ป.ปลา (Miss) @ Surin TH (กระทู้เลียนแบบ)

[ป.ปลา]

แหะๆ พี่หนิงคะ

ตอนที่แม่บอกว่าจะซื้อรถให้ ป.ปลา ก็ตั้งใจว่า
อยากได้รถครอบครัวค่ะ เพราะรถคันเก่า และคันแรกของบ้าน
เป็นกระบะแค็บ คนนั่งโดยสารในแค็บนี่จะคับแคบ อึดอัดมาก

เลยคิดมาตลอดว่า ถ้ามีรถเป็นของตัวเอง ก็อยากจะมีรถที่คนอื่นๆ นั่งด้วยสบายๆ
ไม่อึดอัด และใช้สำหรับเดินทางไกลได้  
 :grin:

ทีแรกอยากได้ wish แต่มันแพงมาก ไม่มีตังค์
ก็เปลี่ยนใจจะซื้อ vios แต่พอเทียบสเปคต่างๆ กับ avanza แล้ว
คนในบ้านตกลงใจเลือก "อ้วนซ่า" เพราะเหตุผลในการโดยสารคน
กับความประหยัดน้ำมัน
 :-(

คันไม่ใหญ่มากเหมือน CRV หรือ Fortuner  ผู้หญิงก็ขับได้ไม่ดูเทอะทะ
แถมสะดวก คล่องตัว โดยสารคนได้มาก หรือใช้เก็บสัมพาระได้เยอะ
วิ่งในเมืองก็คล่อง
 
สรุปเลยได้ "เจ้าอ้วนซ่า" มาครอบครองอย่างนี้แหล่ะค่า
 :-D

[veekung]

บอกราคาได้ม่ะ (จะได้รู้ว่ามีปัญญาหามาเป็นของตัวเองได้หรือเปล่า) หลังไมค์ก็ได้นะ อยากรู้อ่ะ :-(  :-(

[khesorn mueller]

น้องปลา
พี่ขับรถไปบุบกะขอบบรรไดหินแกรนิตล่ะวันนี้
15ปีไม่ได้guaranteeว่าจะปลอดจาก...สิ่งมิคาดฝัน!
p.nn(sad)

[เอ๋อ]

น้องปลา
พี่ขับรถไปบุบกะขอบบรรไดหินแกรนิตล่ะวันนี้
15ปีไม่ได้guaranteeว่าจะปลอดจาก...สิ่งมิคาดฝัน!
p.nn(sad)

โอ
แล้วพี่หนิง รถ และบันได เป็นยังไงบ้างคะ

[khesorn mueller]

พี่หนิงตกใจ เจ็บแทนรถ กลัวถูกด่า...
รถบุบ ข้างใต้..โก้งโค้งดู จึงจะเห็นคะ...
บันไดหิน...มิบอบชํ้า!
p.nn

[ป.ปลา]

วี

ราคาเงินสด 639,000 อ่ะ รุ่นกลางๆ ถ้ารุ่น top ก็แพงกว่านี้ประมาณ 4-5 หมื่น
ก็ได้ของแถมเยอะ สำหรับช่วงนี้นะ (อ้อนเซลล์เข้าไว้ อิอิ)
ได้พ่นกันสนิมช่วงล่าง ฟิล์มกรองแสง 3M ยางปูพื้น กันสาดที่ประตู 4 บาน
พรมรองพื้น พรมที่คอนโซลหน้า กล่องอุปกรณ์ฉุกเฉิน(อันนี้ชอบมากๆ)
ถาดรองของที่ด้านท้าย กับตาข่ายเก็บของท้ายรถ

แต่ราคาผ่อนนี่มิรู้นะ
เราเองเดี๋ยวถ้าชีวิตลงตัว ก็ต้องผ่อนให้พ่อนั่นแหล่ะ
(แกไม่ได้ให้ใช้ฟรีๆ ต้องผ่อนคืนแกด้วย )



พี่หนิงคะ

ป.ปลา ไปหัดมาแล้วเมื่อวาน (แล้วก็ต้องหัดอีกเรื่อยๆ)
สนุกดีค่ะ เกียร์ออโต้ พวงมาลัยพาวเวอร์ ขับง่ายสบายบรื๋อ
อีกไม่ได้คงได้ท่องเมืองสุรินทร์เป็นแน่แท้ค่า

[ป.ปลา]

แหะๆ พูดถึงแต่เรื่องรถ
ไม่ค่อยได้พูดถึงเรื่องของตัวเองเล้ยยย

วันนี้เลยขอเล่าต่อ
(เดี๋ยวเรทติ้งจะตก==> ยิ่งตอนนี้นังเอ๋อมันเปิดกระทู้ใหม่แล้วด้วย)



ตอนที่ 2 กว่าจะรู้ตัวก็สายเสียแล้ว


ต่อจากคราวที่แล้ว ที่จบด้วยเราสอบผ่านการคัดเลือก
เป็นอาจารย์พนักงาน ของมหา'ลัย ราชภัฏสุรินทร์

สอบได้ก็ต้องไปรายงานตัว และทำสัญญา
เราเองก็ไปแต่เช้า พร้อมๆ กับคนอื่นๆ ที่สอบผ่านคณะ และสาขาต่างๆ
เจ้าหน้าที่ก็ให้พวกเราเข้าห้องประชุมเพื่อเซ็นสัญญาและปฐมนิเทศน์

เราก็นั่งเขียนรายละเอียดของเราในสัญญา
แล้วเจ้าหน้าที่ก็มาบอกให้กรอกรายละเอียดสำคัญคือ ระยะเวลาจ้าง และเงินเดือน
เค้าบอกเงินเดือนก่อน (อันนี้ทำใจไว้แล้วตั้งแต่ตอนสมัคร เพราะเค้าระบุไว้แล้ว)
9,3XX บาท  :eek:  ถึงจะทำใจมาแล้วแต่ก็แอบน้ำตาตกใน ชอกช้ำในอก

แถมได้ยินระยะเวลาสัญญา 3 เดือน ก็แทบจะช็อก
3 เดื้อน.... แล้วจะสอบให้เหนื่อยไปทามมายยยย

เจ้าหน้าที่ก็ไม่บอก หรืออธิบายอะไรเลย ก็ปล่อยไว้ให้เป็นปริศนาต่อไป

จนท่านรองอธิการฯ เข้ามาปฐมนิเทศ
ท่านก็พูดว่ามหา'ลัย เป็นอย่างนั้น อย่างนี้
เราต้องทำอะไร อย่างนั้น อย่างนี้ bla bla bla

แต่ที่สำคัญ ตอนท้ายของการปฐมนิเทศ
ท่านรองอธิการฯ ได้ให้ความกระจ่างแก่เราว่า

"เราเป็นพนักงานชั่วคราว เบื้องต้นจะต้องทำสัญญา 3 เดือนก่อน
แล้วก็จะต่อสัญญาเป็นปีๆ ไป ซึ่ง.... (ของเน้นที่ทำว่าซึ่ง)
จะไม่มีการขึ้นเงินเดือนแต่อย่างใด  แต่อย่างใดหมายความว่า
ไม่ว่าจะต่อสัญญากี่ครั้ง กี่หน กี่พรรษา กี่ชาติ ก็จะได้เงินเดือน 9,3XX อย่างนี้
จนกว่าจะตายจากกัน (อันนี้เราเติมเอง)"
 :shock:

นอกจากว่าพวกคุณๆ จะได้บรรจุเข้าเป็นพนักงานมหา'ลัย
ซึ่งจะต่อสัญญายาวกว่านี้ และมีการขึ้นเงินเดือนให้ไม่เกิน 1.5% ของเงินเดือนเก่า
(ซึ่งคำนวนแล้วได้ประมาณ 9,5XX บาท)

แต่จะได้บรรจุเมื่อไหร่ อันนี้ต้องดูอีกที
โอยยย.........
ได้ฟังจนจบบริบทแล้วน้ำตาแทบไหล (ณ บัดนั้น)


 

ยังไม่พอ ท่านรองอธิการฯ ยังมีน้ำใจบอกว่า
ถ้าได้บรรจุ เราก็จะสนับสนุนให้เรียนต่อปริญญาเอก
เพื่อเสริมสร้างคุณภาพของบุคลากรขององค์กร
ถ้าต้องการจะเรียนต่อปริญญาเอก ก็เรียนต่อที่นี่ก็ได้

หา ที่นี่ก็ได้ ... หมายความว่าจะให้อิชั้นเรียนต่อปริญญาเอก ที่ราชภัฏสุรินทร์น่ะเหรอค๊า.
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :sad:



ดังนั้นจึงคิดจะถอนตัว แต่ก็สายเสียแล้ว
เซ็นสัญญาไปเรียบร้อยแล้ว
ทน ทน ทน อีก 3 เดือนเอาแล้วกันนังป.ปลา





จบแค่นี้... มีแต่เรื่องบ่นๆ  แล้วก็จะบ่นอีกเรื่อยๆ
ขอบอกว่าเรื่องนี้ยาวและน่าติดตาม และคำบางคำที่ได้ยินแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง
.....โปรดติดตามตอนต่อไป.......

[veekung]

ระบบอย่างนี้ งง  ๆ เหมือนกันนะ ก็มาติดตามตอนต่อไปแล้วกันว่าจะเป็นอย่างไรรรร

[เอ๋อ]

ปริญญาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญามหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญาดูษฎีบัณฑิต: มหาลัยราชภัฏสุรินทร์


ขอบใจย่ะ -*-

[khesorn mueller]

สามเดือน...เก็บอะไรได้เยอะมากค่ะ!
เก็บให้หมด แลวมาเล่าให้พวกเราฟัง

เพราะหางานคราวหน้า...เราจะได้มีเรื่อง bla bla bla.
p.nn

[veekung]

ปริญญาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญามหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญาดูษฎีบัณฑิต: มหาลัยราชภัฏสุรินทร์


ขอบใจย่ะ -*-

เค้ามีแต่

ปริญญาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญามหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญาดูษฎีบัณฑิต: University of ....

หรือ

ปริญญาบัณฑิต: ...
ปริญญามหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญาดูษฎีบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หรือ University of ...

หรือเปล่า หรือทุกคนว่าไง :-?  :-?

 :-)  :-)  :-)  :-)

[khesorn mueller]

อะไรก็ได้...ตามบาย!
p.nn

[ป.ปลา]

ปริญญาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญามหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญาดูษฎีบัณฑิต: University of ....

หรือ

ปริญญาบัณฑิต: ...
ปริญญามหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญาดูษฎีบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หรือ University of ...

หรือเปล่า หรือทุกคนว่าไง :-?  :-?

 :-)  :-)  :-)  :-)

ขอเป็นตัวเลือกแรกละกัน
หรือถ้าอับจนหนทางสุดๆ ก็จะต่อที่จุฬาฯ นี่แหล่ะ

เฮ้อ... คิดแล้วเครี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดด :sad:

[khesorn mueller]

เรียนมากก็เครียดค่ะ!
ทำใจให้สบาย...หัดขับรถปายยย
p.nn

[ป.ปลา]

Update ชีวิตค่า  
:)


Hello ทู้กกกก คน

หลังจากบ่นๆ มาแล้วในรอบแรก
เพื่อความต่อเนื่องของอารมณ์ ของบ่น ต่อเลยดีกว่า
พร้อมกับ update ชีวิต ของสาว Swiss เด้อค่า

v
v
v
v

เอาเรื่องอัพเดทก่อน

ตอนนี้หัดขับรถได้ไม่นาน (เนื่องจากไม่มีเวลาว่าง อย่างแรงงงง)
แต่ก็ออกถนนแล้วนะ ถึงจะเด๋อด๋า เซ่อซ่า โดนด่าเป็นระยะ แต่มันดี (สนุกแฮะ ขับรถนี่)
อีกไม่นานคงร่อน แรด ตะลอนได้แล้ว แต่ว่าอยู่ๆ เจ้าอ้วนซ่าก็มีปัญหามีเสียงดังเกิดขึ้นที่ท้ายรถ
หลังจากถามอาการจากผู้รู้ คาดว่าไม่หนักหนา อาจมีอะไรบางอย่างหลวมนิดๆ หน่อยๆ
ตอนนี้รอวันว่างๆ จะพาเข้าศูนย์ฯ ยังไงก็อยู่ในระยะประกัน(เพิ่งซื้อนิ) เคลมได้อยู่แล้น


เจ้าของอ้วนซ่า ก็ใช่จะสบายค่ะ
ตอนนี้เกิดอาการปวดเอว แบบขั้นหนักหนาเอาการอยู่
แบบว่านั่งนานๆ แล้วปวดมาก พอลุกขึ้นก็ปวด นั่งลงก็ปวด
เย็นนี้จะไปหาหมอ ไม่รู้ว่าจะหนักหรือเปล่า หรือเป็นอะไรที่รักษายากหรือเปล่า


ยังไม่แกเล้ยยยยยยยน้า..... ปวดเอวซะแร้ววว

 :shock:

[ป.ปลา]

ต่อมาป้าขอบ่น เหอ เหอ

ต่อจากการบ่นคราวที่แล้ว
หลังจากรู้แล้วว่าเราหลวมตัวเข้ามาอยู่ในสังคมนี้แล้ว
ก็ไม่วายมีเรื่องให้บ่น ให้อึ้ง ทึ่ง เสียวกันเป็นระยะ
v
v
v
v
v
v


งานแรกก็ได้เรื่อง


เราได้รับมอบหมายให้เป็นอาจารย์ประจำวิชา 1 วิชา
คือวิชาพื้นฐานวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม
ซึ่งต้องสอนต่อจากที่ อาจารย์ท่านหนึ่งได้สอนมาก่อน
เราก็ดีใจ ได้สอนแค่วิชาเดียว แต่เดี๋ยวก่อน .....
คือ ไม่มีเอกสารรายวิชาให้ เอ่อ แล้วเราจะสอนยังไง
ถามเด็กว่าอาจารย์คนเก่าสอนถึงบทที่เท่าไหร่ เด็กๆ ตอบไม่ได้เพราะอาจารย์ไม่ได้สอนเป็นบท (กรำ....)
 :shock:
เอกสารการสอนของรุ่นดึกดำบรรพ์ แบบมั่วสุดตรีน .... เราเลยต้องทำเอกสารเองใหม่ ทั้งหมด
 :shock:






เศร้าจายยยย แต่นี่ยังไม่ทำให้เราหนักใจเท่ากับงานที่ 2




[size=16 ]
งานที่ 2 แล้วจะให้ชั้นทำ ทำมายยยยยยยย [/size]

เรื่องมันเกิดจากทางฝ่ายทหารในจังหวัด ได้จัดงานเกตรอินทรีย์ขึ้น ในวันอาทิตย์ที่ 27 ก.ค.
และต้องการให้สาขาเราช่วยจัดนิทรรศการเรื่อง "โลกร้อน กับ เกษตรอินทรีย์"
ก็ทราบมาก่อนประมาณอาทิตย์กว่าๆ ว่าจะเราจะต้องจัด แต่.....

จนวันพฤหัสฯ ที่ 24 ก.ค. ก็ไม่มีการสั่งการใดๆ จากอาจารย์ประธานหลักสูตร(ต่อไปจะขอใช้คำย่อว่า "ท่านประธาน")


จนวันศุกร์ (ไฟไหม้ก้นแล้ว)
ท่านประธานมาถามเราด้วยหน้าตาใสซื่อว่าจะทำอะไรดี อ๊าววววววว ทำไมไม่คิดมาก่อน
แล้วถ้าจะให้เราทำ ทำไมไม่บอกก่อนหน้านี้เล่า
แล้วก็โบ้ยให้เราเป็นคิด เป็นคนจัด
 :-(


แต่ไม่มีบอร์ด (แล้วชั้นเพิ่งมาจะรู้ได้ไงว่าไปเอาบอร์ดได้ที่ไหน)
เครื่องปริ๊นท์เจ๊ง
คอมติดไวรัส สารพัดปัญหา

สรุป... ว่าขอยืมบอร์ดได้ตอนบ่าย 2 ของวันนั้น ขอย้ำว่าบ่าย 2
คอมฯ แก้ได้ตอนบ่ายโมง เครื่องปริ๊นท์สามารถปริ๊นท์ได้ตอน 4 โมงเย็น (กรำ)


เราก็เออ... ก็ได้ เรื่องจัดบอร์ดไม่ใช่เรื่องยาก ทำก็ได้
ก็นั่งๆ หาข้อมูลซักพัก  ท่านประธานก็เดินมาบอกว่าเอาคอนเซ็ปอย่างนี้แล้วกันนะ
เราก็ OK ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องคิดเองมากมาย


ตกลงกันเรียบร้อยก็แยกย้ายกันหาข้อมูล
เราก็หา แล้วก็ทำการพิมพ์ ปริ๊นท์ ตามหัวข้อที่ต้องการ
(แถมเรายังพยายามย่อยให้เรื่องมันง่ายขึ้นให้คนอ่านได้เข้าใจง่ายๆ)
สาดพลังทำซะเริ่ด
 :grin:


แต่อยู่ๆ ท่านประธานก็บอกว่าไม่เอา
เอาแบบที่เค้าหาอยู่เนี่ย.... เราก็ไหนเหรอ....(เดินไปดูที่คอม)
คือว่า... ท่านแกเล่น copy paste จากเน็ตเลย ตรงๆ โต้งๆ เลย
แล้วก็เอามาจัดๆ ใน word ดูเหมือนจะสวยหรู แต่ไม่สามารถปริ๊นท์จริงได้
แต่ she จะเอา ก็ตามใจ... แปลว่าไอ้ที่เราปริ๊นท์ออกมา (เอาให้เค้าดูแล้วนะ) เค้าไม่เอา


ก็ทำใจ เราก็ทำหน้าที่ปริ๊นข้อมูลที่เค้าอยากได้  
เราก็ปริ๊นท์แบบรวมเป็นเรื่องๆ ตามความเข้าใจจากแบบที่เค้าให้เราดู
แต่พอปริ๊นท์ออกมาได้ เค้ากลับบอกว่าไม่เอาอย่างนี้ จะเอาอย่างนั้นน่ะ อย่างนั้น
แล้วก็พูดออกมาว่า "จัดนิทรรศการเป็นหรือเปล่า? เคยจัดหรือเปล่า"


พอได้ยินคำนี้ ต่อมอึ้งทำงานอัตโนมัติ ทันที แต่เรายังวางหน้าเรียบเฉย
(เดี๋ยวนี้ควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่าก่อนมาก)


พอเราจะพูดบอกว่า ก็ทำตามแบบที่เค้าได้ดู
เค้าก็พูดแทรก แบบตลกร้ายว่า "ตกลงทำเป็นมั้ย?"


เราก็เอ๋อ... ด้วยหน้าเรียบเฉยอีกรอบ
เค้าก็พูดเชิงประชดมาว่า "หนูจะบอกว่า งั้นพี่ก็ทำเองซิคะใช่มั้ย"
(เออ กำลังจะพูดอย่างนั้นแหล่ะ แต่ป้าดันชิงพูดก่อนนิ)

แล้วก็ทำตลกหัวเราะแบบประมาณว่า "เมื่อกี้ที่พูดออกมาคุณพี่ล้อเล่นนะคะคุณน้อง"

แต่เราก็นิ่งสยบความเคลื่อนไหวอีกรอบ
แล้วบอกเค้าว่า อยากได้แบบไหนก็บอกมา เดี๋ยวปริ๊นท์ให้


แล้วหลังจากนั้น ท่านประธาน กับอาจารย์ท่านอื่นๆ ในสาขา ก็สนุกสนานกับการดูรูป ที่ไปเขาใหญ่กันมา
กรี๊ดกร๊าดดด    วี๊ดว้ายย   ชั้นสวย    เธอตลก    อีเด็กคนนี้ป่วง   ไอ้นี้แต๋วแตก  เฮฮากันปายยย
ชี้ชวนให้ชั้นดูใหญ่ (แต่กรูไม่ดูโว้ยยย งานจะไม่เสร็จเนี่ย)
ส่วนอิชั้น นั่งปริ๊นท์รูป และงาน เป็นนางทาสต่อไป
(เพราะมีคอมฯ เราเครื่องเดียวที่รับเครื่องปริ๊นทร์ได้ เพราะเครื่องอื่นโดนไวรัสขั้นสูงงงงง)


สุดท้ายเราทำหน้าที่ปริ๊นท์อย่างเดียว ส่วนเรื่องข้อมูล เค้าทำเอง(หรือเปล่า เพราะได้ข่าวว่าก๊อปปี้มาทั้งดุ้น)
อะไรที่ต้องเพิ่มเติม เราไม่คิดเองแล้ว ถามเค้าอยากเดียว
เอาอะไร ยังไง แบบไหน ว่ามา แต่ไม่ขอคิดเองแล้ว (ก็หนูจัดนิทรรศการไม่เป็นนี่คะ)
ส่วนบอร์ดที่เราออกแบบ เป็นอันว่าถูกพับไป  ท่านประธานจะทำตามแบบที่ท่านต้องการ



ดึกๆ เราก็กลับเพราะพ่อมีงานวันเสาร์  หวังว่าพวกท่านๆ จะทำบอร์ดตามใจที่ต้องการ
แต่ไม่ค่ะ เช้าวันเสาร์เรามาตามที่นัดหมาย (อย่าลืมว่างานมีวันอาทิตย์)
แต่คนอื่นมาสายๆ พอมากันได้ก็บอกว่าเมื่อคืนทำถึงตี 2 เราก็นึกว่าใกล้เสร็จแล้ว
แต่ที่ไหนได้ ..... มันได้เท่าเดิมกับตอนที่เราขอกลับบ้านก่อน (แล้วอยู่ทำอะไรกันวะ)


ก็มาเร่งทำกันแบบลวกๆ มั่วๆ กันในวันเสาร์
คือ ปริ๊นท์ออกมาแล้วแปะบนบอร์ดพื้นสีดำไปเลย แล้วค่อยหาสติ๊กเกอร์มาติดขอบ


คงไม่ต้องบอกว่าบอร์ดออกมาเป็นยังไง

บอร์ดโครงงานวิทยาศาสตร์ของเด็ก ม.ต้น ยังสวยกว่านี้หลายเท่า
เอาเหอะ... แต่มันเป็นอย่างที่เค้าต้องการนี่



ตามสบายเลยท่าน อิชั้นไม่มีความคิดเห็นใดๆ ทั้งสิ้นทั้งปวง

 :-)




จบเรื่องบทตอนที่ 2 แต่ไม่ใช่แค่นี้ เรื่องบ่น บ่น บ่น ยังมีอีกมาก
- โปรดติดตามตอนต่อไป -
 

[khesorn mueller]

บทแรก เรื่องเอวเดี้ยง...ไปถึงไหนแล้วคะ??
คงไม่ไช่ปวดก้นกบหยั่งที่พี่เคยเป็นนะคะ
นั่นน่ะ...นั่งไม่ได้เอาเลยล่ะ

บทสอง เดี๋ยวขอพี่สมองว่างๆจะกลับมาอ่านอีกรอบ!
เริ่มหมั่นใส้ท่านประธานเล็กๆ..เดี๋ยวสวย!
p.nn

[veekung]

พวกท่านประธานนั่นต้องแอบไปเม้าท์แน่ ๆ เลยว่าเด็กจุฬาฯ เนี่ยะแค่จัดนิทรรศการก็ยังจัดไม่เป็น :-?  :-?

แต่ช่างมันเถอะ เราเป็นผู้น้อยก็ต้องตามผู้ใหญ่ไป ไว้เรามีโอกาสรับผิดชอบโครงการเองแล้วค่อยทำให้เห็นว่าที่ว่าทำไม่เป็นน่ะเป็นยังไง จริงป่ะ

ต่างที่่ต่างวัฒนธรรม ขออย่างเดียวอย่าก็อปแปะตามเค้าก็เป็นพอ อันนี้ไม่ไหวรับไม่ได้

[khesorn mueller]

ใช้ยังกะถึกน่ะสิ!
เดี๋ยวได้เดินเอวเบี้ยว!!
p.nn.27

[ชาร์ป]

... เพชร อยู่ที่ไหน ก็คือ เพชร ...

มีเรื่องเล่า ...
ช่วง 4-5 ปี ก่อน พ่อพี่เป้นผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยม เล็ก ๆ ในอำเภอหนึ่งของ จังหวัดหนองบัวลำภู

ช่วงนั้น เพื่อนพี่ที่หอพักนี่ล่ะ ชื่อหนาม จบครุ (ตอนนี้เสียชีวิตแล้วด้วยโรคมะเร็งในน้ำเหลืองเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ) ได้ไปบรรจุและไปอยู่ที่นั้น ...

พ่อพี่ชม หนาม ให้ฟังอยู่บ่อยครั้งว่า ทำงานดี ขยัน มีหัวคิด ... ถ้าเป็นไปได้ อยากให้ทุกโรงเรียนมีเด็กที่จบจุฬาฯ เข้าไปอยุ่ในทุกโรงเรียน ... โรงเรียน คงจะพัฒนาได้อีกเยอะ ...

และ พ่อพี่ก็ปรับเงินเดือนให้ 2 ขั้นตลอด ...
แต่น่าเสียดายที่ คนทำงานดี ๆ ต้องมาด่วนเสียชีวิตไปก่อน

ดังนั้น... ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เพชรแห่งจุฬาฯ  ก็ย่อมส่องประกายอยุ่เสมอ ...

 :)

[khesorn mueller]

โอ พี่อ่านแล้วเศร้าค่ะ น้องชาร์ป!
เพราะดันไปผูกความเก่ง กะความอายุสั้น เข้าด้วยกัน!
แม้ทั้งสองจะเป็นรองเท้าคนละข้างกัน
p.nn

[veekung]

อย่างที่พี่ชาร์ปว่า เพชร ยังไงก็คงเป็นเพชร รอเวลาเปล่งประกายแล้วกัน

[ป.ปลา]

ขอบพระคุณกำลังใจอย่างล้นหลามนะคะ
ทั้งพี่หนิง พี่ชาร์ป แล้วก็วีคุง
 :smile:

เมื่อวานไปหาหมอมาแล้ว (เรื่องอาการปวดหลัง)
 

หมอวินิจฉัยเบื้องต้น ว่าเป็น "กล้ามเนื้อหลังอักเสบ"
ซึ่งถ้าเป็นจริงๆ อาการจะไม่น่าเป็นห่วง
ทานยาคลายกล้ามเนื้อ ยาแก้อักเสบ และยาบำรุงระบบเส้นประสาท 3 เม็ด เช้า-เย็น
หมอย้ำว่าให้ทานเท่าที่จำเป็น คือหายปวดแล้วให้หยุดยาทันที เพราะยามี side effect สูง

นอกจากนั้น หมอได้ให้ผง คลอโรฟิลล์ มาชงกับน้ำดื่มด้วย
เพราะจะช่วยเพิ่ม "ออกซิเจน" ให้กับเลือด
(อันนี้อยากถามวีเหมือนกันว่ามัน "ดี" กับร่างกายหรือเปล่า)

หมอยังติงมาอีกว่า เราออกกำลังกายน้อย ให้ออกกำลังกายเพิ่ม
ดื่มน้ำเยอะๆ เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมทุกอย่างที่บั่นทอนสุขภาพ เช่น นั่งหน้าคอมฯ นานๆ

แล้วภายใน 7 วัน ถ้าไม่หายปวด ให้มาหาหมออีกครั้ง
เพราะหมออาจต้องวินิจฉัยเพิ่มเติม ซึ่งหมอบอกว่าถ้าเป็นอย่างนั้นจริง
อาจจะเป็นหนักกว่ากล้ามเนื้ออักเสบ
คืออาจเป็น "หมอนรองกระดูกเคลื่อนทับเส้นประสาท"


แต่ตอนนี้ก็ไม่กังวลใจค่ะ
จะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ทำตามหมอบอกให้ดีที่สุด
อีก 7 วันค่อยดูกันอีกที



ส่วนเรื่อง "ท่านประธาน แอนด์ เดอะแก๊ง" นั้นยังมีอีกเยอะค่ะ

เมื่อวานอาจารย์ที่ปรึกษาที่จุฬาฯ ท่านได้ข่าวเราจากเพื่อนๆ
ก็เลยโทรมาด้วยความเป็นห่วง เราก็เล่าบางเรื่องให้อาจารย์ฟัง  

อาจารย์ท่านก็ฝากไว้ว่า ให้เราทำงานให้ดีที่สุด อะไรที่สอนได้ มอบให้เด็กๆ ได้ ก็มอบให้เต็มที่
ให้สมกับที่เราได้ร่ำเรียนมา และพร้อมที่จะถ่ายทอด
ส่วนอะไรที่เป็นเรื่องของคน(ท่านประธาน) ก็ให้เก็บไว้เป็นบทเรียน เหมือนเป็นประสบการณ์ชีวิต
และแนะนำให้ หางานใหม่ให้เร็วที่สุด
 

รักอาจารย์ ที่สุดในโลกเลย
   

[เอ๋อ]

เฮ้อ  :-)
รุ่นน้องเราที่เรียนโทด้วยกัน ไปสอนที่ราชภัฏฉะเชิงเทรา
ก็มีเรื่องมาบ่นให้ฟังบ่อยๆ ประมาณนี้เหมือนกัน

อาจารย์อยากจะได้วิชาสอนเพิ่มก็เปิดไป โดยที่ยังไม่มีแม้แต่เนื้อหาหลักสูตร
แต่ตัวเองรับเงินค่าสอนไปแล้ว

บางวิชาสอนได้เฉพาะปอเอก ตัวครูก็เลยไปลงเรียนปอเอกวิชาประชากรศาสตร์
เพื่อจะได้กลับมาสอนวิชา "การสอนภาษาอังกฤษ"  :eek:

แล้วคนพวกนี้เป็นอาจารย์ -*-
การศึกษาไทยควรปรับปรุงแก้ไขโดยด่วน ไม่งั้นประเทศชาติล่มจมแน่



ปล. นักการเมืองที่มีวิสัยทัศน์ และหวังดีต่อประเทศชาติ
ควรมีนโยบายทางการศึกษาที่เข้มแข็ง ไม่ใช่เน้นด้านเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียว

[veekung]

จริง ๆ แล้วทุก ๆ ด้านก็สำคัญหมดแหละเราว่านะ แต่ไอ้คำว่านักการเมืองที่มีวิสัยทัศน์ดี ๆ น่ะ จะหาได้ไหมหว่า อาจจะได้ แต่จะมีซักกี่คนกันเชียวมี เคยอ่านที่ไหนไม่รู้ว่ารายได้ประชาชาติประมาณ 3% เป็นเงินที่ถูกคอรัปชั่นในวงการการเมือง :eek:  :eek: