= = = เวียตนาม เว้ ฮอยอัน ดานัง = = =
prapasri AH:
สิงห์-มานพ คนงาม เอ๊ยคนดี 5555555555555555555
ฉันอยากได้เบอร์โทรพี่ติ๋วอ.พินิจ
ฉันจะส่ง วิตามินบำบัด ไปให้พี่เค้า
และฝาก ให้ อาจารย์ พินิจ ด้วย เธอช่วย sms เบอร์ มาให้ฉันด้วยนะ
หรือ อีแมวมาหาฉันก็ล่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
thank you หลายๆๆๆๆๆๆๆ
เหยง 16:
1 ซีมะโด่งทัวร์ เริ่มต้นทัวร์ในเย็นวันศุกร์ที่ 3 กรกฎาคม 2552 โดยพี่หลิว-สุรศักดิ์ เพชรวิลัย เภสัช14 และพี่อี๊ด-สุภาณี นาคฤทธิ์ บ/ช14
ซึ่งพี่หลิวบอกว่า ความสำเร็จเกิดได้เพราะพี่อีดช่วย 50% แต่ลูกทัวร์บอกว่า 60% ข้อนี้ยังไม่ยุติ คงต้องดูผลงานนัดหน้าประกอบ
บริษัท โกลเด้นไลฟ์ทราเวล จำกัด 124 ลาดพร้าว 64 แยก 4 เขตวังทองหลาง กทม. 10310 เป็นผู้ดำเนินงานทัวร์ในครั้งนี้
โดยนัดแรก 17.00 น. ในปั๊ม ปตท ข้างตึกตรีเพชรอีซูซุ ถนนวิภาวดีรังสิต ติดกับตึกชินวัตร 3 ซึ่งการจราจลเริ่มจะจราจลเพราะ
เข้าสู่วันหยุด 5 วัน อีกทั้งรถทัวร์จอดฝั่งขาเข้ากรุงเทพ ในขณะที่ทัวร์จะออกต่างจังหวัด รถต้องวิ่งไปยูเทินร์ถึงสามเหลี่ยมดินแดง
แล้ววกกลับเข้าเส้นวิภาวดีรังสิตขาออก แล้วขับออกจาก กทม. มาถึงฝั่งตรงข้ามปั๊ม ปตท. ใช้เวลาถึง 19.05น. ผิดเวลาจากนัดไว้
ที่ 17.00 น.ถึง 2.05 ชั่วโมง แต่เพราะรถยนต์ยังมีไม่มากนัก การเคลื่อนตัวยังสะดวกไม่ติดขัด
19.45 น. ถึงปั๊ม ปตท. วังน้อย รถยังวิ่งได้สะดวก และทำเวลาได้ตามกำหนดคือ คาดว่า 05.00 น.ของวันเสาร์ที่ 4 กรกฎาคม 52
จะถึงโรงพยาบาลหาญอินเตอร์เนชั่นแนลของพี่หมอหาญและพี่แอะ-ประภาศรี สุฉันทบุตร ณ จังหวัดมุกดาหาร ได้ตามกำหนดเวลาเดิม
เหยง 16:
2 ในเช้าของวันเสาร์ที่ 4 กรกฎาคม 2552 เวลา 04.55 น. ก่อน 5 นาทีตามเวลานัด รถจอดหน้าโรงวพยาบาลหาญอินเตอร์เนชั่นแนล
พร้อมๆกับที่ทุกๆคนได้รับกระเป๋าสีชมพูสวยสดเป็น Gift-set สำหรับใช้ล้างหน้า-อาบน้ำ และเปลี่ยนชุดให้สดใสรับกับวันใหม่
ในขณะที่คณะทัวร์ชุดแรกเข้าห้องน้ำ ชุดที่สองและสมารอคิวอยู่นั้น พี่สิงห์-มานพ กลับดี ได้ชวนให้ผู้ที่รอคอยห้องน้ำทำโยคะ
เพื่อลดอาการปวดเมื่อยจากการนั่งรถทัวร์ที่ยาวนานตลอดทั้งคืน
ในขณะที่ท่านประธานชมรมนิสิตเก่าหอพักฯ พี่เมา-ทรงเกียรติ หลิ่มศิริ วิศว15 เอาดีทางเอนหลังดูข่าวภาคเช้าทาง ที วี แทน
และเมื่อชุดที่ 1 และ 2 เข้าห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อยและรอชุดที่ 3 และชุดสุดท้ายเข้าห้องน้ำต่อ ผู้ที่ทำกิจส่วนตัวเสร็จก็ลง
ไปที่ห้องประชุมชั้นล่างหน้าโรงพยาบาล ซึ่งมีอาหารเช้าเตรียมรอเสริฟแล้ว
และในช่วงเวลานี้ น้องนุช(เสื้อสีเขียว) ได้นำยาหม่องน้ำ มาแจกให้คณะสมาชิกทัวร์ครบทุกท่านและถ่ายภาพเป็นที่ระฤก
และในช่วงนี้เอง มีลูกทัวร์จากมุกดาหารเข้าร่วมคณะด้วยคือ น้องแป้ง และคุณพิสมัย จิตตดีชัย (คุณแม่)
ชาวคณะซีมะโด่งทัวร์ต้องกราบขอบคุณพี่หมอหาญ, พี่แอ๊ะ-ประภาศรี สุฉันทบุตร และคณะเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลหาญอินเตอร์เนชั่นแนล
ที่ให้การอนุเคราะห์ Gift set, สถานที่อาบน้ำ และ อาหารเช้า ตลอดจนความสะดวกต่างๆ มา ณ โอกาสนี้ครับ
เหยง 16:
3 หลังจากถ่ายภาพเป็นที่ระฤกบริเวณหน้าโรงพยาบาลแล้ว
ก่อน 07.00 น.เล็กน้อย คณะทัวร์ได้ออกเดินทางต่อสู่ด่านมุกดาหาร เพื่อเตรียมตรวจลงตราวีซ่าออกต่างประเทศ
และเมื่อรถข้ามสะพานสู่ฝั่ง สปปล จึงได้ลงจากรถอีกครั้งเพื่อตรวจลงตราวีซ่า เข้าเมือง สปป ลาว
ณ ฝั่ง สปปล คณะทัวร์ต้องเปลี่ยนรถเป็นรถทัวร์ทะเบียน บก 7779 ของฝั่งลาวและพบกับไกด์ชาวลาวและชาวเวียตนาม
ซึ่งในการทัวร์ครั้งนี้ มีไกด์ในคณะทั้งสิ้น 4 สาวประกอบด้วย
คุณอัน อัน Tour Leader จากประเทศไทย
คุณเจิ่น ถิ หะ งี หรือ บิวตี้ หรือ บิว หรือ กุลธิดา ชาวเวียตนาม
คุณเก๋ Tour Leader จากประเทศไทย
คุณวิไลลักษณ์ พรมวงศ์ หรือตุ้ยนุ้ย
ซึ่งคุณตุ้ยนุ้ย เธอเสนอหน้าอย่างเป็นทางการในการนำคณะทัวร์เดินทางไปถึงด่านลาวบาว และจะโดนถีบลงที่ด่าน
และไม่ได้ข้ามด่านลาวบาวไปกับคณะทัวร์ ในช่วงที่เข้าประเทศเวียตนาม และจะรอเสนอหน้าอีกครั้งเมื่อคณะทัวร์
ข้ามด่านลาวบาวกลับสู่แผ่นดินลาว และส่งคณะที่ด่านสะหวันนะเขต ก็จะถูกถีบลงอีกครั้งหนึ่ง ถือเป็นเสร็จภาระกิจ
ในขณะที่ คุณบิว ไกด์ขาวเวียตนามซึ่งจบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากอุบลราชธานี และเพิ่งลงทะเบียนศึกษา
ในระดับปริญญาโท ณ สถานศึกษาเดิม จะเป็นไกด์ในประเทศเวียตนามตลอด 4 วัน 3 คืน และกลับมาส่งคณะทัวร์
ที่ด่านสะหวันนะเขตแล้ว จะเข้าประเทศไทยเพื่อไปศึกษาต่อเช่นกัน
การเดินทางต่อใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงเต็ม 11.00 น.ตรง จึงถึงด่านลาวบาวฝั่งประเทศลาว มีประตูด่านตั้งอยู่
ช่วงนี้จะทานอาหารเที่ยงซึ่งมีร้านอาหารเพียงร้านเดียวให้บริการ ก่อนจะทำการแลกเงินสกุลด่องติดมือไปใช้
ในประเทศเวียตนาม สามารถใช้เงินบาทไทยซื้อของได้เกือบทุกแห่ง และเงินสกุล US Dollar ก็ใช้ได้เช่นกัน
แต่ค่อนข้างจะเป็นที่ต้องการของตลาดเป็นอย่างมาก
ในวันนั้น คณะทัวร์สามารถแลกได้ 520,000 - 530,000 ด่องต่อ 1,000 บาท
ด่านฝั่งประเทศลาว
ด่านลาวบาวของประเทศเวียตนาม
อย่างไรก็ตาม ก่อนเข้าตรวจลงตราวีซ่าเข้าเมืองของประเทศเวียตนาม จะมีเจ้าหน้าที่ขึ้นมาบนรถตรวจอุณหภูมิทุกคน
เมื่อผลการตรวจอุณหภูมิผ่าน เจ้าหน้าที่จะให้บัตรสีชมพูคนละ 1 ฉบับ เมื่อครบทุกคน-รถจึงจะวิ่งเข้าไปจอดในด่านรอตรวจลงตราวีซ่า
เจ้าหน้าที่ด่านไม่ได้ให้คณะทัวร์ลง เพียงแต่ให้ไกด์เก็บพาสปอร์ตทั้งหมดไป ขั้นแรกดูเพียงให้ทีตราวีซ่าจากลาวเป็นพอ
เวลา 12.15 น. คณะทัวร์จึงออกจาก ด่านลาวบาว เดินทางเข้าดินแดนเวียตนาม เพื่อไปยังอุโมงค์หลบภัยวินหม็อก
เหยง 16:
4 คณะทัวร์เดินทางต่อในประเทศเวียตนาม ซึ่งสองข้างทางมีทั้งบ้านซึ่งมีรูปลักษณะที่ไม่เหมือนกับของประเทศไทย
บ้านที่มีฐานะ ก็จะมีรั้วรอบ, แต่ส่วนใหญ่จะเป็นหลังเล็กๆ รวมทั้งศาลเจ้าซึ่งมีการปลูกไว้หน้าบ้านด้วยเช่นกัน
ช่วงนี้เป็นช่วงที่เริ่มมีฝนตกทั้งใน สปปล และเวียตนาม ทำให้การเพาะปลูกพืชหลักได้เริ่มขึ้น คือนาข้าว มันสำปะหลัง ข้าวโพด
อย่างไรก็ตาม เวียตนามต้องต่อสู้เพื่อเอกราชของตนเอง จากประเทศจีน ฝรั่งเศส และสหรัฐอเมริกา ทำให้พื้นที่ส่วนใหญ่
ของประเทศต้องใช้ไปเพื่อการทำสุสาน ซึ่งเป็นความเชื่อของชาวเวียตนามที่จะฝังศพมากกว่าวิธีอื่น สุสานมีทั้งของชาวบ้าน
ขุนนางเก่า และสุสานแห่งชาติ ซึ่งจะมีคำว่า "ประเทศชาติรำลึก" โดยมีสุสานกระจัดกระจายและอยู่ร่วมกับหมู่บ้าน
สุสานแห่งชาติ สำหรับนักรบซึ่งเสียชีวิตจากการสู้รบกับทหารจีน ฝรั่งเศส อเมริกัน
โดยเวียตนามถือเอาวันที่ 27 กรกฎาคม ของทุกปีเป็นวันทหารผ่านศึก
การมีสุสานอยู่เป็นจำนวนมาก ในทุกๆหมู่บ้านของเวียตนาม เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้พื้นที่เพาะปลูกของเวียตนามลดลง
แต่ด้วยความขยันของชาวเวียตนามที่เอาจริงเอาจังกับการทำงาน ทำให้ผลผลิตต่อไร่สูงพอที่จะเพาะปลูกข้าวเลี้ยง
ประชากร 85 ล้านคนในขณะนี้ได้เพียงพอ และยังมีเหลือเพื่อการส่งออกเกือบๆ 5 ล้านตันข้าวสารต่อปี
ในขณะที่ผ่านเมืองวีลิน ซึ่งเป็นเส้นขนานที่ 17 ที่เคยแบ่งเวียตนามออกเป็น 2 ประเทศ โดยมีอนุสาวรีย์เป็นรูปทางมะพร้าว
และหญิงพร้อมเด็กที่หันหน้าข้ามแม่น้ำเพื่อรอสามีซึ่งถูกแม่น้ำขวางกั้นไว้ตามสนธิสัญญาแบ่งประเทศ
สะพานข้ามแม่น้ำซึ่งเป็นตัวแบ่งประเทศเวียตนามเหนือ และเวียตนามใต้
ประตูฝั่งเวียตนามเหนือ
อาคารฝั่งเวียตนามใต้ ซึ่งยังเห็นลำโพงสำหรับทหารสหรัฐ และเวียตนามใต้ ที่ใช้โฆษณาชวนเชื่อ หันไปทางเวียตนามเหนือ
และสิ่งหนึ่งที่ได้เห็นทั้งที่ตั้งอยู่ในเมือง และในชนบทตลอดระยะเวลาการเดินทาง 4 วันในเวียตนาม
คือ ธนาคาร Agri Bank
ถึงประตูทางเข้าอุโมงวินหม็อก ซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่หมู่บ้านและเขตเพาะปลูก เป็นอุโมงหลบภัยจากการทิ้งระเบิกของสหรัฐ
โดยชาวบ้านเริ่มขุดในปี ค.ศ. 1900 ใช้เวลาถึง 20 เดือน ลึก 3 ชั้น มีทางเข้า 13 ทาง และได้ใช้อุโมงนี้หลบภัยถึง 5 ปี
อีกทั้งมีร่องรอยหลุมจากการทิ้งระเบิดหลงเหลืออยู่ พร้อมลูกระเบิดที่หัวระเบิดด้านอีกจำนวนหนึ่ง
รัฐบาลเวียตนามรักษาอุโมงค์ไว้เป็นอนุสรณ์และมีพิพิธภัณฑ์แสดงการใช้ชีวิตอยู่ในอุโมงค์ในแบบต่างๆ
หลุมจากการทิ้งระเบิด บริเวณใกล้อุโมงค์ ซึ่งเริ่มตื้นเขินขึ้นตามเวลา
หัวของลูกระเบิดที่ด้าน มีหลายขนาดที่รวบรวมไว้ให้ชม
ขึ้นมาจากอุโมงค์ ซึ่งคณะทัวร์ลงไปลึกเพียงชั้นเดียว ทุกคนก็รี่เข้าใส่ร้านขายน้ำทันที เงินไทย 20 บาทพอซื้อหาได้ครับ
ใครจะทราบได้ว่า พื้นดินรอบๆ หมู่บ้านและครอบคลุมถึงในสวนหรือไร่นี้ จะมีอุโมงค์ลึก 3 ระดับชั้นขุดซ่อนตัวอยู่ และหลบ
ทหารอเมริกันได้จนจบสงครามปลดปล่อย
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว