= = = เวียตนาม เว้ ฮอยอัน ดานัง = = =

[yyswim]

204

[yyswim]

205

[yyswim]

206

[yyswim]

207

[yyswim]

208

[yyswim]

209

[yyswim]

210

[yyswim]

211
ถึงเวลา เข้าเฝ้า....






ว่างเมื่อไหร่ จะเข้ามาโพสต์ต่อนะครับ

ผมต้องไปเตรียมการสอนแล้ว

จาก
http://yyswim.bloggang.com/

[เหยง 16]

		อ้างถึง			ข้อความของ yyswim เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 20:01:52
	147 มอบช่อดอกไม้

40 สวัสดีครับ พี่นพ
เพิ่งกลับมาจากพระนครศรีอยุธยา และไม่ทันดูรายการ "เสด็จประพาสต้น" วันนี้ เลยไม่ได้สรุปลงเว็ปรวม 3 วันแล้ว
วันนี้ ยังไม่พร้อมในการโพสต์ภาพ แต่ขอคอมเม้นท์ เรื่องจากลงเรือฟังดนตรีโบราณ การมอบช่อดอกไม้ และการทิป

ช่อดอกไม้ ซึ่งเป็นดอกกุหลาบที่เจ้าของเรือจัดเพื่อขายให้คณะทัวร์ ซื้อเพื่อมอบให้นักแสดงในราคาดอกละ 20 บาท
หรือ 1,000 ด่องนั้น รายได้จากการขายดอกกุหลาบเป็นของเจ้าของเรือทั้งหมดครับ นักแสดงไม่ได้เลย, ซึ่งในท้ายของ
การแสดงมีการรวบรวมทิป เพื่อมอบให้นักแสดงซึ่งประกอบด้วย นักดนตรีและนักร้อง ส่วนนี้จึงตกแก่นักแสดงโดยวิธีหาร
เฉลี่ย แต่นักแสดงรายใดได้ทิปจากมือเรา ผู้นั้นก็ได้ทิปส่วนนั้นไปเองต่างหากจากทิปรวม ซึ่งเรื่องนี้คงต้องดูเอาไว้ด้วย
เพราะหากซื้อดอกกุหลาบไปเป็นเงินมากๆ แล้ว โอกาสที่จะทิปให้นักแสดงก็ลดน้อยลงไป จึงควรจะพอๆกัน ทั้งสองอย่าง

อนึ่ง หากคืนนั้น การแสดงมีรอบที่สอง นัดแสดงชุดแรกจะหมดสิทธิ์แสดงชุดที่สองครับ เพราะเขามีนักแสดงอีกชุดหนึ่ง
รอขึ้นเรือเพื่อแสดงให้คณะทัวร์ชุดที่สองชม ในขณะที่ดอกกุหลาบดอกเดิมนั้น เจ้าของเรือเรียกกลับจากนักแสดงเพื่อขาย
ในรอบที่สองต่อครับ

ในส่วนของสินค้าที่ขายบนเรือ อาทิ ชุดอ๋าวหญ่าย เสื้อผ้าแบบอื่นๆ กระเป๋าสตางค์ ก็เป็นของเจ้าของเรือเช่นกัน นักแสดง
ไม่เกี่ยวครับ   

[เหยง 16]

		อ้างถึง			ข้อความของ yyswim เมื่อ 09 กรกฎาคม 2552, 19:26:14
	46

41 อาหารที่เสริฟ์ให้คณะซีมะโด่งทัวร์ หรือคณะอื่นๆ ที่ด่านลาวบาว ชายแดนลาว-เวียตนาม
ของหวานเป็นผลไม้ คือ แตงโม 1 จาน (ตามภาพ) ซึ่งในแต่ละจานจะมีจำนวนเท่ากับคนนั่ง
เช่น โต๊ะนี้นั่ง 5 คน ได้แตงโม 5 ชิ้น แต่ละชิ้นคือ 1 คำ ใครเบิ้ล อีกคนหนึ่งต้องอดครับ

ส่วนไข่เจียว จานขนาดนั้นน่าจะใช้ไข่ 2 ฟองตีแล้วทอดโดยใช้น้ำมันเพียงน้อยนิดครับ
(ครึ่งช้อนโต๊ะต่อการทอดหนึ่งจาน) ด้วยเหตุน้ำมันหายากและมีราคาแพง แต่ไกด์บิวบอกว่า
ใช้น้ำมันน้อยทำให้ไม่มีไขมันส่วนเกินครับ คนชาติเขารูปร่างจึงดูดี ไซด์ไม่ใหญ่ ไม่ลงพุงแบบเรา

เช่นเดียวกัน ต้มยำหม้อไฟ มีเนื้อปลาแบ่งกันคนละชิ้นใหญ่หรือสองชิ้นเล็ก เรียกได้ว่าต้มยำซดน้ำ
เนื้อไม่ต้องพูดถึง ส่วนส้มตำหนึ่งจานไม่มีกุ้งแห้งหรือผักอื่นปนเลย สรุปอาหารสู้บ้านเราไม่ได้จริงๆ

[เหยง 16]

		อ้างถึง			ข้อความของ yyswim เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 20:34:57
	180 เงาะ และ ขนุน

42
ผลไม้ในโรงแรมที่เสริฟคณะทัวร์ ขนุนชิ้นไม่ใหญ่เท่าของบ้านเรา ในขณะที่เงาะสภาพก็ไม่สดและไม่ปอกหรือฝาน
ให้ง่ายต่อการแกะเอาเปลือกออก แสดงถึงการที่ยังไม่พิถีพิถันเท่าที่ควรจะเป็น

[เหยง 16]

		อ้างถึง			ข้อความของ yyswim เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 20:55:46
	194 & 202 & 203

43 ออกจะเป็นเรื่องที่น่าเสียดายไปสักนิดครับ ว่าคณะซีมะโด่งทัวร์มีไกด์รวม 4 ท่าน แต่คุณตุ้ยนุ้ย-ไกด์ชาวลาว
ให้บริการเราเฉพาะภายในประเทศ สปปล เท่านั้น หากได้ร่วมเดินทางเข้าไปในเวียตนามตลอด 4 วันเต็ม
อาจสร้างความสนุกสนานได้เพิ่มมากกว่าที่ได้รับ ก็เป็นได้

[เหยง 16]

800

รอพี่นพโพสต์รูปต่อก่อนนะครับ พรุ่งนี้เย็นผมถึงจะเริ่มโพสต์ต่อครับ

[yyswim]

เหยง ผมจะไม่ว่างอีก 2-3 วัน

ช่วงนี้มีงานสอน 2 งาน  และมีงานศพญาติห่างๆ ต้องไปบริการคุณแม่

[iamfrommoon]

		อ้างถึง			ข้อความของ yyswim เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 20:57:52
	205

หล่อขั้นเทพนะคะ...

เห็นพี่ๆ แล้วคิดถึงๆๆ ค่ะ วันก่อนเพิ่งคุยกับพี่ชรินทร์...เสียดายไม่ได้ไปด้วย...แงๆ 

[iamfrommoon]

		อ้างถึง			ข้อความของ yyswim เมื่อ 12 กรกฎาคม 2552, 20:41:06
	139 คุณเก๋ สาวน้อย ไกด์ชาวไทย น้องเก๋เหมือนอุ้ม สิริยากร พุกกะเวสเลยค่าพี่สิน... เห็นชุดอาว หยาย แล้วอยากได้จังงงงงงงงงงงงงงงง

[เหยง 16]

44 ได้เปิดเว็ปการไปทัวร์เวียตนามของคณะซีมะโด่งทัวร์ให้ เพื่อนๆ ผู้อยากจะไปเที่ยวได้ชม และเมื่อเห็นภาพนี้
เขาระพึงออกมาว่า เหนือฟ้า ยังมีฟ้า (ฝีมือการถ่ายภาพของพี่นพ' ครับ)

[เหยง 16]

45 จากตลาดดองบา สู่เมืองมรดกโลก ฮอยอัน

เวลาประมาณ 15.10 น. คณะซีมะโด่งทัวร์ ออกเดิทางจากตลาดดองบาสู่เมืองฮอยอัน โดยผ่านอุโมงไฮ่เหวิน ซึ่งเจาะผ่าน
ภูเขาซึ่งกั้นเมืองเว้กับเมืองดานัง หากจะใช้ถนนที่ลาดไปตามภูเขา จะต้องใช้เวลาวิ่งประมาณ 1 ชั่วโมงเศษๆ เล็กน้อย
แต่หากใช้บริการทางผ่านอุโมงค์ จะใช้เวลาเพียง 15 นาที ก็ลอดเขาไปสู่เมืองดานัง
รัฐบาลญี่ปุ่นให้กู้เพื่อการขุดเจาะอุโมงค์ไฮ่เหวิน ซึ่งมีความยาวทั้งสิ้นประมาณ 6300 เมตร โดนเริ่มเจาะในปี ค.ศ. 2000
และสำเร็จจนเปิดใช้ได้ในปี ค.ศ. 2005 เฉลี่ยเจาะได้ 1.2 ก.ม.ต่อปี

อุโมงค์ที่เจาะไว้มี 2 ช่อง แต่รัฐบาลให้ใช้เพียงช่องเดียว แบบวิ่งรถสวนกัน, ส่วนอุโมงค์ที่สอง เพื่อสำรองในกรณีฉุกเฉิน
และให้ใช้ความเร็วเพียง 40 ก.ม.ต่อชั่วโมง อีกทั้งไม่อนุญาตให้รถบรรทุกเชื้อเพลิง รถจักรยานยนต์ ใช้อุโมงค์เป็นทางผ่าน
เพราะกลัวจะเกิดอุบัติเหตุ ในอุโมงค์มีกล้อง 37 ชุดเพ่อตรวจตราและควบคุมการจราจร ซึ่งในช่วงที่คณะซีมะโด่งทัวร์เข้า
ใช้อุโมงค์ก็มีเหตุคือ รถเทลเล่อร์เสียกลางอุโมงค์ขณะจะบรรทุกสิ้นค้าไปเมืองดานัง ซึ่งเจ้าหน้าที่ฝั่งเมืองดานังจะปิดไม่ให้
รถเข้ามาจากทางนั้น แล้วส่งรถมาลากรถเทลเล่อร์ที่จอดเสียออกไป ส่วนรถของคณะซีมะโด่งทัวร์ก็ใช้วิธีขับแซงทางซ้าย
ของรถที่จอดเสีย วิ่งเลนตรงข้ามออกปากประตูอุโมงค์สู่เมืองดานัง

การเดินทางในเวียตนาม ค่อยข้างจะกะเวลาได้ไม่ผิดพลาด เนื่องจากกฎหมายกำหนดความเร็วของรถไว้ที่ 80 ก.ม.ต่อชั่วโมง
สำหรับทางระหว่างเมือง และกำหนดความเร็วไว้ที่ 40 ก.ม.ต่อชั่วโมง สำหรับการวิ่งในเมือง ซึ่งความเร็ว 40 ก.ม.ต่อชั่วโมงนี้
เป็นความเร็วของการขับขี่จักรยานยนต์ด้วย คณะซีมะโด่งทัวร์ไม่เคยพบเห็นอุบัติเหตุในเวียตนามตลอดเส้นทางทัวร์ 6 วันเลย
สิ่งที่เป็นปัญหาตลอดการเดินทางคือ ไม่สามารถหาห้องน้ำ ให้คณะทัวร์ได้ไช้ระหว่างเดินทาง ซึ่งหลังจากเดินทางไปเกือบ 2
ชั่วโมงเต็ม ต้องไปขอใช้ห้องน้ำจากภัตตาคาร Pho BiEn (ภาษาเวียตนาม) ที่คณะทัวร์จะแวะรับประทานอาหารเย็นของวันรุ่งขึ้น
เพื่อทำธุระกิจส่วนตัวกัน จากนั้นเวลาประมาณ 17.08 น. คณะทัวร์ได้เดินทางต่อ โดยออกจากเมืองดานังไปสู่เมืองฮอยอัน ซึ่ง
ใช้เวลาเดินทางอีกประมาณ 30 นาทีเศษ

หมายเหตุ ในช่วงนี้ กล้องไม่สามารถถ่ายภาพได้ เนื่องจาก memory หมด และต้องใช้เวลาลบภาพส่วนหนึ่งออกเพื่อถ่ายภาพชุด
ใหม่ และต้องเริ่มจำกัดการถ่ายภาพเพื่อให้มีภาพได้ครบตามสถานที่ต่างๆ ให้มากที่สุดครับ ต่อไปคงต้องรอภาพจากกล้องของพี่นพ
และของท่านอื่นๆเช่นของพี่สิงห์  ประกอบบ้าง

[เหยง 16]

46 ฮอยอัน เมืองมรดกโลก

ฮอยอันในอดีตเป็นเมืองท่าสำคัญของเวีตนาม อยู่ห่างจากเมืองดานังประมาณ 30 ก.ม. มีแม่น้ำทูโบน ไหลผ่าน
เป็นเมืองท่ามาแต่สมัยอาณาจักรจามปา ในศตวรรษที่ 15 จะมีเรือสำเภาจากทั่วโลกเข้ามาค้าขายและแลกเปลี่ยน
สินค้ากันด้วย ไม่ว่าจะเป็นผ้าไหมเนื้อดี เครื่องเทศที่ขึ้นชื่อของเวียตนาม ชาวต่างชาติที่เข้ามาค้าขายในเมือง
ฮอยอัน จึงพากันสร้างบ้านที่อยู่อาศัยของตนเองตามวัฒนธรรมของแต่ละชาติ ขึ้นเพื่อพักอาศัย เก็บสินค้า ตลอด
จนสร้างศาสนสถานตามที่ตนเองศรัทธาขึ้น ดังเช่น สะพานญี่ปุ่นที่สร้างระหว่างชุมชนชาวญี่ปุ่นกับชาวเวียตนาม
ที่คงอยู่มาถึงปัจจุบัน, ศาลเจ้าฟุกเกี๋ยนหรือฟูเจี้ยน ของชาวจีนไหหลำ เป็นต้น

ในศตวรรษที่ 17 เมื่อแม่น้ำทูโบน เริ่มตื้นเขิน การคมนาคมทางน้ำไม่สามารถดำเนินต่อไปได้ ฮอยอัน เมืองที่เคยมั่งคั่ง
และมีการค้าต่างประเทศอย่างต่อเนื่อง ก็หยุดชะงักลงโดยปริยาย การค้าต้องไปใช้เมืองดานังเป็นแหล่งขนถ่ายสินค้า
และทำการค้าขายทดแทนเมืองฮอยอัน นับแต่นั้นมา

เมืองฮอยอัน จึงอยู่ในสภาพเดิมดังเช่นเมื่อ 200 ปีที่ผ่านมา จนมีชาวเยอรมันเข้ามาพบเห็นและทำเรื่องเสนอขอขึ้น
ทะเบียน จนในปี พ.ศ. 2542 เมืองฮอยอัน ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นเมืองมรดกโลก World Heritage Town จาก
องค์การยูเนสโก

[เหยง 16]

47 ฮอยอัน ในยามคำคืน

หลังจากไปรับประทานอาหารเย็นแล้ว รถได้พาคณะซีมะโด่งทัวร์ไปยังโรงแรม Van LoI ซึ่งอยู่ถัดจากภัตตาคารไปเพียง
ประมาณ 500 เมตร จากนั้นชาวคณะทัวร์ได้พากันออกจากห้องพัก หลังจากนำกระเป๋าไปเก็บที่ห้อง เพื่อชมเมืองฮอยอัน
ในยามค่ำคืน ทั้งๆที่ขณะนั้น การแข่งขันเทนนิสรองชิงชนะเลิศระหว่าง โรเจอร์ เฟดเดอเรอร์ VS แอนดี้ รอดดิก ได้เริ่ม
ขึ้นในเซ็ตแรกแล้ว

พวกเราเดินข้ามสะพานที่ทอดข้ามแม่น้ำทูโบน สู่อีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำ เพื่อเข้าสู่พื้นที่ 2 ตารางกิโลเมตรของส่วนที่เป็น
เมืองมรดกโลก เลี้ยงซ้ายใน๙อยที่ 2 ตรงสู่เมืองมรดกโลก ที่สองฝั่งเป็นบ้านในลักษณะสร้างมาเก่าแก่ ส่วนใหญ่มีชั้นเดียว
ทอดยาวไปตลอด ในเวลาค่ำคืนจะประดับด้วยโคมไฟหลากสี สวยงาม ช่วงเวลาประมาณ 20.00 น.เศษ ยังพอมีร้านค้าเปิด
ขายอยู่บ้าง รวมทั้งร้านขายเครื่องดื่ม ขนมปังหลากชนิด ที่เปิดให้บริการอยู่

การพักค้างคืนและชมเมืองฮอยอัน ในยามค่ำคืนนี้ เป็นความคิดของจู๋หลิว Rx14 และพี่อี๊ด-สุภาณี บช14 ซึ่งต้องขอขอบ
คุณพี่ทั้งสอง รวมทั้งพี่สิงห์ (หัวหน้าทัวร์) ในครั้งนี้ มา ณ โอกาสนี้

การเดินชมเมืองในยามค่ำคืนจะขาดรสชาติไปมาก หากไม่ได้คุณหมอไกร สัตว์20 ที่ขับขี่จักรยานสำรวจพื้นที่รอบเมืองเก่า
แล้วตระเวนบอกข่าว เส้นทางการเดินชมเมือง ร้านค้าที่จะแวะพักรับประทานน้ำ กาแฟ เครื่องดื่ม เพื่อบรรเทาอาการกระหาย
รวมทั้งการพักเพื่อลดความเมื่อยล้าจากการเดิน หรือแจ้งเส้นทางการเดินชมเมืองที่ต่างเส้นไปจากเดิม อนึ่งในเมืองเก่า จะไม่
อนุญาตให้จักรยานยนต์เข้ามาใช้ก่อนเวลา 21.00 น. เพื่อมิให้รบกวนนักทัศนาจร ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีทีเดียว

เมื่อเดินท่องราตรีไปจนถึงบริเวณสะพานญี่ปุ่น(ซึ่งภายในจะปิดทำการแล้ว) คณะทัวร์เลี้ยวซ้ายข้ามสะพานไปชมร้านขายโคมไฟ
ที่ตั้งอยู่คนละฝั่งแม่น้ำ แต่อยู่ฝั่งเดียวกับโรงแรม แต่ห่างไกลกันมาก หลายๆคน พากันซื้อโคมไม้ไผ่ที่ประดับกระดาษสี ซึ่งมีอยู่
หลายขนาด โดยขนาดเล็กที่สามารถใส่หลอดไฟฟ้าเพื่อให้โคมสาดสีตามกระดาษที่แปะไว้ได้ ด้วยราคาโคมละ 10 บาท(ต่อรอง
ราคาแล้ว) หรือ 5,000 ด่อง ช๊อปจนพอใจจึงเดินกลับมาเมืองเก่า เพื่อเลือกหาร้านขายน้ำซึ่งคุณหมอไกร สัตว์20 ตะเวนหาให้
เป็นแหล่งชุมนุมเพื่อรอคณะทัวร์อีกชุดหนึ่งที่แยกไปเดินเส้นทางอื่น มารวมตัวกันก่อนเดินกลับโรงแรม Van LoI เพื่อพักผ่อน

[เหยง 16]

48 ชมเมืองฮอยอัน ท่ามกลางแสงอาทิตย์



กำหนดการในวันจันทร์ที่ 6 กรกฎาคม 2552 (วันที่ 4 ของการเดินทาง) มีการนัดเวลากันไว้คือ
06.30 น. ปลุกตื่น
07.30 น. เสร็จภาระกิจส่วนตัว
08.30 น. เสร็จจากอาหารเช้า และนำกระเป๋าลงมา check out



ณ ลานห้องอาหารชั้น 5 ของโรงแรม  พี่เป้า-วิฑิตา ครุ14, พี่สิงห์-มานพ วิศว13, เหยง-พิเชษฐ์ Rx16

 

[เหยง 16]

49 ชมเมืองฮอยอัน ท่ามกลางแสงอาทิตย์ 2

08.50 น. รถทัวร์เคลื่อนออกจากโรงแรม Van LoI สู่เมืองมรดกโลก ซึ่งอยู่ห่างไปเพียง 500 เมตร โดยข้าวมสะพานที่ทอดข้ามแม่น้ำ
ทูโบนไปเพียงเล็กน้อย เมื่อจอดรถและลงมาเตรียมท่องเมืองเก่า ซึ่งเมื่อคืนคณะของเราได้เดินท่องมาแล้ว ท่ามกลางแสงของโคม
ไฟ ในเวลากลางวัน จักรยานยนต์ไม่ได้รับอนุญาตให้ขับขี่ในตัวเมืองเก่าจนถึงเวลา 21.00 น. จะมีเฉพาะรถจักรยานและรถสามล้อ
ถีบเท่านั้นที่เข้าไปในบริเวณเมืองเก่าได้

ความแตกต่างของเมืองเก่าใน ฮอยอัน กลางวัน VS กลางคืน คงต้องรอภาพจากกล้องของพี่นพ' ครับ จุดแรกที่คณะทัวร์เข้าไปคือ
ศาลเจ้าฟุกเกี๋ยนหรือฟูเจี้ยน ซึ่งอยู่ทางซ้ายมือเข้าไปเล็กน้อย ความสวยงามเกิดจากความเก่าแก่ที่ไม่มีการเสริมแต่ง การวางต้นไม้
ที่สำคัญไม่มีเสียงดังใดๆ มารบกวนขณะเข้าชม

[เหยง 16]

50 ชมเมืองฮอยอัน ท่ามกลางแสงอาทิตย์


ผ่านประตูศาลเจ้าเข้าไป จะพบกับสิงห์โตหิน 2 ตัว ตั้งขนาบซ้ายและขวาของทางเดิน ก่อนถึงตัวศาลเจ้า

สิงห์โตตัวด้านซ้าย


สิงห์โตตัวด้านขวา


ดูสิงห์โต 2 ตัวแล้ว ก็จะโดนไกด์บิวตี้เรา ถามว่า ตัวไหน? ตัวผู้ และ ตัวไหน? ตัวเมีย ดีน่ะที่มีสัตวแพทย์ร่วมคณะทัวร์หลายคน

ขออนุญาต พักสายตาและรับประทานอาหารเที่ยงก่อนครับ เนื่องจากเป็นเวลา 13.20 น.แล้ว และรอคุณเก๋
เผื่อจะมีเวลาเข้ามาท่องเว็ปอีก และโปรดเขียนทักทายพวกเราด้วยนะครับ

[kunMK101]

สวัสดีค่ะ... จู๋สิน  จู๋เหยง  จู๋สิงห์..
นับเป็นเวลา 7 วันแล้วนะค่ะที่เก๋ได้ติดตามเว็บไซต์ของ ซีมะโ่ด่ง
รู้สึกอบอุ่นและเป็นกันเองมากเลยค่ะ
วันนี้...เป็นวันที่เก๋สามารถโพสกระทู้ของเก๋ในหน้านี้ได้เป็นครั้งแรก
หลังจากที่ใช้อีเมลสมัครไปแล้วสองครั้ง....555...พยายามจนได้
แต่ไม่รู้ว่า...คณะเจ้าของเว็บไซต์เขาจะแตะออกไปเมื่อไหร่... 

และก็ต้องขอขอบคุณ จู๋สินด้วยนะค่ะที่นำรูปมาโพสให้เก๋ และเพื่อนๆ ชมกัน
เมื่อวานบิวตี้โทรมาหาเก๋เพื่อจะดูเว็บนี้...สงสัยกำลังหลงทางอยู่ หาทางเข้าไม่เจอ แต่ตอนนี้น่าจะยิ้มแป้นไปแลวล่ะค่ะ 

และก็ต้องขอบพระคุณ คุณพี่ iamfrommoon ด้วยนะค่ะ ที่ชื่นชม 5555
แต่เก๋เองยังแปลกใจเลยค่ะ...เหมือนคุณอุ้ม มุมไหน?  5555 สงสัยตอนคุณอุ้ม เวอชั่นทำหน้าดำ แน่ๆ เลยใช่มั้ยค่ะ

เดี๋ยวว่างๆ เก๋จะแวะมาทักทายใหม่น่ะค่ะ  เจ้านายเดินวนหลายรอบแล้ว...อิอิอิ

ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ.....

[เหยง 16]

สวัสดีครับ น้องเก๋

ผมกำลังเขียนเรื่องเมืองฮอยอัน อยู่ คาดว่าต้องใช้เวลากว่า 1 ชั่วโมงจึงจะเสร็จชุดแรก ตอนนี้ปล่อยห้องว่างไว้ก่อน
เดียวจะครบทุกห้องครับ