก เลย และก็ภูเวียง ขอนแก่น แดนไดโนเสาร์
เขียนบรรยาย ได้เป็นเล่มๆ   แต่อย่างว่า...
    กระทู้ นี้  ต้องการเก็บภาพเก่าๆ มาเล่าเรื่องอดีต ...แถมภาพปัจจุบัน นิดหน่อย เพื่อดูพัฒนาการเปลี่ยนแปลง จากอดีตสู่ปัจจุบัน
เรื่องต่อไป ...โปรดติดตาม
 


มันเป็นเรื่องที่ทำให้ เป็นจุดเปลี่ยนของการเลือกทางเดินชีวิตของผม เลยทีเดียว

[อ้อย31]

พวกน้องผู้ชายเนี่ย...น่าอิจฉาจัง
ได้มีโอกาสไปท่องโลกกว้างผจญภัยกันแบบนั้น
เสียดายจังที่สมัยเรียนไม่เคยได้ทำอะไรแบบนั้นเพราะเป็นผู้หญิง
อย่างมากก็แค่ไปค่ายอาสาฯ  แต่ก็สนุกและมีความทรงจำดีๆ
เอาไว้ให้นึกถึงอีกแบบนึง

[opas]

		อ้างถึง			ข้อความของ เจษฎา เมื่อ 20 กรกฎาคม 2552, 22:11:45
	สมัยเรียนเรียบร้อย หอหญิงเลยไม่ค่อยสนเราเลย เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเค้าชอบคนเลวกัน

5  5  5   อย่างนี่นี่เอง

[Ron Samyan]

		อ้างถึง			ข้อความของ อ้อยเค็ม เมื่อ 24 กรกฎาคม 2552, 22:23:13
	พวกน้องผู้ชายเนี่ย...น่าอิจฉาจัง ได้มีโอกาสไปท่องโลกกว้างผจญภัยกันแบบนั้น เสียดายจังที่สมัยเรียนไม่เคยได้ทำอะไรแบบนั้นเพราะเป็นผู้หญิง อย่างมากก็แค่ไปค่ายอาสาฯ  แต่ก็สนุกและมีความทรงจำดีๆ เอาไว้ให้นึกถึงอีกแบบนึง

พี่อ้อย..เอาภาพเก่าๆ มาเล่าเรื่องซิครับ  เรื่องอะไรก็ได้ครับ ที่มันเป็นอดีต   สนุกสนาน ขำๆ หรือประทับใจอะไร เอามาเล่าสู๋กันฟัง  มันเป็นความทรงจำที่ดีเลยนะครับ
เฮ๊ย!!! เพื่อนๆ คนอื่นๆ หายหัวไปไหน  เอามาเล่ากันหน่อย

[BU_MEE]

ว่าแต่ป๋าเหรก คิดถึงจัง 
ยังคิดจะเลี้ยงข้าวเราอยู่หรือเปล่าไม่ลืมหรอกนะ

[อ้อย31]

ไม่รู้ว่ารอนเคยไปค่ายหอเดียวกันกับพี่บ้างหรือเปล่า  พี่ไปค่ายหอเกือบทุกค่ายเลยตั้งแต่เรียนอยู่ปี 2
จ๊นจะจบปี 4 ก็ยังอุตส่าห์ตามไปสมทบกับเขาทีหลังอีกแน่ะ    ที่พอจำได้ก็มีค่ายบ้านท่าตรอน อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่
ค่ายบ้านด่านมน อ.นิคมคำสร้อย  จ.หนองคาย  ค่ายบ้านป่างิ้ว  อ.ห้วยงู  แล้วก็ค่ายที่มีนาท ภูวนัย เป็นนายอำเภอ
อยู่ในขณะนั้น(จำได้แต่ชื่อนายอำเภอ  แต่จำชื่อค่ายไม่ได้...แฮ่..แฮ่)  ค่ายใดที่ตกหล่นชื่อไป  ก็ขออภัยด้วยเน้อพี่น้อง
แถมไปแนะแนวและค่ายกับกลุ่มจุฬา-สุพรรณอีกหลายครั้ง  รวมทั้งไปร่วมหาทุนของชมรมดนตรีสากลของหอครั้งนึงด้วยจ้ะ

ประทับใจแบบเสียวสุดยอดมากๆรู้สึกจะเป็นค่ายที่ได้ไปนั่งวัวเทียมเกวียนกับน้องป๊อก รัฐศาสตร์  และน้องอ๊อด(หญิง) วิดยา 
(คงใช่สองคนนี้นะ)  เพราะขึ้นๆลงๆอยู่บนเนินเขาตั้งหลายลูกแน่ะ  ตอนจะไปคิดแค่ว่ามันคงสนุกดี  ไม่ยักกะรู้ว่ามีขึ้นเขาลงเขาขนาดนั้น 
กลัวก็กลัวแต่ก็สนุกจ้ะ  (คนบังคับเกวียนคือน้องวัยรุ่นบ้านที่เราสามคนไปนอนในหมู่บ้านนั่นละ  จำไม่ได้ว่านั่งไปทำอะไรกัน 
ถ้าป๊อกกับอ๊อดมาอ่านเจอ  ช่วยตอบหน่อยสิ)

ส่วนค่ายที่ประทับใจและเป็นค่ายรวมค่ายแรกที่ไป  แล้วยังมีเฉียดตายคือค่ายท่าตรอน  ชาวค่ายเกือบตกเหวตายกันทั้งคันรถ 
เพราะฝนตกถนน(ดินลูกรังที่กำลังทำทางใหม่  มีรถทำถนนเป็นระยะๆ)มันลื่นจนรถเป๋ไปเป๋มา  ทุกคนเลยพากันลงมาเดินข้างล่าง 
จนรู้สึกว่าเข้าเขตปลอดภัยแล้วถึงได้ยอมขึ้นรถกัน  รู้สึกผู้ร่วมชะตากรรมเท่าที่จำได้จะมี เล็กกับศรีนวล (สงวนไว้) พี่โม่ ครุ
กด วิดยา  แป๋ม-แหม่ม-กระรอก  พี่แอ พี่หนอง พี่แซ็คศิลปะ  พี่แอ๋น บัญชี  พี่ป่อม เภสัช  พี่ติ๊ก รัฐศาสตร์  พี่เจี๊ยบ วิศวะ
และอื่นๆอีกมากมายที่จำไม่ค่อยจะได้แล้ว(อย่าน้อยใจกันล่ะ)เพราะเริ่มสับสนว่าไปค่ายไหนกับใครมาบ้าง   

[akenui]

ผมจำตอนนั่งรถไฟ ไปค่ายป่าวิ้งกับพี่ได้  ช่วงหัวรุ่ง พี่ตื่นมานั่งเมาท์กับพี่เล็ก พูดไม่หยุดเลย ผมนั่งฟังไป หลับไปก็ยังไม่หมดเรื่องคุย จนผมบอกพี่ว่า พี่อ้อยรู้จักกิมจ้อมั้ย  ปรากกฏว่า พี่อ้อยมองหน้าพี่เล็กอมยิ้มเล็กน้อย  แล้วก็เงี่ยบไปเลย   .... ผมเลย หลับสบาย

ถ้าพี่โกรธตอนนั้น ก็ขออภัยตอนนี้ด้วยครับ

นุ้ย