khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2125 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2554, 16:03:00 » |
|
กลัวยน้ำว้าที่ร้านเวียตนามแพงมากๆค่ะ แต่กล้วยหอม..กิโลละ 1 €กว่า...แถมงอมๆ ลดราคาลงไปอีก...ซื้อจนกินไม่ทัน เน่า/ดำ ให้ลงหม้อบวดชีนั่นแลพี่ๆ
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2126 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2554, 16:13:42 » |
|
ที่โน่นทำจากไม้ ทาสีสวยงาม มีขายตามศูนย์ต้นไม้ ไม่ถูกด้วยค่ะพี่ตู่ ว่าจะซื้อมาแขวนก็กลัวคะ! กลัวแมวปีนต้นไม้ขึ้นไปตะปบนกตาย เพราะต้นไม่สูงพอค่ะ.
พี่ชายหนิงร้องร่ำอยากได้นกกรงหัวจุก พ่อก็ตามใจซื้อให้...พี่เค้านำไปแขวนบน ต้นมะยม พวกเราไปเลียนแบบเสียงให้มันขัน ยังจำได้ว่าหนิงทะลึ่งกะนกนี่ทุกวันหยอกมันให้ขัน "แจ๊บ แจ๊บ...แจ๊บ แจ๊บ"(ที่จริงต้อง"จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ ความที่หนิงไม่ชอบเหมือนใคร เลยทำเสียงไม่เหมือนใคร) ไม่นานพี่ชายหนิงก็เบื่อ..ลืมนกไว้บนยอดมะยม ฝนมาไม่กี่ห่า นึกได้ ออกไปดู..... ว๊ายยยยยยย แจ๊บ แจ๊บ...แจ๊บ แจ๊บ ม่องเท่งซะแล้ว น่าสงสารคะ นกตัวนั้น อะไรไม่ร้ายเท่า...4 คำนี้คือคำล้อเลียน ที่พวกเราล้อพี่ชายคนนี้จนบัดนี้ค่ะ.
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2127 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2554, 16:19:49 » |
|
เรื่องนี้เกิดขึ้นนานมากแล้วคะ ตอนนั้นความรู้สึกว่าวิธีการจับนก ของเราได้ผล และจับได้ต่างหาก คือสิ่งที่สำหรับเด็กหนิงอายุ8-9ขวบ คือความสำเร็จอย่างแท้จริง เพราะนกกระจอก hectic ไม่อยู่นิ่ง และไม่เกาะนาน...ตอนจับได้กะมือ ในซอกโอ่งน้ำคะ มันจิกนิ้วหนิงด้วย!
อโหสิคะ.
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2128 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2554, 16:24:32 » |
|
เดี๋ยวนี้ไม่เลี้ยงแล้วเหรอพี่? สวยดีออกคะ นกหงส์หยกสวยคะ ยิ่งผสมออกมาได้สีแปลกๆ ยิ่งน่าตื่นตา แต่ตอนคู่ตาย... มันจะเศร้าจนตรอมใจตายเอง น่าเศร้าคะ
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2129 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2554, 17:04:07 » |
|
พี่ตู่ พี่เหยง, หนิงยังมี 2 เรื่องค้างอยู่ในหัว ยังไม่ได้เล่า. จะเล่าล่ะ!
วันที่หนิงไปทำบุญเปิดร้านนวดน้องคนไทย หนิงได้เจอะป้าท่านนึง ที่หนิงไม่เจอนานแล้ว, ป้าคนนี้ตอนหนิงมาปีแรก หนิงnoticeแกไว้ ว่าแปลกๆแต่ไม่รู้แปลกตรงไหน...เธอเคยมีลูก กะคนไทย 5 คน...เธอเจอะสามีฝรั่ง ไปอยู่โน่น หอบหิ้วลูกสาวไปด้วย 1 คน...มีอะไรให้น่าตื่นตา น่าอืออาไม่ทราบ?ก็ไม่มีน่ะสิ!! ไม่มีอะไรพิเศษ พอที่หนิงจะไปร่วมโอ้โฮกะแก...ลูกสาวแกแต่งกะ คนเยอรมันมีลูกสาวสวยน่ารักออกมา 2 ที่พูดไทย ปร๋อ พูดเยอรมันคล่อง นั่นคือสิ่งที่หนิงโอ้โฮอย่างแท้จริง (ก็มีทั้งแม่ ทั้งยาย...ไม่ปร๋อก็แปลกล่ะ)ทีนี้กาลเวลา ผ่านไป ความเปลี่ยนแปลงมีมากมาย ป้าแกดึงลูกสาว คนเล็กไปเยอรมันอีกคน แนะนำฝรั่งกันจนได้แต่ง...... ลูกสาวเค้าคนนี้เคยไปวัดกะหนิงด้วยกัน...เธอแปลกๆคะ คือคงคิดว่ามีแม่ มีพี่ และเธอพิเศษมาก เลยถือตัว ทำตัวลอยเลิศ....หนิงว่าน่าขยักแขยงคะ...pardon me!
ทีนี้เพราะความที่หนิงไม่ค่อยใกล้หญิงไทย แต่ข่าวสารน่ะ...หนิงมีครบในศูนย์ข้อมูล! ยินแว่วๆว่าป้าแกกู่ไม่กลับ เข้ารกเข้าพง ถึงขนาดทรงเจ้าทรงผี!!
na fine, so farหนิงไม่ปฏิสัมพันธ์ด้วย ก็ไม่มีอะไร ให้น่าต้องมาคุย...ถ้าไม่,เมื่อวันงานเข้าไปทักทาย สวัสดีตามธรรมเนียมที่ต้องไหว้ผู้อาวุโสก่อน โหพี่,ป้าแกหันมาจ้องหนิง พูดภาษาเขมร! งึมงำเหมือนผีเข้า!! หนิงไม่ไช่คนจิตอ่อน....ที่จะตกใจกลัว ปล๊าว, ป้าไม่พูดกะหนูด้วยภาษาที่พูดกันรู้เรื่อง...... หนูจะเชิดใส่ และหันหลังให้ เดี๋ยวจะทำให้ดู! ใครหน้าแตกงานนี้ พี่นึกออกมั้ย?? สักพักป้าแกมาจับไหล่หนิงว่า"หนู,เมื่อกี้น่ะไม่ไช่ป้า แต่เป็นองค์มาเข้า"
บร้าาาาาน่ะพี่ หนิงไม่เชื่อเรื่องเจ้า เรื่องผี และไม่ไช่ต่อหน้าพระสงฆ์! ป้าแกคิดว่าอะไร?นอกจากไม่ได้อะไรแล้ว ยังเป็นตัวตลก แกเคยบอกใครๆเป็นชาวกรุงเทพ แต่พื้นเพที่แท้มาจาก จังหวัดนึงติดชายแดนเขมร....ไม่แปลกอะไรเลยที่แกจะมี พื้นความรู้ในภาษาเขมร!แต่มาใช้ในทางนี้....หญิงไทยไม่ถูก สอนให้ค้านผู้ใหญ่ ป้าแกจึงใช้ช่องนี้ทำตัวแปลกพิเศษ โถ่ป้า,ความอาวุโสอย่างเดียว เด็กๆก็มายกมือไหว้อยู่แล้วค่ะ ป้าไปทำแบบนั้น คนเค้าไม่ไช่ไม่รู้อะไร...เค้าหัวเราะกันว่า ป้าเริ่มป้ำๆเป๋อๆ!!ไม่ไช่รางวัลของการสูงอายุนะป้า.
กลับมาบ้านหนิงเกรงมองผิด,รีบหมุนกริ๊ง ไปบ้านสาวไทย เกิดอะไรขึ้นกะป้าคนนี้? พี่คนไทยเล่าว่าเธอติดรถโดยไม่บอกก่อน (ไม่มีใครอยากไปกะแก!!)ไปวัดลาว... ตอนพระรดน้ำมนต์ เธอลุกขึ้นนั่งยองๆ มือกวักเหมือนแมวน่ะพี่กวักให้พรญาติโยม ร่วมกะพระ.....คนไทยในวัดลาวอายจนบอกไม่ถูก! เธอทำเหมือนว่าเจ้าและผี เป็นหนึ่งเดียวกะพระ ในพิธีจนแยกไม่ออก...
พื้นภูมิชาวบ้านที่ป้าได้รับมา..หนิงไม่ติดใจไปcomment แต่ความเหมาะสมที่จะแสดงออกคะ ที่ทำให้ความเชื่อ ของป้าถูก interpreteไปในทางมิชอบ...ไม่งามเลยคะ!
ป้าแกรู้จะกริ้วส่งหนังควายเข้าท้องหนิงมั้ยนี่.
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2130 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2554, 17:44:39 » |
|
เรื่องที่สอง... เฮ้อ,ดีจริงได้ถ่ายทอดชำระออกจากสมอง
เมื่อวันก่อนพี่คนไทยเขียนมาเล่าให้ฟัง เรื่องหญิงชาวจีนที่เป็นเพื่อนเรียนในคลาส หลักสูตรอะไรที่พี่เค้าเคยไปเรียนด้วย พี่เค้าทึ่งผู้หญิงคนนี้มากๆว่าชีวิตช่างสมบูรณ์ มีลูกสาวออกมา 1คน ขวนขวายออกหางาน ทันที เธอได้งานในตำแหน่งอะไรสักอย่างใน บริษัทเยอรมันที่สั่งซื้อของจากเมืองจีนนำเข้าเยอรมัน ความรู้ภาษาจีนของเธอได้ใช้...ไม่ทันกี่ปีนับนิ้วก่อน..... ลูกสาวสัก8-9ขวบได้ งั้นแม่คงไปอยู่ ไปทำงานไม่นานที .. .. working womenค่ะน่าชื่นตา ยวนใจ สำหรับความทันสมัย ที่แสนจะ cosmopolitan อวดได้ ทำอะไร...ทำกับใคร...ทำที่ไหน วันนึง,ฟ้าถล่ม...เพราะสามีขอหย่า...โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง! ขอหย่าไม่ได้ง่าย ต้องแยกกันอยู่ก่อน...ออกไปเลย เธอไป! หอบลูก เชิดใส่ ไปหาอพาร์ตเม้นต์เล็กๆอยู่เอง(บ้านที่อยู่ นั้นเป็นบ้านก่อนมาสมรส ที่ในชื่อสามี)ไม่ทันกี่เดือนที...... เมื่อเดือนที่แล้ว,จู่ๆหัวหน้าเรียกเข้าไปพบ.....เธอเก็บของ แล้วออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้! ไล่ออกโดยไม่มีการเตือนคะ! เป็นบทลงโทษพนักงานที่ร้ายแรงที่สุดในการทำงานในบริษัท ที่เยอรมันนีคะพี่น้อง!!
เรื่องเป็นยังไง?? เธอทำอะไรร้ายแรงเหรอ?? .. .. เธอโทรสั่งของ คงทำฝ่ายpurchasing ทำมาหลายปี คุยกะเชื้อชาติเดียวกัน คงรู้สึกat homeอยู่ไม่น้อย...ขอลดเปอร์เซนต์เค้า ไม่ไช่ขอให้บริษัท!!แต่ขอเพื่อตัวเอง เข้าพกเข้าห่อ ตุกติกไงเล่า ชั้นเชิง ลูกล่อลูกชนมันต้องมีกันม่าง....(sheเคยทำ purchasing รู้ว่าฝ่ายนี้นี่ รับของกำนัลง่ายขนาดไหน!!) ไม่รู้เป็นมมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้ผิดผลประโยชน์ กันยังไง...บริษัทที่เมืองจีนโทรมาที่หัวหน้า เล่าให้ฟัง...
(nn.comment:ที่โน่นนะพี่,คนเค้าจะเคลียร์ ทำงาน กันมีระเบียบ วินัย ไม่มีนอกมีใน ไม่มีส่วนตัว....... ไม่ค่อยคดค่อยโกงกันระบือ เพราะเค้าแยกงาน ออกจากส่วนตัวแน่นอนเด็ดขาด...)
พี่คนไทยเล่าว่านี่หญิงชาวจีนคนนี้ยังทำเรื่อง ฟ้องศาลแรงงาน ขอเรียกเงินให้จ่าย รู้สึกจะ 3 เดือนรึไงคะ...ซึ่งไม่มีทางชนะ ที่ร้ายแรงกว่านั้น ที่เค้าอาจนึกไม่ถึง...คือข้อมูลของเค้าถูกบันทึก เข้าในคอมพิวเตอร์...ไปสมัครงานที่ไหน...ถ้าคิดว่า ไม่มีใครรู้จัก...เค้าประเมินเทคโนโลยี่เยอรมันต่ำมากค่ะ หนทางนี้ปิดแล้ว!
เค้าไปหาพี่คนไทย โกรธแค้นบริษัทที่เมืองจีน ที่เล่นข้างหลัง แทงข้างหลัง....เออนะคะ,ก็ร้ายพอกันแหละ!
moralของเรื่องนี้:ที่คุยๆ ที่อวดๆหน้าฉาก.. ชั้นดี ชั้นเก่ง ชั้นเทห์...ชั้นสามารถ ชั้นทันสมัย มองให้simple ไม่ต้อง cosmopolitanคะพี่ๆขา: เอาตัวก็ไม่รอด....กิ๊วๆ
แน๊ะ,ไม่สงสารเค้าเหรอหนุงหนิง? สงสารค่ะ....สงสารเด็ก!
|
|
|
|
เหยง 16
|
|
« ตอบ #2131 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2554, 21:39:08 » |
|
ร้านเวียตนามต้องใช้กล้วยน้ำว้าดิบ เป็นเครื่องเคียงของแหนมเนือง ซึ่งขาดไม่ได้ มีทางไหม ขอซื้อต้นหรือหน่อกล้วยน้ำว้าสักหน่อหนึ่งเลย ปลูกและขยายพันธุ์ต่อได้เองจากหน่อเดียว กล้วยหนึ่งหน่อโตขึ้นจะให้เครือหนึ่งเครือ และแตกหน่ออย่างน้อยหนึ่งหน่อให้เติบโตต่อไป กล้วยน้ำว้ารสชาติถูกคอคนไทยมากกว่ากล้วยหอม พี่เองไม่ค่อยชอบกล้วยหอม ทานทีไรมีลมตีกลับทุกที ไม่เหมือนกล้วยน้ำว้า กล้วยหักมุกก็ดี แต่ต้องปิ้งทั้งเปลือกถึงจะอร่อยออกรสหวาน
|
|
|
|
เหยง 16
|
|
« ตอบ #2132 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2554, 21:51:11 » |
|
เรื่องที่หนึ่ง ความรู้ในเรื่องโลกน้อย และเชื่อว่าการทำไปอย่างนั้นจะ surprised คนไทยด้วยกันให้เชื่อถือ องค์ไปลงถึงเยอรมัน แปลกดี ซึ่งทำ ยิ่งแสดง ยิ่งขี้เท่อขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องที่สอง เป็นเรื่องของการอบรมสั่งสอนตั้งแต่วัยเด็ก ซึ่งแต่ละชาติมีรูปแบบและธรรมเนียมที่แตกต่างกัน การแบ่งแยกงาน กับผลประโยชน์ส่วนตัวนั้น ฝรั่งมีความชัดเจนมากกว่าคนเอเชีย
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2133 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 00:55:13 » |
|
พี่เหยง, หนิงคิดว่าบทบาทของคนที่เปลี่ยนวัย.... เข้าสู่ความเป็นผู้อาวุโส เค้าต้องการ การนับหน้าถือตา...พื้นฐานที่มาหาก ตัดเรื่องการศึกษาออกไป เรื่องทางโลก การต้องเข้ากลุ่ม เข้าสมาคม ความสูงอายุ จุดเดียวเค้าได้ทุกอย่างอยู่แล้ว..แต่เพราะ ชีวิตประจำวันต้องรู้ ต้องเห็น ว่าไม่เฉพาะเค้า ที่ทำได้ เด็กรุ่นใหม่ก็ตีตื้นกันมาเปลี่ยนหน้าทุกวัน ชีวิตส่วนตัว...ลูกคนโตที่คุยโม้ว่าพิเศษกว่าคนอื่น เพราะไปโตในเยอรมัน เข้ารร.ตลอดชีวิต...จนจบ เป็นพยาบาล...เมื่อ 18ปีก่อน,หนิงยังคาดคะเนอะไร ไม่เป็น เพราะใหม่ๆต่อทุกอย่าง แต่ข้อมูลได้รับการบันทึก และไม่ลืม อยู่นานไปถึงรู้ว่ารร.ที่พี่เค้าเข้าคือรร.ที่ผ่าน การคัดสรรจนเหลือสุดท้าย...ไปที่ไหนไม่ได้ พูดง่ายๆ คือรร.แหล่งรวมของเด็กที่ผลการเรียนไม่ถึงขั้น 2 ระบบแรก! ลูกสาวป้าคนนี้เลิกกะสามีมีลูกติด 3 คน....ชีวิตต้อง ปากกัดตีนถีบ...ลูกสาวคนเล็กเปิดร้านไทยก็ต้องปิดเพราะ หญิงไทยไปนั่ง ไปเล่น ไปชุมนุมกันแต่ไม่ซื้อของ! ผักหญ้าเสียก็ทิ้งคะ...ไม่รู้จุดนี้รึปล่าวที่ป้าถือเป็นหน้าที่แม่ ที่จะปกป้องให้หน้าตาสถานะทุกอย่างได้รับการปกป้อง ไม่ให้เสื่อมศรัทธาไปด้วยในหมู่คนไทย...ที่ชอบเกินจริง! ขอเอาหน้าไว้ก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน...การเป็นร่างประทับทรง ให้องค์นั้น องค์นี้ เสด็จมาลงจึงดูจะเข้าgapให้สาวๆหลายวัย แต่ใจตรงกันที่อยากหลุดพ้นจากความไม่รู้ เข้าสู่การรู้ล่วงหน้า!... ทำพิธีกันที ก้มกราบกันงุดๆ หนิงเล่าเหมือนตาเห็น ปล่าวคะ สาวๆในร้านออกอาการกะแกแบบนั้นจริงๆคะ... .. .. คิดว่ามาไกลแล้วนะคะพี่เหยง จะรับแบบไหน ทรงเจ้าประทับองค์ ยาเม็ดลดน้ำหนัก ยาทาหน้าผ่อง ขาวยิ่งกว่าหยวกกล้วยแม้ตัวดำเป็นจรกา อะไรๆที่ไม่สวยทายาทาครีมชมพูทันที .. .. อ๊ากกกกกกกกกกกก ว่าจะไม่ว่าเค้าแล้วเชียว! .. ..
|
|
|
|
เหยง 16
|
|
« ตอบ #2134 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 12:53:12 » |
|
วันนี้ต้อนรับญาติห่างๆ อายุถึง 86 แล้ว มาจากอำเภอตากฟ้า ซึ่งอยู่ใกล้กับอำเภอตาคลี บ่นให้ฟังเรื่องลูกหลานเช่นกัน มีหลานๆ ซึ่งแม่เสียชีวิตในจณะที่ลูกอายุน้อยๆ ลุงป้าน้าอาจึงระดมช่วยกันเลี้ยงด้วยความรัก เรียกว่าหลานรัก ในช่วงที่ป้าไม่ได้แต่งงานเพราะเลี้ยงหลาน มีคนยกเด็กชายมาให้เป็นลูกบุญธรรม เลี้ยงคุ่กับหลานรักไปด้วย ลูกบุญธรรมจบ ปวส. และไม่ยอมเรียนต่อ จึงยกบ้านให้อยู่และประกอบอาชีพช่างซ่อมเครื่องเสียง อะหลั่ย หลานรวมสามคน เรียนไปจนจบปริญญาและแยกไปประกอบอาชีพตามถนัด รวมทั้งรับราชการ ดูแลป้าเป็นอย่างดี เวียนกันมารับไปเลี้ยง เงินทองไม่ขาดมือ ลูกบุญธรรมขายบ้านที่อยู่ ย้ายไปอยู่บ้านที่เล็กลงด้วยการเช่า ย้ายอีกทีคือกลับมาอยู่บ้านเช่าของแม่บุญธรรม แม่บุญธรรมไม่ได้ค่าเช่า แถมยังต้องจ่ายค่าน้ำ-ค่าไฟ เพราะลูกบุญธรรมเอาบิลไปขอเบิก ซึ่งปกติส่วนนี้ ผู้เช่าบ้านต้องรับภาระ เนื่องจากเป็นผู้ใช้ แต่เพราะเป็นลูกบุญธรรม จึงตัดใจจ่ายให้ แถมไปกู้เงินเขามาใช้สามแสน เหนียวหนี้จนเจ้าหนี้ขู่ฆ่า ต้องทำสัญญาชดใช้เดือนละห้าพัน ผู้เป็นแม่บุญธรรมต้องช่วยควักเงินสมทบให้ทุกเดือน
อุทาหรณ์ว่า "เอาลูกเขามาเลี้ยง เอาเมี่ยงเขามาอม" ก็เป็นอย่างที่เล่ามา ได้แต่ปลอบไปว่า "นึกว่าทำบุญ ให้สัตว์ผู้ยาก ซึ่งมันไม่ค่อยจะคิดเอาเลย" ส่งให้เรียนก็ไม่ไขว่คว้า ให้อาชีพให้บ้านใช้ประกอบอาชีพ ก็ขายทิ้งเอาเงินไปล้างผลาญ กินไปวันๆ เพราะมันไม่มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเราเลยแม้แต่หยดเดียว ผิดกับหลานทั้งสามคน เขาจึงห้าม ไม่รู้จักเทือกเขาเหล่ากอ อย่าเอามาเลี้ยง-เอามาขุน จะเปลืองตัว-เปลืองใจ
ท้ายสุดยังบอกว่า เทศบาลตากฟ้าให้เบี้ยคนชราเดือนละ 500 บาท ยังต้องเก็บรวมให้มันไปใช้หนี้ ลำบากจริงๆ สำหรับคนที่ยังมีสำนึกของความเป็นแม่ แต่อ้ายลูกที่ประพฤติแย่ๆ ....สบาย ?? +++ !!!
|
|
|
|
too_ploenpit
|
|
« ตอบ #2135 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 14:03:01 » |
|
...เข้ามาอ่านทุกๆปัญหาแล้วนะคะ...
...บางอย่างต้องบอกว่า...ก็ปลงๆกันบ้างเนอะ...
...แล้วแต่เวรกรรมของแต่ละคนค่ะ...คนไหนทำดี...ก็สรรเสริญ...
...ส่วนคนที่ทำแย่ๆ...ก็ต้องอบรมสั่งสอนให้เค้าแก้ตัวใหม่ค่ะ...
...ทุกๆปัญหา...ย่อมมีทางออก...ก็พูดรวมๆกันไปนะคะ...เห็นใจทุกฝ่ายค่ะ...
|
i love pink, you are pink = i love you
|
|
|
too_ploenpit
|
|
« ตอบ #2136 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 14:07:19 » |
|
...เสียดายจังเลยเอานกเอี้ยงมากิน...น่าจะเลี้ยงมันไว้ฟังมันพูดดีกว่าเพลินดีออก...
...พี่ตู่เคยซื้อนกแก้วมาเลี้ยงค่ะ...กะจะสอนให้มันพูดล่ะ...
...ไปซื้อมาจากตลาดนัด...เป็นลูกนกค่ะ...ตัวนึง 300 บาท...สีสวยมาก...
...เลี้ยงไปเลี้ยงมายังไม่ทันโตเลย...มีอยู่วันนึงมันท้องเสียค่ะ...แล้วก็ตาย...
...สงสัยเราให้อาหารเค้าไม่ถูกชนิด...ตั้งแต่นั้นมาเลยไม่กล้าเลี้ยงแล้วค่ะ...
|
i love pink, you are pink = i love you
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2137 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 17:44:29 » |
|
พูดถึงเรื่องนี้พี่ตู่ทำให้หนิงคิดถึงพี่คนไทยอีกคน ตอนรู้จักกันครั้งแรก หนิงคิดในใจว่าพี่น้องคู่นี้ เป็นชาวกรุงเทพที่พูดจาฉะฉาน หน่วยก้านดี สวยคะ, เมื่อ 18ปีก่อนนะพี่!!
หนิงไปอยู่โน่น จะสังเกตมาก ฟังเยอะ และเงียบเข้าไว้คะ...แต่ถ้าได้เปิดปาก หญิงไทยบางคนจะรู้คะ ว่ามีการศึกษา เพราะหนิงไม่บอกใคร!
พี่น้องคู่นี้เค้าคงดูออก...คนน้องนะคะ กะคนอื่นเค้าหยาบเป็นแรดเลยคะ แต่เวลาคุยกะหนิง แกจะดึงหนิงเข้ามุม เพื่อแกจะได้ถอดหัวโขน ถอดหน้ากาก ปลดความหยาบกระด้าง....แกเล่าว่า พ่อเป็นนายตำรวจ แม่เป็นคุณนายนายตำรวจ แกเอง แต่งกะนายร้อยสามพรานนะพี่ มีลูกชาย 2 สามีเจ้าชู้ แกเลิกแล้วมาเจอฝรั่ง พี่สาวเจอะก่อน ดึงน้องไปช่วงเลิกสามีตำรวจ แกบอกว่าพื้นภูมิหลัง...เป็นความภาคภูมิใจ เมื่อแกกลับเมืองไทย..ชีวิตที่โน่น อีกเรื่องนึง เสียดายคะตอนแม่พี่คนนี้ไปเยี่ยม หนิงไม่ได้เจอ เพราะไป holiday...แต่คุยกะหนิง ยิ่งตัวต่อตัว หนิงจะรู้คะพี่ ว่า"ตบแต่ง"หรือ"ผิวแท้"... ยิ่งพยายามมาก ในการเสริมเกินจริง จะยิ่งเห่ย ไม่คุ้มกันเลยค่ะ สู้เป็นธรรมชาติไม่ได้...
เจอะพี่คนนี้เมื่อคราติดรถแฟนหนิงไปนั่งกินไอติม รอเค้าไปแบ็งค์....แกถีบจักรยานกำลังไปทำงานjob ที่ร้านไอติมที่มีหญิงไทยทำหลังร้านหลายคน... หนิงไม่เจอะแกนาน10ปีได้แล้ว...ตกใจคะ...พี่แกผอม ผอมขี้โรค จนเหลือนิดเดียว ชีวิตเธอต่อสู้มาก ย้ายออกมาแบ่งเช่าอพาร์ตเม้นต์พี่สาว...เลิกสามีฝรั่ง (เลิกไปกี่คน หนิงไม่ถามคะ!!)ต้องรับjob 3-4 jobจึงจะ อยู่ได้ด้วยค่าครองชีพที่โน่น...แก 50 กว่าแล้ว สงบแล้ว แกบอกว่าตอนนี้ขอสนุกกับอิสระที่มี...
พี่ตู่คะ,ชีวิตคนเรานี่ มีหลายKapitel...หลายวัย หลายช่วง ช่วงที่สุกสกาวสุดๆคงไม่แคล้ว วัยสาว...ใครตั้งต้นดี รากฐานแน่น บุญหนุน กรรมไม่ข้องแวะ โชคเข้าข้าง ชีวิตก็ดูจะrunไปได้smooth as silk...แต่มีอีกหลายชีวิตคะ ที่พอผ่านพ้นวัยนั้นๆมาได้ อย่างทุลักทุเล...บางที,สิ่งที่ สำคัญสำหรับชีวิตเค้าคืออะไรง่ายๆคะ..ขออยู่เงียบๆ ขอได้ออกกำลัง ได้มีเงินพออยู่ ไม่มีใครกวนใจ... ฟังพี่แกพูดแล้ว ทำให้หนิงรู้สึกว่าบางคนเค้าถึงจุดนั้น เร็ว บางคนกว่าจะค้นพบเจอ....ใช้พลังงานชีวิตไปมากค่ะ.
ว่าแต่, ร่มกันแดดบนterraceถูกพายุตีไปกระแทกผนัง เอ้งเค้ง...ไปหยิบมาปักฐาน เตรียมกางกันแดด เมื่อวาน...อุว๊าย,ตัวล็อกบนจุกกลางตัวร่มแตก! หลุดเป็นก้านๆ ดูไม่จืดคะพี่ จะเสียดาย ก็ไม่...ดีใจมากกว่า(แต่อย่าให้แฟนหนิงเห็น) ก็ใช้กันแดดมา10กว่าsummerแล้ว คุ้มเงินแล้ว เดี๋ยวจะไปซื้ออันใหม่พี่.
|
|
|
|
เหยง 16
|
|
« ตอบ #2138 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 21:06:46 » |
|
NN
มีเกิด แล้วก็มีแตกดับหรือบุบสลายไป สิ่งของย่อมมีเสียหายไปตามการใช้และกาลเวลา
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2139 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 21:40:40 » |
|
พี่เหยง ลงไปตรวจสวน เก็บแอ๊ปเปิ้ลตกมาดู ว่าทำไมตก ปรากฏว่าหนอนก็ไม่มี แต่เสียนิดหน่อย ล้างน้ำ หั่นฝานของเสีย/ไม่สวยทิ้ง ชิมดู.....โห,อร่อยล้ำ...หวานรสfruitty กินเพลิดเพลิน นี่นั่งมวลท้องอยู่เนี่ยพี่!
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2140 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 22:06:00 » |
|
ดอกHortensiaสีชมพู... ดอก trombone
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2141 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 22:09:22 » |
|
he loves me,he loves me not he loves me,he loves me not he loves me,he loves me not บานนนน
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2142 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 22:24:52 » |
|
ถ่ายล่าสุดคะ.. บ่ายนี้
|
|
|
|
khwan24
Full Member
ชีวิตที่อิสระ เป็นสิ่งที่ทุกคนใฝ่หา
ออฟไลน์
รุ่น: 2524
คณะ: นิเทศศาสตร์
กระทู้: 978
|
|
« ตอบ #2143 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 22:34:29 » |
|
เข้ามาบ้านน้องหนิง อ่านไม่หวัดไม่ไหวเลย สาระเพียบ
ข้อคิด มุมมอง ชีวิตแต่ละคน รวมทั้งของพี่เหยงและคนอื่นๆ
การที่ไปอยู่เยอรมัน มันดูยากนะ ถ้าเดินไม่ดี แต่ถ้าเดินดีดี
สบายอย่างน้องหนิงแน่เลย จริงใจและจริงจัง
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2144 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 22:35:28 » |
|
ใครถ่าย,ใครถ่าย ฮึ?
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2145 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 22:41:52 » |
|
มาได้ทันเวลาคะพี่ขวัญ คอมหนิงเจ๊งกะบ๊ง เขียนได้อย่างเดียว แปะรูปแปะหนังไม่ได้ แปะเพลงก็ไม่ได้...หนิงเซ็งเป็ด เซ็งทุกวัน จะไม่เซ็งก็ตอนพี่mentorซ่อมห้ายยยยยยย รับขวัญพี่ขวัญด้วยภาพนี้ boo!
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2146 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 22:51:14 » |
|
ชบา... มะเขือคะ
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2147 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 22:57:16 » |
|
มีเยอะคะ แอบๆ สงสัยคะ...peperoni or paprika
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2148 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 23:13:20 » |
|
แอ้ปเพิ้ลลล เรียกเยอรมันดีฝ่าพี่ๆ.. อั๊ปเฟิ้ล! แพร์คะ... ปีนี้ดกด้วย ห้อยต่องแต่ง
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #2149 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2554, 23:19:55 » |
|
ขุดดินcompostมาถมบ่อยๆ ปรากฏปีนี้แตงโมขึ้นเฉยคะ ผลพลอยได้จากขยะชีวภาพ
|
|
|
|
|