ภาพจากทริปนี้ครับ

<< < (13/21) > >>

ลูกพิ้ง:
บ่ายสามโมงสี่สิบ หมดเวลาความอร่อยแล้ว  พี่สิงห์แจ้งให้ทราบว่ามีการเปลี่ยนแปลงแผนการเที่ยวนิดหน่อยจากเดิมที่เราจะไปเที่ยวสวน.........กันก็เปลี่ยนเป็นไปเยือนเวียงกุมกาม  นครโบราณใต้ภิภพแทน  แกคงเคยได้ยินมาบ้างแล้วใช่มั้ยจ้ะ

ระหว่างทางที่เดินทางไปเวียงกุมกาม  พี่ปิ้งได้ให้ความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยอีกเช่นเคย..........แถมได้ตั้งข้อสังเกตว่าพี่เล็ก 22 ช่างมีใบหน้าประพิมพ์ประพายละม้ายเจ้าทางเหนือเหลือเกิน  ทั้งนี้พี่เล็กก็ได้ออกมาด้านหน้าให้ทุกคนในรถได้ยลโฉมพร้อมทั้งเล่าเกร็ดเกี่ยวกับประเทศเกาหลีที่พี่เล็กเคยไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นด้วย (ฉันจำไม่ได้เหมือนกันว่าเรื่องเจ้าทางเหนือกับประเทศเกาหลี........เนี่ย......มันเกี่ยวกันยังไงแล้วล่ะแก......อ้าว)

ลูกพิ้ง:
มาถึงแล้วล่ะเวียงกุมกาม  รถบัสจอดให้พวกเราลงที่วัดเจดีย์เหลี่ยม (กู่คำหลวง) และมีรถม้าพร้อมไกด์คอยบริการพาพวกเราชมที่นี่โดยรอบ  

เวียงกุมกาม เป็นเมืองโบราณที่พญามังราย (พ่อขุนเม็งราย) ทรงโปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1829 มีคูเวียงอยู่ 4 ด้านเพื่อไขแม่น้ำปิงให้ขังไว้ในคูเมือง จากการสำรวจพบว่ามีโบราณสถานที่ปรากฏอยู่ในเวียงกุมกาม และใกล้เคียง 20 แห่ง โบราณสถานที่สำคัญ ได้แก่ วัดเจดีย์เหลี่ยม วัดช้างค้ำ วัดน้อย วัดปู่เปี้ย วัดกู่ขาว วัดอีก้าง วัดหัวหนอง และ วัดปู่ซ้ง  
     
เวียงกุมกามถูกทิ้งเป็นเมืองร้างเพราะน้ำท่วมใหญ่ทำให้เวียงกุมกามจมอยู่ใต้ดินและพญามังรายก็สร้างเชียงใหม่เป็นเมืองหลวงแทนเพราะพื้นที่เหมาะสมกว่าเวียงกุมกามถูกสร้างก่อนเวียงเชียงใหม่สร้างขึ้นเพื่อมาแทนเมืองหริภุญไชย   ดังนั้นเวียงกุมกาม นครโบราณใต้พิภพ จึงเป็นเมืองที่ถูกกลบฝังด้วยตะกอนจากน้ำท่วมครั้งใหญ่ในอดีต วันเวลาผ่านไป กลืนหายเรื่องราวจากครั้งโบราณ   เมื่อวันเวลาแห่งการค้นพบมาถึงเมื่อกรมศิลปากรได้มาขุดพบและทำการบูรณะผืนแผ่นดินแห่งนี้ก็ถูกเผยถึงความรุ่งเรืองยิ่งใหญ่ ที่ได้จมอยู่ใต้พิภพมานานแสนนาน  



ลูกพิ้ง:
ได้เวลายามเย็นแล้ว  พวกเราจะกลับไปที่งานพืชสวนโลกอีกครั้ง  ตามโปรแกรมที่พวกเราจะไปชมการแสดงมนต์แห่งรัตติกาลตอนหกโมงครึ่งกันจ้ะ  ตอนนี้พวกเราต้องเข้าทางประตูทางออกกันเพราะเป็นกฎกติกาว่าผู้ที่ออกต้องประทับตราขาออกและหากอยากจะกลับเข้ามาก็ต้องเข้ามาทางนี้ล่ะ  

ยังมีเวลาเหลือก่อนที่การแสดงจะเริ่มในเย็นนี้  ฉันรีบบึ่งไปเก็บ RC จุดที่เหลือต่อไปที่สวนนานาชาติ  ไปยังสวนโมร๊อคโค  ซูดาน แอฟริกาใต้  อิหร่าน  ซึ่งแต่ละประเทศได้นำเอกลักษณ์ของตนมาจัดแสดงอย่างสวยงาม  จากนั้นก็ไปยังประเทศลาว ซึ่งจำลองวัดเชียงทอง  หลวงพระบางมาอย่างดงาม  ไปดูต้นโพธิ์ที่สวนอินเดียและเห็นอาคารรูปโดมสีชมพูที่เนปาล  ตรงกันข้ามเป็นสวนของเบลเยี่ยม  ซึ่งจัดเป็นประติมากรรมรูปทรงคล้ายท่อนไม้ที่ใครมางานนี้ต่างก็มาถ่ายรูปกัน  

อ๊ะ อ๊ะ จะไม่ไปที่นี่ก็ไม่ได้เดี๋ยวไม่ได้ไปอวดใครๆ ว่าฉันไปเยือนดินแดนที่มีเจ้าชายรูปงามนามเจ้าชายจิกมีมาแล้ว  ไปภูฏาณกันเถอะ   ผ่านไปไม่นานเวลา...ก็เข้ามากระชั้นชิด....มาบีบหัวใจให้ฉันต้องอำลาสวนภูฏาณแล้วเหรอนี่  บ๊ายบายแล้วไว้มีโอกาส...ฉันจะมาเยือนอีกครานะจ้ะ

ลูกพิ้ง:
เดินมาถึงบริเวณลานด้านหน้าถนน  ทางที่จะเข้าไปยังหอคำหลวงก็พบกับผู้คนจำนวนมากมายที่ต่างมาจับจองพื้นที่เพื่อเตรียมชมการแสดงในยามค่ำคืนนี้กัน  เวลาแห่งการรอคอยได้สิ้นสุดลง.....

การแสดง “มนต์แห่งรัตติกาล ดาวห่มดอย... ราชพฤกษ์ห่มฟ้า” ได้เริ่มต้นขึ้นและจัดอย่างยิ่งใหญ่อลังการ  ผสานความสนุกสนาน  ทุกคนต่างประทับใจกับการแสดงแสง สี เสียงสุดอลังการในการแสดง มนต์แห่งรัตติกาล โคมทิพย์เฉลิมพระเกียรติ   การปรากฏตัวของ พญานาค เรือใบไม้แห่งราชพฤกษ์  และสีสันของพลุดอกไม้  

นอกจากนี้แล้วเรายังรอคอยขบวนพาเหรดแสงสีที่มีตัวตุ๊กตามาสคอตอย่างน้องคูณ  น้องบัว  น้องมังคุด  ฯลฯ  มาสร้างสีสันและสร้างความน่ารักจนทำให้พวกเรารวมทั้งพี่แก้ว17  อดใจไม่ไหววิ่งวนตามขอถ่ายรูปด้วยจ้า.......พอๆ กับเด็กตัวน้อยๆ  ที่งุนงงกับพี่ๆ ตัวใหญ่ๆ พวกเนี๊ยะ  แง้......มาแย่งหนูถ่ายรูปอีกแล้น......ฮา.......

ลูกพิ้ง:
วันนี้พวกเราเที่ยวงานพืชสวนโลกอย่างจุใจและได้เวลาที่งานจะเลิกในวันนี้แล้ว
 ฉันมองเห็นพี่ๆ ซีมะโด่งหลายคนที่มารอชมงานในเย็นนี้ด้วยกัน  พาทยอยกันเดินลงมาจากเนินภูเขาหย่อมๆ  ใกล้กัน  ผู้คนจากสารทิศต่างทยอยเดินออกจากบริเวณงาน   พร้อมกับเสียงขอบคุณจากเจ้าหน้าที่สต๊าฟที่มาตั้งแถวขอบคุณคนที่มาร่วมเที่ยวชมงานในวันนี้  

ทันใดนั้นฉันได้ยินเสียงเพลงนึงดังขึ้นในงาน..วันเวลาดีดีเหล่านั้น....เธอยังคงจำมันได้ไหม........วันที่เคยร่วมทุกข์และสุขล้นหัวใจ....วันที่เราเคยผ่านมาด้วยกัน......./////.......
เราจะมีกัน......เป็นหนึ่งในดวงใจตลอดไป......เพราะหัวใจเราผูกกัน.......  
นั่นสิ.......  เพลงนี้ในยามนี้ช่างไพเราะอะไรเช่นนี้.....เพลงหัวใจผูกกัน.........
ฉันอยากให้แกมาได้ยินกับฉันจัง  

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว