เอารูปไปปายวันที่สองมาลงครับ
ซึ่งวันนี้ตื่นนอนสายก็เลยไมไ่ด้เห็นหมอกทั้งๆที่พักหันหน้าเข้าหาแม่น้ำ
โดยวันนี้เที่ยวนอกเมืองปายครับ ด้วยการขับมอเตอร์ไซด์ฝ่าลมหนาว
ถ่ายให้ดูหมอกตอนแปดโมงเช้าครับ
หน้าบ้านพักมีต้นไม้ขึ้นหน้ามาก
แต่ก็พอเห็นแม่น้ำปายครับ
หลังจากตื่นเช้าขึ้นมาก็มากินโจ๊กหน้าตลาดกับปาท่องโก๋คับ ซึ่งร้านจะอยู่หน้า 7-11
และก็เลยแวปมาถ่ายรูปหน้าร้านต่างๆในปายตอนเช้า
ซึ่งร้านที่ถ่ายคือราย post card สบายดีแกลลอรี่ คงจะคุ่นในหนังเรื่องรักจังครับ
[/img] width=750 height=563]http://www.cmadong.com/imageupload/dec08/data/image/kcuh87-aed17b.jpg[/img]
ขับมอเตอร์ไซด์มาประมาณ 10 กิโลโดยขับย้อนทางที่มาปายอ่ะครับ
ก็เจอสะพานประวะติศาสตร์
ซึ่งเกี่ยวข้องกับยุคสงครามโลกครั้งที่ 2
จะสังเกตเห็นบอกเซอร์และพุงโผล่ออกมานอกกางเกงนะครับ
ซึ่งรุปนี้เป็นรูปของสะพานประวัติศาสตร์ที่เมืองปาย (ให้ดูพอสังเขปครับ คิคิ)
บรรยากาศแม่น้ำเมืองปายครับ
ทั้งสองข้างของหม่น้ำจะเป็นทุ่งนาน
ซึ่งตอนนี้ต้นข้าวขึ้นเขียวสวยมากเลยครับ
ภาพทุ่งนาริมแม่น้ำปายครับ จะสังเกตว่ามงไม่ค่อยเห้นทุ่งนาเพราะคนในภาพตัวใหญ่ อีกทั้งยังมีอีกกลุ่มหนึ่งที่มาเที่ยวเลยไม่อยากถ่ายให้ติดคนนะครับ
ซ่งต้องสวมแว่นตาในการถ่ายภาพเพราะเป้นคนตาแพ้แสงแดดครับ
นี่คือภาพร้านกาแฟติดริมแม่น้ำปายอยู่เยื้องกับสภาพประวติศาสตร์ครับ
ซึ่งจะมีบ้านพักให้เช่าอยู่ด้วยครับ
บรรยากาศหน้าร้านสวยมากๆๆเลยครับ
ชอบๆๆๆ
ส่วนภาพนี้หลังจากมีชมพู่เข้าไปอยู่ในภาพจะพบว่าภาพหมองไปเยอะครับ
ถ้าสังเกตที่พุงและตัวจะสังเกตได้ว่าหนามากครับ
โดยเฉพาะที่ท้องนั่งคือแข่มวแล้วครับ
แต่มันลงได้แค่นั้น
ก็เลยเป็นเหตุผลที่ว่าต้องรีบลดความอ้วนครับคิคิคิคิ
ใครสนใจวธีลดน้ำหนักปรึกษาได้นำพครับ
1เดือนลดถึง 10-15 กิโล
นี่คือภาพกองแลงครับ
ขับรถย้อนออกมาเข้าสู่เมืองปายอีกรอบ
เป็นคล้ายๆแกรนแคนย่อนเมืองไทย(ตรงไหนหว่า)
อยากบอกว่าตอนไปนี่กลัวมากครับ
เพราะไม่มีใครไปเลย
กลัวจะถุกปล้นฆ่าขึ้นอืดอยู่ในป่า
เพราะมันต้องเดินเข้าป่าไปประมาณ 1-5 นาทีแล้วแต่สปิดการเดินครับ
และที่สำคัญทางเดินออกจะลื่นบ้างเล็กน้อย
ต้องคอยหาที่จับให้ดีเพราะทางเดินเป็นดินลูกรัง และมีเศษหินทรายครับ
นี่ก็คือภาพกองแลงนะครับ
ที่นี่เป็นสถานที่เที่ยวที่ถ่ายได้น้อยที่สุด
เพราะเหตุผลข้างต้นคือกลัวนั่นเอง
อกีอย่างเพราะทางเดินภายในกองแลงน่ากลัวมากครับ
เป็นโลกกวัวทางแคบสูง+ดน้ำหนักที่จะเกือบร้อยก็เลยไม่กล้าเสี่ยงกลัวทางถล่มนะครับ