ØØØ พี่ตี้ถาปัด2..ชวนคุย ØØØ

[ตี้ถาปัด]

หลังจากถ่ายภาพยามเย็น กับความหนาวเย็นจนเป็นที่หนำใจแล้ว
ก็กลับเข้าห้องพักเตรียมตัวกับอาหรเย็นตามนัดหมาย จนกระทั่งถึงเวลานัด

ก่อนลงไปที่ห้องอาหารก็สองจิตสองใจว่าจะเอากล้องไปด้วยดีหรือไม่
แต่.....ด้วยความขี้เกียจเนื่องมาจากแบกมันมาทั้งวันจนปวดหลังและไหล่
ก็เลยตัดสินใจว่าไม่เอาไปดีกว่า เพราะกลัวว่าเวลาไปตักอาหารวางทิ้งไว้จะอันตราย
ถ้าเกิดหายขึ้นมา งานนี้กร่อยแน่ๆ อดได้ภาพมาดูและฝากเพื่อนๆแน่เลย

จน...นั่งกินข้าวไปได้พักนึง หันมามองที่กระจกข้างห้องอาหารที่ติดกับส่วนทะเลสาบ
ภาพที่ปรากฎต่อหน้าที่เห็นคือ แสงอาทิตย์ยามพระอาทิตย์ตกดิน ที่สวยงามมาก
แต่......ดันไม่ได้เอากล้องมาด้วย ก็เลยได้แต่บันทึกภาพนั้นไว้ในเรตินาของตัวเอง
เพราะจะวิ่งกลับไปเอากล้องที่ห้องก้ไม่ทันซะแล้ว ทำให้เสียดายมาจนถึงวันนี้
อยากเขกกระโหลกตัวเอง แต่ก็กลัวเจ็บ จะให้มาดามเขกก็น่าจะเจ็บมากกว่า
ก็ได้แต่ทำใจก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า รักจะถ่ายรูป อย่าขี้เกียจพกกล้อง อิ อิ สมนำ้หน้าตัวเอง

[ตี้ถาปัด]

และแล้วคืนนั้นก็.......ครืด ครืดดดด ครืดดดดดดดดด กั๊ก กั๊ก กั๊ก แหง่ม แหง่ม
หลังจากฟาดเบียร์ที่ได้ซื้อมาตุนไว้ตอนแวะยิงกระต่ายที่ปั๊ม เรือกลไฟก็ได้เวลาออกท่องทะเล

เบียร์ของเขาดีจริงๆ ยิ่งทั้งเมื่อยทั้งเพลียจากการเดินทางตั้งแต่สุวรรณภูมิด้วยแล้ว
ถ้ามีใครมาอุ้มไปทิ้งทะเลสาบก็คงจะยังไม่รู้สึกตัว สงสารมาดามที่ต้องทนฟังเรือกลไฟวิ่งท้างงงงคืน

ห้องพักก็กว้างดีทีเดียว ไอ้เบียร์ยี่ห้อ "สาคู" นีก็นุ่มใช้ได้ เสียดายไม่ได้ซื้อกลับมาด้วย
น้ายนอย่าเพิ่งนำ้ลายไหลนะ เล่นไวน์ในห้องครัวไปจนเกือบหมดแล้วละสิ

[ตี้ถาปัด]

วันที่ 3 ของการเดินทาง



ก่อนเข้านอน ทางไกด์ขอความร่วมมือในการตื่นเช้า.....หา.....ตื่นเช้า....หา....ตื่นเช้า..
หา (จะหาสวรรค์วิมานอะไรกัน)    ฟังไม่ผิดนะ หา..............................ตื่นเช้า
ก็คือปลุกตี 5 กินอาหาร 6 โมง ล้อหมุน 7 โมง (ไอ้ที่เขียนเวลาในภาพนั่นแกล้งเขียนให้ดูว่าตื่นสายได้)
เพราะต้องนั่งรถกลับจาก Nanntali อันเป็นสุดที่รัก (ของใครหว่า)
กลับไปที่ Helsinki โดยเส้นทางที่เดินทางมาเมื่อวานเพื่อไปขึ้นเรือให้ทันเวลา 10.00 น.
ซึ่งที่ต้องเผื่อเวลาก็เพราะ เส้นทางที่มาเมื่อวานเป็นทางหลวงชนบท ไม่ใช่ซุปเปอร์ไฮเวย์
จะขับเร็วไม่ได้เพราะเขามีกฎหมายบังคับและเมือ่ไปถึงที่ท่าเรือ จะต้องเช็คอินผ่าน
และขนกระเป๋าที่ต้องขนกันเองเดินขึ้นเรือเป็นทางลาดเอียงเป็นระยะทางเกือบครึ่งกิโล....จริงๆ
ฟังไม่ผิด ครึ่งกิโลได้แน่ๆพร้อมกับฝูงชนหลายพันคน
(เรือขนาดใหญ่ข้ามฟากทะเลบอลติกจาก Helsinki, Finland ไปยัง Talinn, Estonia)

งานนี้ท่านสมาชิกชาติมหาอำนาจที่เริ่มช๊อปกันตั้งแต่วันแรก และเป็น สว.
ต่างบ่นกัน อุ๊ปส์ สสส สสสส สสส สสส (บ่นนานมากและบ่อยมาก)
คือ ไอ้เรื่องตื่นเช้านี่ไม่เป็นปัญหาครับ เพราะปกติก็นอนไม่ค่อยหลับกันอยู่แล้ว เพราะเวลามาเที่ยวแล้วคึก
แต่ไอ้ลากกระเป๋าเดินทางเป็นระยะทางครึ่งกิโลนี่มันม่ายยยยยยไหว มันหายคึก

[ตี้ถาปัด]

fdhh

[หนุน'21]

พี่หนุนว่าภาพข้างบนนี้ ไม่มีอะไรเลย หากเป็นคนอื่นนำเสนอ
แต่ด้วยมุมกล้องของคุณชาย

ไปหามุมที่ได้แสงเงานี้อย่างไร
กลายเป็นภาพที่ดูสบายตาอย่างยอด

พอ พอ พอ ไม่พูดแล้ว เดี๋ยวหาว่าชมอีก
ความจริงเราก็ชอบทุกภาพที่นำมาเสนอนั่นแหละครับ
จริง

สวัสดีตอนบ่ายครับคุณชายตี้

 

[ตี้ถาปัด]

สวัสดีครับพี่หนุน มาชมเป็นคนแรกอีกแล้วพี่เรา

แสดงว่าพี่ก็ชอบภาพบันไดนี่เหมือนกัน ไม่เสียแรงที่อุตส่าห์เชียร์แขก
ทำไมพี่เป็นคนใจง่ายแบบนี้นะ  อิ อิ

[ตี้ถาปัด]

เป็นไงครับ เห็นแสงอาทิตย์ยามเช้าแล้วใช่ไหมครับ
ทีนี้ก็เป็นภาพแสงยามเช้ากับสองข้างทางจาก Nanntali   จนถึง Helsinki
ซึ่งตลอดทางที่เดินทางด้วยรถบัส แต่กลับได้ยินเสียงเรือบด
เป็นระยะ ระยะ ครืดดดด ครืดดดด ครืดดดดด งงเหมือนกันว่าทำไม

ทีนี้ก็ดูวิวแบบเงียบๆไปก่นนะ จะได้ไม่ไปรบกวนเรือบดที่กำลังแล่นเต็มสปีด
ไม่มีคำบรรยาย ให้ใช้สายตาและวิจารณญาณในการรับชม
และจินตนาการตามภาพไปเรื่อยๆ สมมมุติว่ากำลังนั่งอยู่บนรสบัสไปกับผมและมาดามนะ
นี่ขนาดล้อหมุน 7 โมงนะ ฟ้ายังมืดอยู่เลย

[ตี้ถาปัด]

fdhfdh]

[ตี้ถาปัด]

gffgj

[ตี้ถาปัด]

gjj]

[ตี้ถาปัด]

gfhgj

[ตี้ถาปัด]

fh

[ตี้ถาปัด]

fdh

[ตี้ถาปัด]

fggh

[ตี้ถาปัด]

fgh

[ตี้ถาปัด]

dfhh

[ตี้ถาปัด]

hhjjk

[churaipatara]

สวยทุกภาพค่ะตี้

[swsm]

น้าตี้นั่งเป็นแม่ย่านาง .. เด่นเป็นสง่าอยู่เบาะหน้าเลยชิมิคะ ??  .. จึงได้ภาพแจ่มแจ๋วเช่นนี้ ..     

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ churaipatara เมื่อ 02 กุมภาพันธ์ 2553, 13:43:17
	สวยทุกภาพค่ะตี้

ขอบคุณครับ

[phraisohn]

ภาพสวยเหลือเกินนะนายจ๋าาาา เห็นแล้วอยากไปมั่ง

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 02 กุมภาพันธ์ 2553, 14:03:47
	น้าตี้นั่งเป็นแม่ย่านาง .. เด่นเป็นสง่าอยู่เบาะหน้าเลยชิมิคะ ??  .. จึงได้ภาพแจ่มแจ๋วเช่นนี้ ..

ใช่แล้วครับพี่หยี โชคดีงานนี้สามารถแย่งที่นั่งของไกด์มาได้ตั้งแต่วันแรกที่เดินทางไปถึง
จึงได้ภาพเส้นทางเดินทางมาตลอด ไม่งั้นก็คงจะกลายเป็นเรือบดไปเหมือนกันครับ

เข้าใจว่าผู้ร่วมเดินทางคงเว้นไว้ให้ไกด์ แต่ผมขึ้นรถไปทีหลังไม่รู้ก็เลยเสียบซะ
ไกด์ก็คงไม่กล้าจะไล่ และมันก็แปลกนะ วันแรกนั่งตรงไหน วันต่อมาก็จะได้นั่งตรงนั้น จนตลอด Trip

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ phraisohn เมื่อ 02 กุมภาพันธ์ 2553, 15:00:44
	ภาพสวยเหลือเกินนะนายจ๋าาาา เห็นแล้วอยากไปมั่ง

ฮ่า....น้องสนมาแล้ว เป็นไงมั่ง Paper เสร็จแล้ว Present เสร็จหรือยัง
ชีวิตเข้าสู่ภาวะปกติที่พร้อมจะออกมาทำงานแสนเหนื่อยยากหรือยังน้อง

[phraisohn]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตี้ถาปัด เมื่อ 02 กุมภาพันธ์ 2553, 15:06:04
	อ้างถึง ข้อความของ phraisohn เมื่อ 02 กุมภาพันธ์ 2553, 15:00:44 ภาพสวยเหลือเกินนะนายจ๋าาาา เห็นแล้วอยากไปมั่ง ฮ่า....น้องสนมาแล้ว เป็นไงมั่ง Paper เสร็จแล้ว Present เสร็จหรือยัง ชีวิตเข้าสู่ภาวะปกติที่พร้อมจะออกมาทำงานแสนเหนื่อยยากหรือยังน้อง

ดีค้าบพี่ตี้ Paper เสร็จแล้วครับ
พรุ่งนี้ Present แต่ผมพร้อมเต็ม 100% แล้วครับ
ชีวิตยังไม่เข้าสู่สภาวะปกติคับ
เพราะ อ. ให้แปล Paper ส่งสถาบันอัลกอริธึม IEEE
เพราะว่าเป็นอัลกอที่คิดได้ใหม่

ตอนนี้ก็รู้สึกสองอย่างที่ขัดแย้งกันครับพี่
หนึ่งดีใจที่ใกล้จบ สองเสียใจที่จะไม่มีบรรยากาศแบบนี้อีก

บอกไม่ถูกเหมือนกันคับพี่

 

[ตี้ถาปัด]

		อ้างถึง			ข้อความของ phraisohn เมื่อ 02 กุมภาพันธ์ 2553, 15:11:48
	อ้างถึง ข้อความของ ตี้ถาปัด เมื่อ 02 กุมภาพันธ์ 2553, 15:06:04 อ้างถึง ข้อความของ phraisohn เมื่อ 02 กุมภาพันธ์ 2553, 15:00:44 ภาพสวยเหลือเกินนะนายจ๋าาาา เห็นแล้วอยากไปมั่ง ฮ่า....น้องสนมาแล้ว เป็นไงมั่ง Paper เสร็จแล้ว Present เสร็จหรือยัง ชีวิตเข้าสู่ภาวะปกติที่พร้อมจะออกมาทำงานแสนเหนื่อยยากหรือยังน้อง ดีค้าบพี่ตี้ Paper เสร็จแล้วครับ พรุ่งนี้ Present แต่ผมพร้อมเต็ม 100% แล้วครับ ชีวิตยังไม่เข้าสู่สภาวะปกติคับ เพราะ อ. ให้แปล Paper ส่งสถาบันอัลกอริธึม IEEE เพราะว่าเป็นอัลกอที่คิดได้ใหม่ ตอนนี้ก็รู้สึกสองอย่างที่ขัดแย้งกันครับพี่ หนึ่งดีใจที่ใกล้จบ สองเสียใจที่จะไม่มีบรรยากาศแบบนี้อีก บอกไม่ถูกเหมือนกันคับพี่

ใช่แล้วน้อง อาการแบบนี้พี่พี่ก็ผ่านกันมาหมดแล้ว
ช่วงของชีวิตทีมีความสุขมากที่สุดคือ ช่วงชีวิตตั้งแต่วันเด็กจนจบมหาวิทยาลัย
เพราะไม่ค่อยจะมีเรื่องให้ต้องกังวล จะมีก็แต่เรื่องเรียนและสนุกสนาน ลัลลาไปวันๆ
หลังจากนี้ไปก็จะเข้า่สู่ Mode ใหม่ซึ่งก็จะแตกต่างกันไปตามวิถีทางของแต่ละคน
แต่ไม่ต้องไปกังวลอะไรมากหรอก เดี๋ยวก็ปรับตัวได้ ผ่านไปปีปีเร็วมาก
ใครจะไปคิดว่า เผลอแปร๊บเดียวก็จะปาเข้าไป 50 แล้ว แล้วก็มานั่งคุยกันเรื่องอดีต อิ อิ
เริ่มเข้าสู่ Mode บ่นแล้วเรา ฮิ้ววววว