เชิญร่วมท่องเที่ยว "ทริป ไอหมอก ม่านเมฆ แห่งเมืองเชียงตุง"

[เริง2520]

จริงๆด้วย ได้ถึง ๒๘ ที่  นะพี่ต้อย

ไปเชียงตุงไปเองไม่ได้ บังคับต้องมีพม่าไปด้วย และใช้รถพม่า

ทัวร์ไทยที่ไปต้องใช้ไก้ด์และรถพม่าทุกราย

[Dtoy16]

        คุณเหยง น้องเริง ไปได้อีกหรือเสร็จทำบุญเก้าพ.ยนี้ จะชวนใครไปอีกคน
        ยังไงบินจากภูเก็ตลงเชียงราย หรือกระบี่เชียงไหม่
         โอ้ย ดีใจถ้าได้ไป ลงตัว ขอเวลาเสาร์อาทิตย์ทำบุญก่อน
         เชิญญาต เชิญเพื่อนไว้เยอะ ทำหลายเรื่องค่ะ

[เริง2520]

ครับ ยินดีร่วมทัวร์ด้วย

พี่บี้ พินิจ(ผู้หญิง) บ้านพี่เขาอยู่ภูเก็ต แต่ยังไม่มีเบอร์โทรที่พี่เหยงแจ้งไว้ หากได้เบอร์ โทรติดต่อเรื่องการเดินทางได้

บอกว่าได้เบอร์จาก เริง (เพื่อนกับคุณจิ๋ม ครุศาสตร์) ที่เคยไปแพร่และน่านด้วยกัน จะได้เดินทางด้วยกันได้


หากจะบินไปลงเชียงใหม่ ก็ไปเชียงรายพร้อมกับผมได้ แต่จากเชียงใหม่ต้องนั่งรถอีกไกล ไม่น้อยกว่า สี่ชม.เพื่อสมทบกับคณะที่เชียงราย

ช้าสุดเที่ยงวันที่ ๒๓ มค.ต้องอยู่บนรถบัสแล้ว แต่หากมีรถตู้ ก็น่าจะไปรถตู้เพราะเร็วกว่าครับ

ดังนั้นจากภูเก็ตไปเชียงราย น่าจะดีกว่ามาก

[เริง2520]

วันเพ็ญเดือนสิบสอง เป็นวันพระและวันลอยกระทงที่เชียงตุง

เช้าตักบาตร





น้ำพริกถั่วดิน (ถั่วลิสง ) กับ ดอกไม้หนาม อีกหนึ่งเมนูจานโปรดของคนเชียงตุง ใครอยากกินบ้าง
Cr. Aungkham Kham



ค่ำลอยกระทง ที่เชียงตุงคืนนี้ ก็ลอยกระทงเหมือนกัน ที่แม่น้ำขืน
Cr. boy & girl Kengtung

   

[เริง2520]

เก็บตกงานทำบุญกฐินผ้าป่าที่เชียงตุง หลายๆพื้นที่ ส่วนมากก็จะมีพี่น้องชาวไทยมาร่วมทำบุญเป็นเจ้าภาพ — กับ Sai Huk

  


 

[เริง2520]

ส่วนหนึ่งของเส้นทางทัวร์ครั้งนี้



หมู่บ้านชาวไตหลอย(ลั้วะ) เมืองแง่น

[เริง2520]

สวัสดียามเช้า ๑๐ พย. เชียงตุงวันนี้หนาวๆ หมอกลงหนาแน่น @ กาดเต่า

Cr. เทพ กระต่ายเทพ

                  

[เหยง 16]

ได้รับแจ้งแล้วว่า
ทัวร์คณะนี้ ส่งเอกสารเพื่อทำ border pass ทั้งหมดแล้วครับ

[เริง2520]

ไปกันได้แน่นอนครับ

[เริง2520]

จากรายการทัวร์ จะผ่านเมืองท่าเดื่อ

วันที่ 24 มค. 2558
7.00 น. อาหารเช้า
8.00 น. ออกเดินทางไปที่ด่านพรมแดนแม่สาย ศุลกากร ข้ามสะพานมิตรภาพไทย-พม่า ผ่านจังหวัดท่าขี้เหล็กสู่เมืองเชียงตุง ระยะทาง 168 กิโลเมตร เพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่สวยงามสอง
ข้างทางเลียบแม่น้ำเลน รื่นรมย์กับนักร้องRCU
12.00 น. รับประทานอาหารกลางวันที่เมืองท่าเดื่อ
ระหว่างทางมีการหยุดตรวจเอกสารเป็นระยะๆตามธรรมเนียมพม่า คณะทัวร์สามารถเข้าห้องน้ำเป็นระยะๆเช่นกัน
15.00 น.ถึงเชียงตุง เข้าที่พักโรงแรม Golden View

     ในปี 2554 มีแผ่นดินไหวที่นี่ เราไปในวันนั้นจะพบบ้านเรือนที่มีขี้นใหม่ และทุกอย่างเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีอะไรที่จะกังวล

 "ความเสียหายจากเหตุแผ่นดินไหวเมื่อคืนวันพฤหัสบดี 24 มี.ค. แรงสั่นสะเทือน 6.8 ริคเตอร์ มีจุดศูนย์กลางลึกลงไปใต้ดินราว 10 กิโลเมตร บริเวณเทือกเขาในอำเภอท่าเดื่อ จังหวัดท่าขี้เหล็ก รัฐฉานภาคตะวันออก ห่างจากชายแดนไทยด้านอำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย ประมาณ 48 กม.



แหล่งข่าวในรัฐฉานหลายแห่งแจ้งว่า ในพื้นที่อำเภอท่าเดื่อ จังหวัดท่าขี้เหล็ก มีสิ่งปลุกสร้างทั้งอาคารบ้านเรือน วัดวาอาราม โรงเรียน โรงพยาบาล ถนน ได้รับความเสียหายเป็นจำนวนมาก บ้านสองชั้นที่ตั้งอยู่สองฟากถนนพังราบกว่า 70 – 80 หลัง"

[เริง2520]

Before & After บรรกาศสวยๆ ทุ่งรวงทองที่เชียงตุง
ก่อนเก็บเกี่ยวและหลังเก็บเกี่ยวเสร็จ
Photo by : Sai Sai Loang — กับ Sai Huk

[เริง2520]

Forecast as of 06:30 AM MMT วัน พฤศจิกายน 12, 2014

 วันพุธ
มีโอกาสเกิดฝนตก. สูงสุด 28° C.  
 วันพุธตอนกลางคืน
หมอกคลุม. ต่ำสุด 17° C.  
 วันพฤหัสบดี
มีโอกาสเกิดฝนตก. สูงสุด 29° C.  
 วันพฤหัสบดีตอนกลางคืน
หมอกคลุม. ต่ำสุด 11° C.



 วันศุกร์
มีโอกาสเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง. สูงสุด 28° C.  
 วันศุกร์ตอนกลางคืน
มีโอกาสเกิดฝนตก. ต่ำสุด 11° C.  
 วันเสาร์
มีโอกาสเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง. สูงสุด 27° C.  
 วันเสาร์ตอนกลางคืน
มีโอกาสเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง. ต่ำสุด 12° C.  
 วันอาทิตย์
มีโอกาสเกิดฝนตก. สูงสุด 30° C.  
 วันอาทิตย์ตอนกลางคืน
หมอกคลุม. ต่ำสุด 11° C.

 

 วันจันทร์
มีโอกาสเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง. สูงสุด 27° C.  
 วันจันทร์ตอนกลางคืน
หมอกคลุม. ต่ำสุด 12° C.  
 วันอังคาร
มีโอกาสเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง. สูงสุด 28° C.  
 วันอังคารตอนกลางคืน
มีโอกาสเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง. ต่ำสุด 14° C.  
 วันพุธ
มีโอกาสเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง. สูงสุด 27° C.  
 วันพุธตอนกลางคืน
มีโอกาสเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง. ต่ำสุด 12° C.  
 

 Copyright © 2014 The Weather Underground, Inc.

Close Window


� 2000-01 VirtuallyThere.com - All rights reserved.

[เหยง 16]

เจ็บแสบมาก

นกแอร์
8 เส้นทางแห่งความสุข
 
วางแผนไปเที่ยวที่ไหน? จะไปกับเพื่อนหรือครอบครัว
อย่าลืมให้นกแอร์พาไป เที่ยวกับ 8 เส้นทางแห่งความสุข
เริ่มต้นที่ 810 บาทต่อเที่ยวบินสำหรับ 1 ท่าน (รวมทุกอย่างแล้ว) จองได้แล้ววันนี้!

เส้นทางการบิน: กรุงเทพ เชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง อุดรธานี สกลนคร นครพนม ภูเก็ต ตรัง นครศรีธรรมราช หาดใหญ่
สุราษฎร์ธานี พิษณุโลก อุบลราชธานี แพร่ น่าน ร้อยเอ็ด เลย ขอนแก่น แม่สอด กระบี่ ชุมพร ระนอง บุรีรัมย์ ย่างกุ้ง(ประเทศพม่า)

จอง 10-11 พ.ย.นี้ บิน 17 พ.ย. 57 ถึง 31 มี.ค. 58
 
http://www.wisetarget2.net/ws/web.php?M=MTIxMDQ2Mjk=&S=MTY5Mg==&E=bnNjb3JuQGxveGluZm8uY28udGg=&f=m

[เริง2520]

บรรยากาศน่าเดินเล่นมากมากตอนหัวค่ำ  อากาศเย็นๆ กลุ่มทัวร์คงได้เดินกันบ้างเนาะ

แต่ไม่มีร้านเปิด ๒๔ ชั่วโมงนะ  สี่ทุ่มก็เงียบแล้ว ต้องเตรียมเครื่องดึ่ม ขนม กันไว้เอง


เชียงตุงยามค่ำคืน อันเงียบสงบ มองเห็นแสงสีทองจากพระเจ้าชี้นิ้วและพระธาตุจอมคำ สวยเด่นแต่ไกล
Photo by : Sai Sai Loang

[รัตนาพร14]

จะไปฉลองปีใหม่ไตที่เมืองตองยี มีการสัมมนาเรื่องวัฒนธรรมไต หลััังจากนั้นจะเดินทางไปเมืองสีป๊อ เมืองแสนหวี วันที่17-30พ.ยนี้ค่ะ  คงจะมีข้อมูลของเมืองเงี้ยวมาแบ่งปันกันอีกค่ะ สมัยพระนเรศวรเมืองแสนหวีเคยมาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร ในครั้งที่เสด็จไปทำสงครามทางเหนือ ต้องการจะไปถึงแสนหวี แต่สิ้นพระชนม์เสียก่อน
ทางล้านนารู้จักเมืองไทใหญ่เหล่านี้ดีมาก มีคำกล่าวว่า
ม้าหลีม้าแสนหวี
สาวฮ่างหลีสาวสีป๊อ
ล้อหลีล้อเมืองนาย
จายดีเมืองเกงตุ๋ง
หลีแปลว่าดีค่ะ คนไตไม่ออกเสียง ด เด็ก
คำกล่าวนี้แสดงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดของล้านนากับรัฐไทใหญ่

[รัตนาพร14]

ที่เชียงตุงเดินเล่นได้สบายค่ะ ปลอดภัย นั่งเล่นตามร้านน้ำชารอบๆหนองตุงชมพระธาตุจอมคำได้ค่ะ เริงนำกลุ่มเดินนะคะ

[เริง2520]

ครับ  บรรยากาศริมหนองตุงยามค่ำ.น่าจะช่วยให้สดชื่นไดัมาก

      
 
หากเดินไปทางวงเวียนหรือทางแยกตรงวัดสามวัด.  น่าจะงามดี
 
              

[เริง2520]

เมืองสีป้อ

เมืองสีป้อ เมืองอันเป็นตำนานรักอมตะของเจ้าชายแห่งรัฐฉานกับสาวชาวออสเตรีย ซึ่งบันทึกผ่านหนังสือ Twilight Over Burma : My Life as a Shan Princess ที่คุณมนันยา เธอแปลเป็นภาษาไทย และตั้งชื่อใหม่เสียงดงามว่า “สิ้นแสงฉาน” มีรายละเอียดตามมา

                                                       

วังสีป้อ สถานที่อันเป็นตำนานรักลือลั่น ของเจ้าฟ้าสัจจาแสง (Satkyan Sang) กับชายาชาวออสเตรีย ซึ่งพบรักกันสมัยที่เจ้าแสงเดินทางไปศึกษาต่อที่ประเทศสหรัฐอเมริกา

เจ้าฟ้าจาแสง-สุจันทรีมหาเทวี

        วังนี้ให้เป็นอนุสรณ์แห่งเจ้าฟ้าเมืองสีป้อ ผู้ซึ่งนำพาความเจริญในหลายๆด้านมาสู่เมืองสีป้อ ก่อนจะถูกทหารพม่าจับตัวไปและไม่ได้กลับมาที่วังนี้อีก



แม้วังสีป้อจะดูเก่าและทรุดโทรมไปตามกาลเวลา แต่ร่องรอยของความเจริญด้วยความคิดอันทันสมัยของเจ้าฟ้าพระองค์นี้ยังคงปรากฏให้เห็นในมุมเล็กๆของวังที่กลายมาเป็นบ้านของลูกหลานและคนในตระกูลสืบมาจนถึงปัจจุบัน

ในเมืองสีป้อ แสง สี เสียงและความเจริญกำลังคืบคลานเข้าสู่เมืองเล็กๆของรัฐฉานแห่งนี้ จากบ้านไม้ที่มีนอกชานใหญ่โตในอดีต ถูกเปลี่ยนเป็นตึกหลังโตเพื่อทำเป็นที่พักบ้าง ร้านอาหารบ้าง คาดว่าอีกไม่นานนี้ ถ้าไม่รีบมาเที่ยวสีป้อเสียก่อน เราอาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นลมหายใจแห่งไตและวัฒนธรรมลุ่มแม่น้ำยาวแห่งนี้อีกแล้ว

[เริง2520]

ออกจากเมืองสีป้อ เดินทางสู่เมืองแสนหวี ชื่อเมืองที่ได้ยินมาตลอดจากนิยายปรัมปราเจ้าหญิงแสนหวีที่พลตรีหลวงวิจิตรวาทการเขียนไว้ เมืองนี้อยู่จริงๆในรัฐฉานนี่เอง

แสนหวีวันนี้ ไม่มีอะไรให้เที่ยวมากนัก มีเพียงซากกำแพงหอคำเมืองแสนหวี ที่ถูกญี่ปุ่นทิ้งระเบิดจนราบเป็นหน้ากลองในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง กลายเป็นอนุสรณ์ให้จดจำ เราแวะเมืองแสนหวีเพื่อดูซากกำแพง



และกราบพระที่วัดพระโหลง ซึ่งเศียรพระทำด้วยทองเหลืองขณะที่องค์พระเป็นไม้ไผ่สาน ขอพรเป็นที่เรียบร้อย   ทิ้งไว้เพียงความทรงจำแห่งรัฐฉาน ที่หากใครอยากไปสัมผัส สามารถโทรศัพท์สอบถามได้ที่ 0-2397-6911 และ 08-1750-3506

[เริง2520]

หนังสือเล่มนี้ "อิงเง่ ซาเจนท์" สาวน้อยชาวออสเตรียน เล่าเรื่องหลังมีโอกาสไปเรียนหนังสือที่โคโลราโด สหรัฐอเมริกา เป็นเวลา 1 ปี และที่นั่น เธอได้พบกับสุภาพบุรุษชาวพม่าชื่อ"จาแสง" ที่เมื่อมีโอกาสสนทนากันแล้วถูกคอก่อนพัฒนากลายเป็นความรัก และลงเอยด้วยการแต่งงาน
        ไม่มีใครทราบสถานภาพอันแท้จริงของ"จาแสง"นอกจากคณบดีมหาวิทยาลัย ที่ปิด"ความลับ"ว่านักเรียนของท่านคือเจ้าฟ้าแห่งแคว้นสีป่อ รัฐฉาน ประเทศพม่า
        เมื่อเธอไปถึงพม่า สามีของเธอก็แปรสภาพจาก"วิศวกรเหมืองแร่" เป็น "เจ้าฟ้าจาแสง" เธอ-ภรรยาจากตะวันตกก็กลายเป็น "สุจันทรีมหาเทวี" ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ที่"ครบถ้วน" ทั้งเรื่องความรักระหว่างหญิงชาวตะวันตกกับหนุ่มชาวเอเชีย ความรักระหว่างหญิงสามัญชนและเจ้าฟ้า
        ที่สำคัญก็คือ นี่เป็น"บันทึกประวัติศาสตร์"ที่เกิดขึ้นเมื่อ"นายพลเนวิน"ยึดอำนาจรัฐบาลของพม่า

หนังสือเล่มนี้ จึงเป็นทั้งนิยายและบันทึกประวัติศาสตร์ ที่เขียนถึงความงดงามของความรักท่ามกลางเปลวเพลิงแห่งสงครามชิงอำนาจบนแผ่นดินพม่าในยุคที่"เนวิน"ต้องการเป็นใหญ่ และยึดอำนาจพร้อมกุมชะตากรรมของประชาชนและเจ้าฟ้าแห่งรัฐฉาน
        หลังจากสามี เจ้าฟ้าแห่งแคว้นสีป่อ รัฐฉาน ประเทศพม่า ถูกจับตัวไป "อิงเง่" ในสถานะ"สุจันทรีมหาเทวี" ก็ไม่ทราบว่าพระองค์อยู่ที่ไหน โดยมีเพียงจดหมายที่ได้รับมาจากสามีว่า"ผมยังปลอดภัย" เพราะทหารผู้ควบคุมเจ้าฟ้าจาแสงได้ไปกระซิบกราบทูลว่าเขามีความจงรักภักดีต่อพระองค์ และพร้อมสละชีพที่จะนำจดหมายของพระองค์ไปยังถึงพระชายา
        จดหมายนั้นมาถึงสุจันทรีมหาเทวี ซึ่งถือเป็นสมบัติล้ำค่าเพียงอย่างเดียวที่เธอมีและนำติดตัวกลับออสเตรีย และเธอได้นำมาตีพิมพ์ในหนังสือ"สิ้นแสงฉาน"ด้วย

[เริง2520]

บันทึกที่กลายเป็นหนังสือเล่มนี้ เกิดขึ้นหลังเจ้าฟ้าจาแสงถูกควบคุมตัว 30 ปี ซึ่งตลอดเวลา 2 ปีก่อนกลับออสเตรีย พระนางสุจันทรีได้สอบถามไปยังนายพลเนวินตลอดเวลา แต่ไม่เคยได้รับคำตอบชัดเจน บางครั้งนายพลเนวินก็ว่าทางการพม่าไม่ได้ควบคุมตัวเจ้าฟ้าไว้ บางครั้งนายพลเนวินก็แจ้งว่าเจ้าฟ้าจาแสงอยู่อย่างสุขสบายดี มีหมอดูแลอย่างใกล้ชิด สุขภาพแข็งแรง
        ขณะที่ตัวของพระนาง ก็ถูกทหารและทางการพม่าควบคุมดูแลไม่ให้คลาดสายตา ทั้งตัดโทรศัพท์ ตรวจสอบจดหมาย กระทั่งห้ามมีคนมาพบ
        ในที่สุดเมื่อเวลาผ่านไปเกือบ 2 ปีโดยไม่ทราบข่าวของพระสวามี เพื่อนบ้านและญาติๆจึงขอร้องให้เธอออกจากพม่าโดยเร็วที่สุด เพื่อความปลอดภัยของเธอและพระธิดาทั้งสอง
        ในที่สุด ด้วยความช่วยเหลือของกัลยาณมิตรจากสถานทูตประเทศในสแกนดิเนเวีย "อิงเง่"และพระธิดาน้อยทั้งสองพระองค์



ก็ได้เดินทางกลับมาตุภูมิ-ออสเตรีย โดยไม่มีเงินติดตัวเลย เพราะก่อนจะเดินทางกลับบ้าน เธอแบ่งทรัพย์สินทั้งหมดที่มีให้ผู้ใกล้ชิดที่คอยรับใช้เพื่อยังชีพและทำมาหากินต่อไป ยกเว้นธนบัตร ที่เธอทิ้งลงในชักโครกเพื่อไม่ให้ตกไปถึงมือคนกินเมืองชื่อ"เนวิน"


เจ้าหญิงมายารีและเจ้าหญิงเกนรี ธิดาทั้งสองของเจ้าฟ้าสี่ป้อ  (ภาพตอนโตแล้ว ) ซึ่งไม่เคยกลับไปแผ่นดินพ่อเลย

[เริง2520]

Twilight Over Burma: My Life as a Shan Princess
by Inge Sargent
Year published :1994
Pages :240 pp.
Size :14x21.5 cm.
Rights :Thailand and Southeast Asia
ISBN: 9789747100617
 
Just married and arriving by ship in Rangoon in 1953 to begin life in her husband’s native land, a young Austrian woman stood ready to disembark with her Burmese husband. On the dock she could see hundreds of well-wishers displaying banners, playing homemade musical instruments, carrying bouquets of flowers. Was some important person aboard ship, she wondered. Then her husband reluctantly explained: he was more than just a recently graduated mining engineer—he was the Prince of Hsipaw, ruler of an autonomous state in Burma’s Shan mountains. The welcome was for him and his bride, the Princess of Hsipaw.
For the next ten years, Inge Sargent experienced a life most of us only dream about. She immersed herself in day-to-day Shan life, eagerly learning the language, culture, and history of Hsipaw and its people. As a “reluctant ruler,” she worked at her husband side to improve the remote region’s education, health care, and economic well-being. Their efforts on behalf of the Shan people made them one of the most popular ruling couples in Southeast Asia. Then in 1962 a military coup shattered their idyllic existence, and life irrevocable changed.

Twilight over Burma is the story of a great happiness destroyed by evil, the overthrow of one of Burma’s most respected local leaders, and one woman’s determination and bravery against a ruthless military regime.

About the Author
Inge Sargent spent almost twelve years in the Shan States of Burma. She now lives in the United States, recently retired from teaching. Her time is now devoted to writing, traveling, and occasionally, teaching

[เริง2520]

กลับเชียงตุง น่าจะไปเมืองแบบนี้อีก

ที่เมืองสีป้อ เขาบอกว่าทางรถไฟสวยมากและเป็นทางสูงอยู่ระหว่างหุบเขา

[เริง2520]

ต่อไปจะเป็นเมืองตองยี  

ครบสามเมืองตามที่พึ่เขาจะไป สีป้อ แสนหวีและตองยี

[เริง2520]

ตองยีเป็นเมืองหลวงของรัฐฉานในประเทศพม่า ห่างจากอำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 480 กิโลเมตร ตั้งอยู่บนภูเขาสูง เนื้อที่ประมาณ 24 ตารางกิโลเมตร อากาศค่อนข้างเย็นตลอดปี เพราะที่นี่อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเล 4,712 ฟุต ชื่อตองยีเป็นภาษาพม่า มาจากคำว่า ตอง หรือ ต่อง แปลว่า ภูเขา และ จี แปลว่า ใหญ