ซุป แหลม หนิง ตุ๋ย...และทุกๆคน ขอบคุณมากครับ
ผมแวปอ่านอยู่เสมอ แต่ต้องขอโทษ...เซ็งๆกับภาวะโดยรวมของบ้านเมืองเรา
วันนี้อ่านข่าว อดีตนักการเงิน นายโอฬาร ไชยประวัติ ทีมเศรษฐกิจพรรคเพื่อไทย
เสนอแนวแก้ปัญหาโดยให้เงินบาทอ่อน
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1249221962&grpid=no&catid=05อ่านแล้ว ผมยิ่งหมดอาลัย...
หากความคิดดังกล่าวถูกต้อง
วันนี้ เราคงไม่ต้องมาแข่งกับเวียตนาม
ชอบใช้กระพี้ งัดแก่น
ชอบแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปครั้งๆ
อยากให้ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองกลับไปทบทวนพัฒนาการของโลก
แม้แต่อดีตนายกทักษิณ(ซึ่งเป็นนายกที่ผมชื่นชมกับผลงานอย่างยิ่งกับ3ปีแรกในตำแหน่งนายกของท่าน)
เพิ่งแสดงความคิดเรื่องทีวีดาวเทียม100ช่อง ว่าต้องมีช่องภาษาอังกฤษเพื่อเสนอประเทศไทย
หากอดีตนายกทักษิณไม่ออกอาการว่า นั่นคือ การพบสิ่งที่ยิ่งใหญ่สิ่งหนึ่ง(ซึ่งความจริงเป็นสิ่้งที่ยิ่้งใหญ่ทีเดียว)
ผมก็คงไม่หดหู่นัก
เพราะสิ่งที่อดีตนายกทักษิณเสนอนั้น ควรส่งเสริมให้เกิดในเมืองไทยอย่างน้อยก็ 3-5 ปีที่แล้ว
คนที่เดินทางไปต่างประเทศมากมาย ย่อมพบความคิดได้มากกว่า แต่เพิ่งคิดได้..ผมจึงหดหู่
(แต่ผู้มีอำนาจในเมืองไทยจำนวนมาก ก็ยังไม่เข้าใจว่าสิ่งที่อดีตนายกทักษิณพูด มีผลยิ่งใหญ่เพียงใด)
ในความคิดของผมอีก2 ภาษา ที่ควรทำคือ จีน และ อารบิค
หรือความคิดของผมไร้สาระ...
แต่จากประสบการณ์ด้วยตนเอง
สิ่งที่ผม ฟันธง ว่าใช่..ต้องใช่
เพราะคำถามใดที่ผมยังไม่ตอบตัวเอง จะวนเวียนหาทางออกในสมองของผม
เมื่อยังไม่มั่นใจ ก็จะวนเวียน
เมื่อทางออกไม่ใช่ ผมก็จะทิ้งมัน
แต่เมื่อใช่ ผมไม่พลาด
หรือ "ระบบเงินคู่" จะเป็นสิ่งที่ผมพลาด ?
หมายเหตุ ผมมีความสุขดีนะครับ เพราะเมียรักรับภาระไปทั้งงานและลูก..แฮะๆ
