ØØØ พี่ตี้ถาปัด2..ชวนคุย ØØØ

[แจง-24]

เข้ามาตีตั๋วชมรวดเดียว 15 หน้า
เบิกบานสำราญใจมาก

       

ขนาดไปเนปาลมา 2 ครั้งแล้ว
พอดูอัลบั้มของลุงตี้จบ ยังอยากไปอีกเลย...

ไว้จะไปขอดูอัลบั้มจริง แบบสีธรรมชาติที่บ้านนะลุง คงสวยมาก
ขอ'ยาดมาดามจิ๋มล่วงหน้าให้ด้วยเน้อ


ฝากบอกมาดามจิ๋มด้วยนะ
ว่าไปโพคราแล้วได้เห็น "มัจฉาปูชเร" และเทือกเขาอันนาปุระชัดขนาดนี้ ถือว่าโชคดีมาก ไม่ต้องผิดหวังแล้วหละ
เพราะจุดเด่นของโพครา ไม่ใช่ศิลปะวัฒนธรรมหรือช้อปปิ้ง แต่เป็นที่เที่ยวธรรมชาติ
เขาไปชมยอดเขาหางปลาและเทือกเขาอันนาปุระ ไปเดินป่า ส่องนก และดูดอกไม้ป่าหายากกันจ้า

ชาวฮินดู ถือว่ายอดเขาสูงบนเทือกเขาหิมาลัย เป็นที่ประทับของทวยเทพ
วันไหนฟ้าเปิด ได้เห็นยอดเขา ก็เป็นนิมิตรหมายอันดี  เหมือนมีเทพประทานพร
วันไหนฟ้าปิด มองไม่เห็นยอดเขา จะถือว่า "เทพเจ้าไม่ประสงค์จะถูกรบกวน"
(ประมาณแขวนป้าย "Do not disturb" ไว้หน้าห้องพักในโรงแรมนั่นแล...)

นักท่องเที่ยวบางคนไปเนปาลมาหลายรอบ แต่จังหวะฟ้าไม่เปิดซักที
ขนาดขึ้นเครื่องบินไปดูใกล้ๆ ยังไม่เคยได้เห็นทั้งยอดหางปลาที่โพครา และเทือกเขาหิมาลัยที่นาการ์ก็อต

ลุงกะมาดามน่ะ โชคดีมากนะ
ไปครั้งแรก เหล่าเทพก็พากันมาประทานพร ได้เห็นยอดเขาทั้งสองที่เลย


ขอบคุณลุงตี้
สำหรับสุดยอดสารคดีนำเที่ยว
และความพยายามในการโพสต์นะเจ้าคะ

  ข้าน้อยขอคารวะ

[เก๊า(24)]

มาดูเนปาลตอนจบพอดี   ขอบคุณ ลุงตี้  ที่ทำให้ผมรู้จักเนปาลมากขึ้นครับ
ดูภาพเหนือเมืองแล้วน่าเป็นห่วง ภูเขาหัวโล้นเหมือนบ้านเราเลย
ยังนึกภาพไม่ออกว่าถ้าเนปาลโดนพายุฝนถล่ม ฝนตกติดต่อกันซัก3-4วัน น้ำจะกวาดล้างเมืองหายไปกี่เมือง เฮ้อ....

[Lamai]

ว้นนี้อ่านถึงหน้า 186 ถ้าจะสอบเอาแต่ที่เป็นภาษาไทยเน้อ
ภาษาปะกิตเฮาบ่ต๊า

[หนุน'21]

สวัสดีครับคุณชายตี้
เข้ามาชื่นชมสารคดีท่องเที่ยว(ขอยืมหนูแจงมาใช้หน่อย)
ชุดส่งท้ายเนปาล แน่นอนมาก

รู้สึกเสียดายไงไม่รู้
มีรูปท่องเที่ยวที่ไหนอีกมั๊ย
เอามาลงเอามาเล่าอีกซิครับทั่น
ไม่ต้องตอนนี้ก็ได้  พักให้หายเหนื่อยก่อน
ปลอดโปร่งโล่งใจเมื่อไรค่อยนำเสนอ...นะ นะ

อิ อิ

 

[yon 25]

ดูจบแล้วเช่นกัน

อยากไปอีกเหมือนป้าแจง   ดูแล้วเสียดายกล้องอะลุงตี้ ได้ตัวใหม่หรือยัง  ถ้าได้มาแล้ว  เราไปลุยอีกรอบกันดีกว่า อิอิ

[ตี้ถาปัด]

ขอบคุณมิตรรักแฟนเพลงทุกท่านที่ติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ ใช้เวลาเกือบหนึ่งเดือน

ป้าแจง...ขอบคุณที่ให้กำลังใจว่า โชคดีที่ฟ้าเปิดให้เห็นหางมัชฉา และ อันนาปุระ แต่สามารถนำมาเข้าฉากถ่ายรูปได้แปร๊บเดียวเอง ก็นับว่าไปแล้วไม่เสียเที่ยว จะว่าไปก็ยังหลงไหลในเสน่ห์ของเนปาลอยู่ ไม่น่าเชื่อว่าไปเที่ยวที่อื่นสวยงามมาหลายที่ที่เจริญกว่า แต่สำหรับเนปาลแล้ว มันยังคงมีเสน่ห์ที่แตกต่างจากที่อื่นโดยสิ้นเชิง นี่ถ้าได้ออกไปถ่ายรูปตอนเช้าๆ คงจะมีอะไรมาฝากมากกว่านี้อีกเยอะนะ

พี่หนุนครับ สำหรับสารคดีชุดต่อไปตามคำขอของพี่หนุนคงต้องรอไปอีกสักประมาณปลายปีนะครับ ขอพักผ่อนสายตาก่อนนะครับ ข้อมูลมีบางส่วนแล้วแต่ว่ายังไม่ได้จัดทำให้เป็นกิจลักษณะ จะลงเป็นรูปๆก็ท่าทางจะไม่ไหวเพราะเยอะอยู่และต้องบรรยายกันแบบสดๆซึ่งไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ แบบสดๆนี้ต้องยกให้ป้าแจง ป้าเธอเยี่ยมจริงๆ พี่หนุนเอารูปพี่หนุนมาลงที่นี่บ้างก็ได้นะครับ

น้ายน...เรื่องกล้องก็เสียดายอยู่ โดยเฉพาะไอ้เจ้ากระบอกข้าวหลามเนี่ยเสียดายมาก ได้กล้องตัวใหม่แล้วแต่ก็ยังเป็นหมากทู่เหมือนเดิมแหละ เพราะยังชอบในความสามารถของมันอยู่ แบบว่าถ่ายปุ๊บสามารถจะกลายเป็นเทพได้ปั๊บ แบบว่าอุปกรณ์ดีไว้ก่อน ฝีมือเอาไว้ทีหลัง เพื่อนที่ไปด้วยก็ชวนให้ไปอีก แต่ชวนไป Trekking ซึ่งอันนี้ไม่ค่อยกล้าแฮะ กลัวไปไม่ไหวสังขารชักแย่
ข้อเข่าเริ่มมีปัญหา กระแทกมากๆอาจจะแย่เอา

หนูไมโกะ กะป้าจุ๋ม ตั้งใจอ่านให้ดี ข้อสอบกำลังจะออกแล้ว ถ้าสอบไม่ผ่าน งวดหน้าอดดูรูปอีก คริ คริ

เฮียเก๊า...ไอ้เขาที่เห็นนั่นเป็นการทำนาแบบขั้นบันได ซึ่งไม่สูงชัน ถ้าฝนตกหนักๆ อาจจะยังรับมือไหว
นี่เปรียบเทียบกับบ้านเราไอ้พวกที่ชอบตัดไม้ทำลายป่า มันโหดมากกว่าของเนปาลเยอะเลย

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตี้ถาปัด เมื่อ 26 มิถุนายน 2553, 16:33:40
	โห...กว่าจะได้รูปคนสวยทีนึง โหลดนานมาก

   
     ไม่ไหว้สาขออนุญาตก่อนรึเปล่า? ..น้องตี้...555 ล้อเล่นน๊าาา...

[churaipatara]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตี้ถาปัด เมื่อ 27 มิถุนายน 2553, 09:32:08
	วันสุดท้ายของการเดินทาง แล้วก็มาถึงวันสุดท้ายของการเดินทาง วันที่ต้องกล่าวอำลากรุง Kathmandu และประเทศ Nepal เมืองแห่งความมีสีสันของชีวิต แม้เวลาจะผ่านเลยไป 9 วัน ซึ่งนับเป็นเวลาที่แสนสั้นแต่มนต์เสน่ห์แห่งเนปาลยังคงตราตรึงคงอยู่ในความทรงจำอย่างไม่เสื่อมคลาย กับเมืองและประเทศที่เต็มไปด้วยเสียงแตรของยวดยานที่ดังแผดก้องบนท้องถนนที่คราครำ่ไปด้วยผู้คนที่เดินเบียดเสียดแก่งแย่ง แข่งขัน กับวิถีชีวิตที่ต้องดำเนินไปบนความแตกต่างของขนบธรรมเนียม ประเพณี และวัฒนธรรม  แต่ยังคงอยู่บนพื้นฐานของความมีนำ้ใจไมตรีที่ดีต่อนักท่องเที่ยวและแขกผู้มาเยือน สภาพถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อ กองขยะและฝุ่นละอองที่มีให้เห็นและสัมผัสได้อยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง ตลอดจนความแตกต่างของอากาศที่ร้อนอบอ้าวและหนาวเย็นแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด สิ่งเหล่านี้ยังตอกยำ้ว่าครั้งหนึ่งกับการได้มาใช้ชีวิต ณ ที่แห่งนี้ ช่างเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่าเป็นอย่างมาก ....และที่จะขาดเสียไม่ได้ในการที่จะต้องกล่าวขอบคุณ มาดามกุ้งและคุณเจี๊ยบท่านเจ้าบ้าน 60 Bansbari ที่ได้ให้ความอนุเคราะห์ตั้งแต่การเชิญชวนและคะยั้นคะยอให้มาเที่ยวหลายต่อหลายครั้งจนเราใจอ่อนทั้งๆที่แต่แรกก็ค่อนข้างจะกลัว เพราะเคยเที่ยวแบบสะดวกสบายกับบริษัททัวร์เพราะกลัวลำบากและยุ่งยากซะจนเคยชินและติดนิสัย ประกอบกับรู้สึกเกรงใจที่จะต้องมารบกวนเป็นอย่างมากจึงปฏิเสธคำเชิญชวนเรื่องมา  นอกจาการเชิญชวนแล้วมาดามกุ้งยังจัดเตรียมการรับรองเป็นอย่างดีทั้งที่กินที่นอน อาหาร และเครื่องดื่มตลอดการเดินทางด้วยไวน์อร่อยนำเที่ยวและพาไปซื้อของ ต่อรองราคาตลอดการเดินทาง  รวมถึงหลานม่อนคำและแก้วก๊อ ที่ถึงแม้ว่าจะมาเป็นครั้งแรกพร้อมกัน แต่ก็ช่วยสร้างสีสันบรรยากาศและเสียงหัวเราะตลอดการเดินทางให้ดูครึกครื้น รวมถึงได้ให้การต้อนรับที่อบอุ่น และดูแลเป็นอย่างดีเสมือนเจ้าบ้าน ดูแลจัดอาหารมื้อเย็นและที่จะลืมเสียไม่ได้ที่สร้าง Surprise ด้วยการโรยกลีบกุหลาบบนที่นอนในวันแรกที่มาถึง ราวกับเป็นห้อง Honeymoon  ของคู่บ่าวสาวในโรงแรมระดับแปดดาวก็ไม่ปาน ทำเอาน้าทั้งสองเป็นปลื้มไปตามๆกัน  และที่จะลืมเสียไม่ได้อีกกลุ่มหนึ่งคือ การให้การต้อนรับที่อบอุ่นของคุณลุง Gerun และน้อง Mona ที่ดูแลเรื่องสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่างในระหว่างอยู่ที่บ้าน Mr. Dun ที่เป็นธุระดูแลเรื่องยานพาหนะและการไปรับไปส่งตลอดการเดินทาง Mr. Rajiff ที่เป็นธุระดูแลเรื่องการเข้าออกสนามบินทั้งวันไปและวันกลับ และรวมถึงชาวเนปาลทุกท่านที่น่ารักและมีไมตรีจิตเป็นอย่างดี และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสักวันหนึ่งเราคงได้มีโอกาสกลับมาเยือนเมืองและประเทศกับผู้คนที่น่ารักแห่งนี้อีก เวลา 13.10 น. เที่ยวบิน TG 320  ได้นำเราออกเดินทางออกจากรุง Kathmandu มุ่งหน้าสู่สนามบินสุวรรณภูมิ ภาพเมือง Kathmandu  บนพื้นล่างที่เต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องที่หนาแน่นเป็นภาพสุดท้ายที่เราได้เห็นในระหว่างเครื่องบินทะยานตัวออกจาก Run Way ท้องฟ้าในวันนั้นสดใสแต่ก็ยังคงมีเมฆปกคลุมอยู่อย่างหนาแน่นจนไม่สามารถมองเห็นวิวเทือกเขาได้อยู่ดี ฝุ่นควันยังคงปกคลุมเมืองด้านล่างอย่างหนาแน่น ดวงจันทร์ปรากฏกายออกมาทักทายพวกเราในระหว่างบินกลับตั้งแต่ช่วงบ่าย เหมือนกับจะมาส่งพร้อมโบกมืออำลาแขกผู้มาเยือนด้วยไมตรีจิตและส่งสายตาด้วยความหวังว่าเราจะกลับมาเยือนอีก พบกันใหม่โอกาสหน้า ระหว่างนั่งบนเครื่อง อดไม่ได้ที่จะนั่งนึกทบทวนสิ่งประทับใจที่ได้พบเห็นตลอด 9 วันของการเดินทางซึ่งแตกต่างไปจากสิ่งที่คาดว่าจะเลวร้ายไปเกือบทุกอย่าง เวลา 18.50 น. เครื่องบินลงแตะสนามบินสุวรรณภูมิด้วยความปลอดภัย ชีวิตที่ต้องกลับสู่สภาวะปกติอีกครั้งหนึ่ง แต่เมื่อเทียบกับชัวิตชาวเนปาลแล้ว ับว่าเราดีกว่าร้อยเท่าพันเท่า คงต้องหาโอกาสกลับไปเยือนอีกครั้งหนึ่งเป็นแน่ จบบริบูรณ์ Namaste Napal

เยี่ยมมากค่ะตี้..

[Lamai]

กะลังถึงหน้า 188 จะไปฟั่งสอบเตื้อเน้อ

[jum2524]

		อ้างถึง			ข้อความของ Lamai เมื่อ 29 มิถุนายน 2553, 22:17:30
	กะลังถึงหน้า 188 จะไปฟั่งสอบเตื้อเน้อ

แต่ขอป้าอ่านทบทวนอีกจั๊กหน่อยเด๊อ  เอ่อ!!..นู๋ละไม  อย่าลืม..ให้ลอกนำเน้อ...

[หนุน'21]

เข้ามาเพราะคิดถึงรายงาน "สารคดีท่องเที่ยว"
ไม่มีของแถมที่ตุนไว้
วันละรูปเหรอ
น้องตี้

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ หนุน'21 เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 07:32:36
	เข้ามาเพราะคิดถึงรายงาน "สารคดีท่องเที่ยว" ไม่มีของแถมที่ตุนไว้ วันละรูปเหรอ น้องตี้

ยังอยู่ในระหว่างดำเนินการครับพี่หนุน กว่าจะเสร็จก็น่าจะอีกหลายเดือนอยู่ครับ
ช่วงนี้งานที่ทำงานก็ยุ่งๆอยู่ครับ

การจัดแต่ละหน ต้องบิวท์อารมณ์ให้อยู่ในบรรยากาศของตอนไปซึ่งบางครั้งก็จำไม่ได้ว่าอารมณ์ไหนครับพี่หนุน
พร้อมกับต้องหาข้อมูลเสริมเยอะมากพอสมควร ซึ่งต้องทำในช่วงวันเสาร์อาทิตย์ครับ
พอถึงวันเสาร์ อาทิตย์ นั่งหน้าคอมพ์ได้แปร๊บเดียวก็เกิดอาการง่วงครับ
สรุปว่าจัดได้วันละนิดหน่อยเท่านั้นเอง สายตาเป็นอุปสรรคครับ
สงสัยต้องหันมาดื่มไวน์บิวท์อารมณ์ปลุกสายตาให้เบิ่งกว้างก่อน
ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือเปล่าครับ กร๊ากกก กร๊ากกกก กร๊ากกกก

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ Lamai เมื่อ 29 มิถุนายน 2553, 22:17:30
	กะลังถึงหน้า 188 จะไปฟั่งสอบเตื้อเน้อ

เปิงงะ ถึงว่าง๊วดนี้บ่หันมาคุยโต้ตอบ ตี้แต้ยังบ่ได้เข้ามาผ่อนี้เอง
ระวังมาสอบบ่ตัน ต้องไปถอนแล่วลงใหม่เทอมหน้าเน่อ คริ คริ

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ jum2524 เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 01:30:12
	อ้างถึง ข้อความของ Lamai เมื่อ 29 มิถุนายน 2553, 22:17:30 กะลังถึงหน้า 188 จะไปฟั่งสอบเตื้อเน้อ แต่ขอป้าอ่านทบทวนอีกจั๊กหน่อยเด๊อ  เอ่อ!!..นู๋ละไม  อย่าลืม..ให้ลอกนำเน้อ...

ป้ากะจะเอา Top เลยเหรอป้า

[หนุ่ม2524]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตี้ถาปัด เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 09:00:55
	อ้างถึง ข้อความของ jum2524 เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 01:30:12 อ้างถึง ข้อความของ Lamai เมื่อ 29 มิถุนายน 2553, 22:17:30 กะลังถึงหน้า 188 จะไปฟั่งสอบเตื้อเน้อ แต่ขอป้าอ่านทบทวนอีกจั๊กหน่อยเด๊อ  เอ่อ!!..นู๋ละไม  อย่าลืม..ให้ลอกนำเน้อ... ป้ากะจะเอา Top เลยเหรอป้า

ขอลอกด้วยคนเน้อ

[แจง-24]

 อย่างงี้ต้องมีนัดติวข้อสอบ...ฮิ..ฮิ...

[Lamai]

		อ้างถึง			ข้อความของ แจง-24 เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 20:38:15
	อย่างงี้ต้องมีนัดติวข้อสอบ...ฮิ..ฮิ...

เมื่อใดดีเจ้า??

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ Lamai เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 21:28:36
	อ้างถึง ข้อความของ แจง-24 เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 20:38:15 อย่างงี้ต้องมีนัดติวข้อสอบ...ฮิ..ฮิ... เมื่อใดดีเจ้า??

เอาแล้ว จุดประเด็นอีกแล้วป้าไมโกะ เดี๋ยวต้องหากิจกรรมมาพบปะกันอีกแล้ว
ท่าทางป้าไมจะหมดไปเงินกะตั๋วเครื่องบิน เดี๋ยวเก็บไม่พอค่าทัวร์ออสโลเน่อ

[เก๊า(24)]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตี้ถาปัด เมื่อ 01 กรกฎาคม 2553, 08:51:35
	อ้างถึง ข้อความของ Lamai เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 21:28:36 อ้างถึง ข้อความของ แจง-24 เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 20:38:15 อย่างงี้ต้องมีนัดติวข้อสอบ...ฮิ..ฮิ... เมื่อใดดีเจ้า?? เอาแล้ว จุดประเด็นอีกแล้วป้าไมโกะ เดี๋ยวต้องหากิจกรรมมาพบปะกันอีกแล้ว ท่าทางป้าไมจะหมดไปเงินกะตั๋วเครื่องบิน เดี๋ยวเก็บไม่พอค่าทัวร์ออสโลเน่อ

ดีเหมือนกัน   เมื่อไหร่ดีน๊า
วันนี้มีภาพน้องผึ้งมาฝากลุงตี้ด้วย เพิ่งรู้ว่าถ่ายผึ้งนี่ยากชะมัด  ลุงตี้มีภาพผึ้งบ้างไหม เอามาให้ดูกันหน่อยดิ

[Uncle Na]

		อ้างถึง			ข้อความของ churaipatara เมื่อ 28 มิถุนายน 2553, 09:55:57
	อ้างถึง ข้อความของ ตี้ถาปัด เมื่อ 27 มิถุนายน 2553, 09:32:08 วันสุดท้ายของการเดินทาง แล้วก็มาถึงวันสุดท้ายของการเดินทาง วันที่ต้องกล่าวอำลากรุง Kathmandu และประเทศ Nepal เมืองแห่งความมีสีสันของชีวิต แม้เวลาจะผ่านเลยไป 9 วัน ซึ่งนับเป็นเวลาที่แสนสั้นแต่มนต์เสน่ห์แห่งเนปาลยังคงตราตรึงคงอยู่ในความทรงจำอย่างไม่เสื่อมคลาย กับเมืองและประเทศที่เต็มไปด้วยเสียงแตรของยวดยานที่ดังแผดก้องบนท้องถนนที่คราครำ่ไปด้วยผู้คนที่เดินเบียดเสียดแก่งแย่ง แข่งขัน กับวิถีชีวิตที่ต้องดำเนินไปบนความแตกต่างของขนบธรรมเนียม ประเพณี และวัฒนธรรม  แต่ยังคงอยู่บนพื้นฐานของความมีนำ้ใจไมตรีที่ดีต่อนักท่องเที่ยวและแขกผู้มาเยือน สภาพถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อ กองขยะและฝุ่นละอองที่มีให้เห็นและสัมผัสได้อยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง ตลอดจนความแตกต่างของอากาศที่ร้อนอบอ้าวและหนาวเย็นแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด สิ่งเหล่านี้ยังตอกยำ้ว่าครั้งหนึ่งกับการได้มาใช้ชีวิต ณ ที่แห่งนี้ ช่างเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่าเป็นอย่างมาก ....และที่จะขาดเสียไม่ได้ในการที่จะต้องกล่าวขอบคุณ มาดามกุ้งและคุณเจี๊ยบท่านเจ้าบ้าน 60 Bansbari ที่ได้ให้ความอนุเคราะห์ตั้งแต่การเชิญชวนและคะยั้นคะยอให้มาเที่ยวหลายต่อหลายครั้งจนเราใจอ่อนทั้งๆที่แต่แรกก็ค่อนข้างจะกลัว เพราะเคยเที่ยวแบบสะดวกสบายกับบริษัททัวร์เพราะกลัวลำบากและยุ่งยากซะจนเคยชินและติดนิสัย ประกอบกับรู้สึกเกรงใจที่จะต้องมารบกวนเป็นอย่างมากจึงปฏิเสธคำเชิญชวนเรื่องมา  นอกจาการเชิญชวนแล้วมาดามกุ้งยังจัดเตรียมการรับรองเป็นอย่างดีทั้งที่กินที่นอน อาหาร และเครื่องดื่มตลอดการเดินทางด้วยไวน์อร่อยนำเที่ยวและพาไปซื้อของ ต่อรองราคาตลอดการเดินทาง  รวมถึงหลานม่อนคำและแก้วก๊อ ที่ถึงแม้ว่าจะมาเป็นครั้งแรกพร้อมกัน แต่ก็ช่วยสร้างสีสันบรรยากาศและเสียงหัวเราะตลอดการเดินทางให้ดูครึกครื้น รวมถึงได้ให้การต้อนรับที่อบอุ่น และดูแลเป็นอย่างดีเสมือนเจ้าบ้าน ดูแลจัดอาหารมื้อเย็นและที่จะลืมเสียไม่ได้ที่สร้าง Surprise ด้วยการโรยกลีบกุหลาบบนที่นอนในวันแรกที่มาถึง ราวกับเป็นห้อง Honeymoon  ของคู่บ่าวสาวในโรงแรมระดับแปดดาวก็ไม่ปาน ทำเอาน้าทั้งสองเป็นปลื้มไปตามๆกัน  และที่จะลืมเสียไม่ได้อีกกลุ่มหนึ่งคือ การให้การต้อนรับที่อบอุ่นของคุณลุง Gerun และน้อง Mona ที่ดูแลเรื่องสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่างในระหว่างอยู่ที่บ้าน Mr. Dun ที่เป็นธุระดูแลเรื่องยานพาหนะและการไปรับไปส่งตลอดการเดินทาง Mr. Rajiff ที่เป็นธุระดูแลเรื่องการเข้าออกสนามบินทั้งวันไปและวันกลับ และรวมถึงชาวเนปาลทุกท่านที่น่ารักและมีไมตรีจิตเป็นอย่างดี และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสักวันหนึ่งเราคงได้มีโอกาสกลับมาเยือนเมืองและประเทศกับผู้คนที่น่ารักแห่งนี้อีก เวลา 13.10 น. เที่ยวบิน TG 320  ได้นำเราออกเดินทางออกจากรุง Kathmandu มุ่งหน้าสู่สนามบินสุวรรณภูมิ ภาพเมือง Kathmandu  บนพื้นล่างที่เต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องที่หนาแน่นเป็นภาพสุดท้ายที่เราได้เห็นในระหว่างเครื่องบินทะยานตัวออกจาก Run Way ท้องฟ้าในวันนั้นสดใสแต่ก็ยังคงมีเมฆปกคลุมอยู่อย่างหนาแน่นจนไม่สามารถมองเห็นวิวเทือกเขาได้อยู่ดี ฝุ่นควันยังคงปกคลุมเมืองด้านล่างอย่างหนาแน่น ดวงจันทร์ปรากฏกายออกมาทักทายพวกเราในระหว่างบินกลับตั้งแต่ช่วงบ่าย เหมือนกับจะมาส่งพร้อมโบกมืออำลาแขกผู้มาเยือนด้วยไมตรีจิตและส่งสายตาด้วยความหวังว่าเราจะกลับมาเยือนอีก พบกันใหม่โอกาสหน้า ระหว่างนั่งบนเครื่อง อดไม่ได้ที่จะนั่งนึกทบทวนสิ่งประทับใจที่ได้พบเห็นตลอด 9 วันของการเดินทางซึ่งแตกต่างไปจากสิ่งที่คาดว่าจะเลวร้ายไปเกือบทุกอย่าง เวลา 18.50 น. เครื่องบินลงแตะสนามบินสุวรรณภูมิด้วยความปลอดภัย ชีวิตที่ต้องกลับสู่สภาวะปกติอีกครั้งหนึ่ง แต่เมื่อเทียบกับชัวิตชาวเนปาลแล้ว ับว่าเราดีกว่าร้อยเท่าพันเท่า คงต้องหาโอกาสกลับไปเยือนอีกครั้งหนึ่งเป็นแน่ จบบริบูรณ์ Namaste Napal เยี่ยมมากค่ะตี้..

- ฟ้าและเมฆ สวยจัง..วันหน้าจะมาเซฟไว้อ่าน..ขอบคุณลุงตี้ ที่ละเมียดเล่าเรื่อง และพิถีพิถันเรื่อง ตกแต่ง และคัดภาพ

[Lamai]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตี้ถาปัด เมื่อ 01 กรกฎาคม 2553, 08:51:35
	อ้างถึง ข้อความของ Lamai เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 21:28:36 อ้างถึง ข้อความของ แจง-24 เมื่อ 30 มิถุนายน 2553, 20:38:15 อย่างงี้ต้องมีนัดติวข้อสอบ...ฮิ..ฮิ... เมื่อใดดีเจ้า?? เอาแล้ว จุดประเด็นอีกแล้วป้าไมโกะ เดี๋ยวต้องหากิจกรรมมาพบปะกันอีกแล้ว ท่าทางป้าไมจะหมดไปเงินกะตั๋วเครื่องบิน เดี๋ยวเก็บไม่พอค่าทัวร์ออสโลเน่อ

ก็นู๋กัวสอบตก

[Kaimook]

 สวัสดีค่ะลุงตี้ ไม่ได้ตามเที่ยวหลายวันเนื่องจากสุขภาพไม่อำนวยค่ะ เข้ามาอีกทีจบซะแล้วเสียดายจังค่ะกำลังสนุกเลย
พาทัวร์อีกนะคะ...

[หนุน'21]

เข้ามาสวัสดี คุณชายตี้ ตอนสายๆ
ขณะรอขึ้นเครื่องไปเชียงใหม่ เพื่อต่อไปลำปางครับ
น้องตี้ มีอะไรฝากถึงคนแถวนั้นมั๊ยครับ

[khwan24]

สวัสดีค่ะ พี่หนุน ไปทำงานหรอคะ ขอให้พี่เดินทางปลอดภัยค่ะ คงได้เจอไมมั้งคะเที่ยวนี้
ลุงตี้ยังไม่มาขวัญฝากความคิดถึงไมด้วยค่ะ

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ หนุน'21 เมื่อ 02 กรกฎาคม 2553, 08:24:13
	เข้ามาสวัสดี คุณชายตี้ ตอนสายๆ ขณะรอขึ้นเครื่องไปเชียงใหม่ เพื่อต่อไปลำปางครับ น้องตี้ มีอะไรฝากถึงคนแถวนั้นมั๊ยครับ

มาฝากไม่ทันพี่ครับพี่หนุน ฝนตกรถติดมาทำงานช้าเลยครับ ขอบคุณครับ
งั้นฝากตอนพี่นั่งเครื่องก็ได้ครับ ฝากสวัสดีพี่ตี๋ด้วยครับ
ทราบว่าพี่ตี๋ไม่สบายขอให้หายไวไวนะครับและรักษาสุขภาพด้วยครับ