อนุสรณ์อาลัย รำลึกการจากไปของ พี่พงษ์ จิรโสภณ

[kumpolcomcai]

พี่พงษ์ จิรโสภณ ซีมะโด่ง 2507 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
เสียชีวิตแล้ว ด้วยโรคมะเร็ง
รดน้ำศพวันนี้ วันพุธที่ 27 สิงหาคม 2557 ที่วัดธาตุทอง เวลา 17.00 น. ณ ศาลา 14
สวดพระอภิธรรม ตั้งแต่วันนี้ เวลา 18.00 น.
และวันพฤหัสที่ 28 ถึงวันอาทิตย์ที่ 31 สิงหาคม 2557 สวดเวลา 19.00 น.
พิธีฌาปนกิจ วันจันทร์ที่ 1  กันยายน 2557 เวลา 17.00 น.

วันนี้มีพี่น้องซีมะโด่งหลายท่าน จะไปร่วมรดน้ำศพ
วันพรุ่งนี้วันพฤัสบดีที่ 28 สิงหาคม 2557 สมาคมฯจะร่วมเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรม
จึงขอเรียนเชิญพี่น้องซีมะโด่งไปร่วมงานตามวันและเวลาดังกล่าวโดยพร้อมเพรียงกัน

และขอเรียนเชิญพี่น้องซีมะโด่ง
ร่วมบันทึกข้อความไว้อาลัย ได้ที่นี่ครับ

[supichaya]

ขอให้ท่านสู่สุขคติค่ะ

[เหยง 16]

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวพี่พงษ์ ที่สูญเสียเสาหลักของครอบครัวในครั้งนี้

รวมทั้งสมาคมนิสิตเก่าหอพักฯ ที่สูญเสียพี่อาวุโสที่น่ารักและนับถือ

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 27 สิงหาคม 2557, 09:43:52
	พี่พงษ์   จิระโสภณ ได้เสียชีวิตลงแล้ว  ด้วยโรคมะเร็ง ที่เป็นมานาน ศพอยู่วัดธาตุทอง  รดน้ำศพวันนี้ เวลา 17:00 น. ศาลา 14 วัดธาตุทอง และสวดพระอภิธรรม เวลา 18:30 น. และเผาวันจันทร์ พี่สิงห์  จะไปรดน้ำศพ วันนี้ และร่วมฟังพระสวดพระอภิธรรม ส่วนสมาคมจะเป็นเจ้าภาพวันไหน  ได้แจ้งคุณกนกวรรณ ไปแล้ว ขอให้วิญญาณ  ของพี่พงษ์  ไปสู่สุขคติภพ เทอญ ขอแสดงความอาลัยมา ณ ที่นี้ แด่ พี่พงษ์  จิระโสภณ  พี่ที่แสนดีของชาวซีมะโด่ง สมาคมชาวซีมะโด่ง  จะเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรม วันพฤหัสบดีที่ 28 สิงหาคม เวลา 18:30 น. เรียนเชิญชาวซีมะโด่งทุกท่าน ที่ยังระลึกถึงพี่พงษ์  จิระโสภณ  ไปร่วมงานด้วยครับ ขอบคุณมาก สวัสดี

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ lek_adisorn เมื่อ 27 สิงหาคม 2557, 10:46:31
	สวัสดีครับพี่สิงห์ พี่เหยงและผู้ติดตามกระทู้นี้ทุกท่านครับ เราก็สูญเสียพี่ชายที่แสนดีอีกหนึ่งท่าน ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งมา ณที่นี้ด้วยครับ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยทราบกิจกรรมของสมาคมล่วงหน้า ทราบอีกครั้งก็มีรูปมาแล้ว

[Tik_PE 22]

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

[จุ๊ง2522]

ได้ทราบข่าวก็ใจหาย สูญเสียพี่ชายอารมณ์ดีไปคนหนึ่ง นี่เป็นข่าวร้ายที่2ในรอบสัปดาห์ หลายวันก่อนผมก็เพิ่งสูญเสียพี่เขยไป ขอให้ดวงวิญญาณพี่พงษ์ไปสู๋ภพภูมิที่ดีด้วยนะครับ

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 27 สิงหาคม 2557, 16:40:04
	พี่สิงห์  อยู่วัดธาตุทอง ศาลา ๑๔ ได้คุยกับพี่ชายพี่พงษ์  ที่เป็นชาวซีมะโด่ง เล่าให้ฟังว่า ตอนหลังพี่พงษ์  ไม่ยอมกินข้าว น้ำหนักเลยทรุด ไปอยู่ลพบุรีได้ไม่นานเลย อยู่กับน้องสาว  ก็จากไป  ได้แจ้งให้พี่สันติ(ใต้ฝุ่น) ช่วยลงหนังสืิอพิมพ์ไทยรัฐให้ ได้พบ ดร.สุริยา  เมา  อ.เกรียง  พี่เต่า  วนิดา ตะวัน สวัสดี

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 27 สิงหาคม 2557, 19:37:24
	สวัสดีครับ ชาวซีมะโด่ง ที่รักทุกท่าน วันนี้ พี่สิงห์  ได้ไปรดน้ำศพของ พี่พงษ์   จิรโสภณ  ซีมะโด่ง 2507 ผู้จากไป  ตามวัฏฏะสงสาร ทุกคนต้องตาย  จะตายช้า ตายเร็ว ขึ้นอยู่กับเหตุ-ปัจจัย เหลือเอาไว้แต่ความดี ให้ระลึกถึง พี่พงษ์  เป็นพี่ที่น่ารักของพวกเราชาวซีมะโด่งยิ่ง ซีมะโด่งทัวร์  ถ้าขาดพี่พงษ์  ไปก็ไม่สนุก นอกจากนี้สมัยที่พี่สิงห์ เป็นประธานชมรมฯ  พี่พงษ์  ก็เป็นท่านหนึ่งที่เป็นกำลังหลักของชมรมฯ  ต้องขอขอบคุณยิ่ง วันนี้ชาวค่ายฯ จุฬาฯ ชาวซีมะโด่ง และญาติ ๆ ได้มาร่วมงานรดน้ำศพ และฟังพระสวดพระอภิธรรม จำนวนมากทั้งในและนอกศาลา ๑๔ วัดธาตุทอง ขอให้วิญญาณของพี่พงษ์  จิรโสภณ  ได้รับรู้ถึงคุณงามความดีของพี่ ที่มีต่อชาวซีมะโด่ง  ชาวค่าย และญาติพี่น้อง ที่มาร่วมระลึกถึงพี่พงษ์ ในวันนี้ ขอให้วิญญาณพี่พงษ์  จิรโสภณ  ไปสู่สุขคติภพใหม่ ตามกรรมดีที่ได้ทำเทอญ สวัสดร

[pusadee sitthiphong]

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวพี่ด้วยค่ะ

[khesorn mueller]

ทราบข่าวอันน่าเศร้าสลดว่าท่านพี่พงษ์ จิรโสภณ
พี่อันเป็นที่รักและเคารพของพวกเราน้องพี่ชาวหอ
ได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับด้วยโรคภัยร้ายแรง,
น้องหนิง 27ขอกราบลาพี่ท่าน ณ ที่นี้
ขอให้ดวงวิญญาณพี่สงบสุขปราศจากความทุกข์เศร้า
เจ็บปวดหรือกังวลวิตก ชาวหอได้สูญเสียรุ่นพี่ที่เป็นกำลัง
สำคัญไปอีกหนึ่งท่าน เป็นความสูญเสียที่ยังความเศร้า
และตระหนกต่อขวัญของน้องพี่ทุกคนที่ได้มีหรือยังไม่ได้มี
โอกาสได้แสดงความเคารพต่อพี่ท่านอย่างเป็นทางการ.

สงบในสัมปรายภพนะคะ.

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[kumpolcomcai]

[prapasri AH]

เเด่่พี่พงษ์ ที่รักเเละเคารพยิ่ง

[prapasri AH]

 เมื่อปี 2513พี่พงษ์ เป็นประธานค่าย สโมสรนิสิตจุฬา. เเละสัมภาษณ์ พี่เเอ๊ะ ได้ไปค่าย สจม  เป็นค่ายชุมชน
สมัยนั้นเเบ่งเป็นค่ายชุมชนกับค่ายศึกษา

พี่เเอ๊ะ ผ่านสัมภาษณ์ไปค่ายสจมได้ ดีใจมาก เหมือน สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้  ตอนนั้นไม่ทราบว่าพี่พงษ์เป็นชาวหอชาย ไม่งั้นจะได้ เเนะนำตัวเองว่า อยู่หอหญิง
สมัยนั้น การไปค่าย ต้องได้รับการสัมภาษณ์ ก่อน ว่า จะสามารถ ไปค่ายได้หรือไม่ เสียสละ เเละไปใช้ชีวิตที่ลำบากในค่ายได้หรือไม่

[prapasri AH]

ค่ายนั้นมีคนดังๆ เช่น  วุฒิสมาชิกเชียงราย
  เตือนใจ ดีเทศน์   นามสกุลเดิม กุญชร ณ อยุธยา
พี่จ๋อง  ดร. ฉลองชัย  เป็นอาจารย์ คณะ อักษรศาสตร์ จุฬา
พี่รัศมี เผ่าเหลืองทอง เป็นต้น

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 28 สิงหาคม 2557, 08:36:32
	สวัสดีครับ ชาวซีมะโด่ง ที่รักทุกท่าน วันนี้เวลาประมาณ 18:30 น ทางสมาคมซีมะโด่ง เป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรม หน้าหีบศพ พี่พงษ์   จิรโสภณ  รุ่นพี่ชาวซีมะโด่ง 2507 เป็นนิสิตเก่า คณะรัฐศาสตร์ รุ่น 2507 และเป็นนิสิตเก่าคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ รุ่น 2508 พี่สิงห์  ขอเรียนเชิญ ชาวซีมะโด่ง ที่มีเวลา ไประลึกถึง คุณความดีของพี่พงษ์   จิรโสภณ  ที่มีต่อชมรมซีมะโด่ง และพวกเราชาวซีมะโด่ง เสมอมา สวัสดี

[prapasri AH]

เมื่อปี 2513พี่พงษ์ เป็นประธานค่าย สโมสรนิสิตจุฬา. เเละ เป็นผู้ สัมภาษณ์   ดิฉันผ่านได้ไปค่าย สจม.  เป็นค่ายชุมชน

 ที่ อำเภอ ลอง จ. เเพร่

สมัยนั้นเเบ่งเป็น ค่ายชุมชน กับ ค่ายศึกษา  ค่ายชุมชน จะทำงานก่อสร้าง ค่ายศึกษา จะทำงานสอนหนังสือ

ดิฉัน ผ่านสัมภาษณ์ไปค่ายสจม.ได้  ดีใจมาก เหมือนสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้  ตอนนั้นไม่ทราบว่าพี่พงษ์เป็นชาวหอพักนิสิตชาย

ไม่งั้นจะได้ เเนะนำตัวเองว่า อยู่หอพักนิสิตหญิง

สมัยนั้น การไปค่าย ต้องได้รับการสัมภาษณ์ก่อนว่าจะสามารถไปค่ายได้หรือไม่ เสียสละ เเละไปใช้ชีวิตที่ลำบากในค่ายได้หรือไม่

มีความคิดเเละอุดมการณ์ ที่จะเป็นชาวค่าย สจม. ได้หรือไม่ ค่ายนั้นมีคนดังๆ เช่น  

วุฒิสมาชิกเชียงราย เตือนใจ ดีเทศน์   นามสกุลเดิม กุญชร ณ อยุธยา

พี่จ๋อง  ดร. ฉลองชัย  เป็นอาจารย์ คณะ อักษรศาสตร์ จุฬา

พี่รัศมี เผ่าเหลืองทอง   พี่เต่า รัฐศาสตร์  พี่ประวิตร โพธิอาสน์ นักเขียนกลอน ของจุฬา (เสียชีวิตเเล้ว)เป็นต้น

เเละท่านทีมีชื่อเสียงโด่งดังในปัจจุบันอีกหลายท่าน

 เวลาผ่านไป เป็น 20-30 ปี ได้ ทราบว่าพี่พงษ์ไปทำงานต่างประเทศน่าจะเป็นประเทศบรูไน เเละกลับมาประเทศไทยเเล้ว

การทำงานที่นั่นอาจจะจะเป็นงานก่อสร้าง ทำให้หายใจ เอามลพิษเข้าไป จึงมีโอกาสเป็นมะเร็งในปอด

เพียงเเต่คาดเดานะคะ เพราะพี่พงษ์ไม่ได้สูบบุหรี่

คุณหมอหาญ บอกว่า มีสารชนิดหนึ่งชื่อ Asbestos ใช้สำหรับ ทำฉนวนกันความร้อน หากเราสูดดมเข้าไปมากโดยไม่รู้ตัวหรือรู้ตัวก็ตาม

จะมีโอกาสเป็น มะเร็งปอดสูงมาก ยังคิดว่าช่วงที่พี่พงษ์ทำงานอยู่ บรูไน ไม่ทราบว่างานก่อสร้างที่พี่พงษ์ไปทำงาน

อยู่ในสภาพเเวดล้อมของสารพิษนี้หรือไม่

ได้มีการติดต่อกับพี่พงษ์บ้างเมื่อมีงานเช่น ชาวค่ายสโมสรนิสิตจุฬา นัดพบกัน พี่พงษ์ก็จะโทรมาบอก ชาวหอจุฬาสังสรรค์กัน ก็ได้เจอพี่พงษ์บ้าง

ดีใจ ที่มีโอกาสไปเยี่ยมพี่พงษ์เมื่อทราบข่าวว่าพี่พงษ์เป็นมะเร็งที่ปอด  เป็นภาระงานที่ดิฉันกำหนดไว้ คือจะต้องเข้ากรุงเทพเพื่อไปเยี่ยมพี่พงษ์ให้ได้

เเม้เพื่อนชาวหอพักท่านหนึ่ง บอกว่า ติดต่อพี่พงษ์ช่วงที่ป่วยนี้ค่อนข้างยาก ต้องติดต่อที่คณบดีคณะนิเทศศาตร์ จุฬา ตอนนั้น

 ซึ่งเป็นน้องชายของพี่พงษ์   ดิฉันได้นำยาสมุนไพรจีนรักษามะเร็งปอด ที่คิดว่าเป็นยาสมุนไพรที่ดีที่สุด ไปให้พี่พงษ์

ที่บริษัทที่พี่พงษ์ทำงาน เเถวถนนพัฒนาการ

มีความสุขมากที่ได้เเสดงความรัก ความเป็นห่วงให้พี่พงษ์ ได้รับทราบช่วงที่พี่พงษ์ยังมีชีวิตอยู่

 เพราะทราบดีว่า มะเร็งปอดนั้นมีโอกาสหายน้อยมาก เพียงเเต่ต้องทำให้ ร่างกายเเข็งเเรงเพื่อสู้กับโรคร้ายนี้ให้ได้

ผู้ป่วยมะเร็งปอด จะมีโอกาสเสียชีวิตสูงมากกว่ามะเร็งอีกหลายชนิด คือรักษายากกว่ามะเร็งอื่นๆนั่นเอง

เสียดายที่ไม่ได้ส่งยาไปให้พี่พงษ์ ติดต่อกัน เเละไม่ได้คอยติดตามดูเเลพี่พงษ์เท่าที่ควร

ตอนพบพี่พงษ์ ครั้งสุดท้าย  พี่พงษ์ยังเเข็งเเรงทำงานได้ ยังเป็นผู้นำ ใจดี  สุภาพ  อบอุ่น  น่ารัก น่าเคารพ เหมือนเดิม

พี่พงษ์ เตรียมชา ไว้ให้ดื่ม นั่งคุยกัน ได้คุยกันมากมาย ได้เเสดงความห่วงหา ความรักเเละคิดถึงให้พี่พงษ์ได้ทราบว่า

น้องคนนี้ยังรักเเละเคารพ คิดถึง พี่พงษ์ เสมอ เเม้เวลาจะผ่านมานานมาก

พี่พงษ์ บอกว่า พี่พงษ์ไปรักษาที่โรงพยาบาลโรคทรวงอก เเละอีกหลายๆแห่ง

เเละบอกว่า เพื่อนจุฬาของพี่พงษ์ ให้พี่พงษ์ทำงานที่บริษัทของเพื่อนจุฬา นี้ เเม้ว่าพี่พงษ์จะป่วย เพื่อนก็ดูเเลพี่พงษ์เป็นอย่างดี

ขอขอบคุณน้ำใจ ของเพื่อนจุฬา ท่านนี้ ของพี่พงษ์ ด้วยนะคะ

เสียง สุภาพ นุ่มนวล อ่อนโยน ของพี่พงษ์ ยังเเว่วอยู่ในหู

พี่พงษ์เดินมาส่งถึงรถ  พี่พงษ์ยังเป็นสุภาพบุรุษ เหมือนเดิม เป็นห่วงน้อง ว่าเดินทางไปมาอย่างไร  ทั้งๆที่ร่างกายพี่พงษ์ไม่เเข็งเเรง

เเต่จิตใจพี่พงษ์เข้มเเข็ง ไม่เปลี่ยนเเปลง

น่าจะสองปีมาเเล้วค่ะ ถือว่าพี่พงษ์อยู่ได้นาน เมื่อเทียบกับ คนไข้มะเร็งปอดอื่นๆ

เสียใจที่ไม่ได้ดูเเลพี่พงษ์มากกว่านี้

เเต่ก็ดีใจที่ได้นำยารักษามะเร็งไปให้พี่พงษ์  ได้พูดคุยกัน ครั้งสุดท้ายของชีวิต

ประทับใจ ในความเป็นผู้ใหญ่ ของพี่พงษ์  ความดีงาม  ใจดี  เยือกเย็น สุขุม มักน้อย ที่สำคัญให้เกียรติน้องๆ  เเละรักน้องจุฬายิ่งนัก

ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้เราได้ พบกันใหม่ นะคะ พี่พงษ์  

 พี่พงษ์ จิรโสภณ พี่ชาย ที่ดีมากๆ คนหนึ่ง ที่ได้มีโอกาสมาพบกันในชาตินี้



ขอเเสดงความรักเเละอาลัยยิ่ง เเด่ พี่ พงษ์ จิรโสภณ   ท่านที่เป็นที่รักเเละเคารพยิ่ง


จาก นายเเพทย์หาญ เเละ ประภาศรี สุฉันทบุตร จ. ยโสธร

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 28 สิงหาคม 2557, 18:00:48

อุโบสถย์ วัดธาตุทอง









อยู่ วัดธาตุทอง ครับ

[lek_adisorn]

สวัสดีครับ พี่แอ๊ะ ต่อไปนี้เราจะไม่ได้เห็นพี่ที่ร่าเริงยิ้มแย้มอีกต่อไปแล้ว







งานแสดงมุทิตาจิต ' พี่ทองอู่ ' อายุครบ 84 ปี วันอาทิตย์ที่ 9 ต.ค. 54

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

งานแสดงมุทิตาจิต ' พี่ทองอู่ ' อายุครบ 84 ปี วันอาทิตย์ที่ 9 ต.ค. 54

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[prapasri AH]

รูปนี้ืถ่ายนานเเล้วหรือยังคะ น้องเล็ก อดิศร  เพราดูเเล้วพี่พงษ์ ยังดูอ้วนท้วน เเข็งเเรง อยู่เลย นะคะ

[suriya2513]

[lek_adisorn]

ขอขอบพระคุณพี่ป๋องที่ช่วยตอบครับ
เมื่อสักครู่รีบไปหน่อยเผลอ ลดขนาดภาพผิด ก็ดูภาพเล็กๆก็แล้วกันครับ

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

เอาไว้ว่างๆจะเปลี่ยนรูปใหญ่ให้ครับ

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 30 สิงหาคม 2557, 14:29:31
	คุณโยธิน  นายกสามาคมซีมะโด่ง มอบเงินทำบุญของสมาคม และของชาวซีมะโด่ง ให้กับพี่พีระ จิรโสภณ น้องชายของพี่พงษ์  จิรโสภณ  ซึ่งก็เป็นชาวซีมะโด่ง เช่นกัน สวัสดี

อาจารย์ พีระ จิรโสภณ เป็นน้องชายของพี่พงษ์ จิรโสภณ
พี่พงษ์ เป็น รัฐศาสตร์ 2507 และสถาปัตย์ 2508
พี่พีระ เป็น นิเทศศาสตร์ 2512 ก่อนเกษียณ ได้เป็นคณบดีคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ อยู่หลายปี
พี่น้องเก่งปานๆ กัน

[เหยง 16]

สิ่งที่ชาวหอจุฬาฯ มีคือความเป็นพี่-เป็นน้อง แม้จะต่างคณะ ต่างปี และต่างจังหวัดกันก็ตาม

[iamfrommoon]

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

[Dtoy16]

       ขอให้ดวงวิญญาณพี่พงษ์ไปสู่สุขคติค่ะ

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 31 สิงหาคม 2557, 20:55:40
	ระลึกถึง พี่พงษ์   จิรโสภณ ฌาปนกิจศพ วันที่ ๑ กันยายน เมรุวัดธาตุทอง เวลา 17:00 น. ผมรู้จัก พี่พงษ์   จิรโสภณ เมื่อตอนที่ผมมารับตำแหน่ง เป็นประธานชมรมนิสิตเก่าหอพักนิสิต จุฬาฯ หรือชมรมซีมะโด่ง ของชาวหอจุฬาฯ ครั้งแรก เมื่อผมมารับมอบตำแหน่งต่อจากท่าน อดีต สว.ตาก พี่ชรินทร์  หาญสืบสาย และผมได้เรียนเชิญพี่พงษ์  จิรโสภณ ด้วยวาจาในครั้งนั้น ขอให้พี่พงษ์  เป็นกรรมการชมรมด้วย ซึ่งพี่พงษ์  ก็ตอบรับด้วยความยินดี และเป็นกำลังหลักของชมรมซีมะโด่ง ตลอด ๓ สมัย ๖ ปี ที่ผมเป็นประธานชมรม    พี่พงษ์  จิรโสภณ เป็นชาวซีมะโด่ง รุ่นที่ 2507 เป็นนิสิตคณะรัฐศาสตร์ รุ่น 2507 และเป็นนิสิตคณะสถาปัตย์กรรมศาสตร์ รุ่น 2508    พี่พงษ์ เป็นพี่ที่น่ารักของน้อง ๆ ชาวซีมะโด่ง ยิ่ง เป็นคนทันสมัย มีความกระตือลือล้น มีความคิดสร้างสรรค์ รับผิดชอบ ไม่เคยปฏิเสธ ในการทำงานของชมรม รักในการทำงานให้ชมรม ให้กับชาวหอเป็นอย่างมาก    ในการจัดซีมะโด่งทัวร์ ครั้งแรก ที่เรียกว่าทัวร์ปลาแรด พาชาวซีมะโด่งไปท่องเที่ยวที่จังหวัดอุทัยธานี พี่พงษ์ สองพงษ์ (ซีมะโด่ง รุ่น 2507 มีคนชื่อพงษ์ สามท่าน คือ พี่พงษ์  จิรโสภณ พี่เกียรติพงษ์  มีเพียร และพี่พงศ์  ปริญญาโรจน์ เป็นซีมะโด่ง รุ่น 2507 ร่วมกับพี่ชรินทร์  หาญสืบสาย) คือพี่พงษ์มีเกียรติ(ชื่อมีคำว่า “เกียรติ”) หรือ ศาสตราจารย์ พล.ต.ต ดร. เกียรติพงษ์  มีเพียร และพี่พงษ์ไม่มีเกียรติ(ชื่อไม่มีคำว่า “เกียรติ”) หรือ พี่พงษ์  จิรโสภณ (ซึ่งฉายานี้ พี่ปิ้ง เป็นคนตั้ง และทุกคนก็รับทราบยอมรับตลอดมา) รับหน้าที่เป็นพิธีกร บนรถ สร้างความสนุกสนานให้กับพวกเราชาวซีมะโด่ง และตอนหลังพัฒนาเป็นรายการสถานีวิทยุโอ้โลม ปฏิโลม โดยมีพี่ ปิ้ง  เป็นเจ้าของสถานี เวลาเราจัดทัวร์ไปต่างจังหวัด เพื่อสร้างความบันเทิงให้กับพวกเราชาวซีมะโด่ง ขณะอยู่บนรถทัวร์    พี่พงษ์  ชอบเล่าเรื่องประสบการณ์ในการทำงานที่ประเทศบรูไนยิ่ง เพราะมีความหลังมากมาย มีหนังสือสกุลไทยเป็นเพื่อน  พี่พงษ์ อ่านจนสามารถถักโครเช ได้ เพราะในสมัยนั้น ประเทศบรูไน  กำลังพัฒนาจึงไม่มีอะไรเลย    พี่พงษ์  เป็นอีกท่านหนึ่งที่ถ่ายภาพได้สวย  ได้ถ่ายภาพพวกเราชาวซีมะโด่งทัวร์ ที่สวยงาม มาให้น้อง ๆ    พี่พงษ์  ชอบคุยกับเด็ก ๆ โดยเฉพาะลูกของคุณทรงเกียรติที่ชื่อแมงหวี่  อาจจะเรียกว่า  แมงหวี่ เป็นเพื่อนต่างวัยย์ของพี่พงษ์  ก็ว่าได้    พี่พงษ์  เป็นนักกิจกรรม  ชอบทำกิจกรรมในการสงเคราะห์ที่เกิดประโยชน์แก่สังคม    ความดีของพี่พงษ์  ยังมีอีกมากมาย ให้ระลึกถึง    การจากไปของพี่พงษ์ จิรโสภณ นั้นรวดเร็วเกินความคาดหมายของพวกเราชาวซีมะโด่ง ที่คอยเป็นกำลังใจ  คอยติดตาม โทรศัพท์ ไปคุย ไปเยี่ยม  เสมอมา   ขอให้ดวงวิญญาณของพี่พงษ์  จิรโสภณ  จากโลกนี้ไปแบบไม่มีอะไรยึดมั่นถือมั่นทั้งสิ้น         พี่พงษ์  จิรโสภณได้ทำหน้าที่ ที่เกิดมานั้นสมบูรณ์แล้ว  ยกเว้นเรื่องเดียว คือไม่มีครอบครัว เช่นเดียวกับผม  แต่ก็เป็นเรื่องปกติของสังคมในปัจจุบัน            ขอให้ดวงวิญญาณของพี่พงษ์  จิรโสภณ  ไปสู้สุคติภพในสรวงสวรรค์ เทอญ    สวัสดี มานพ กลับดี

[bndc]

อำลาอาลัยรักแด่พี่พงษ์ ขอให้พี่สู่สุขติภพ สงบเย็น เทอญครับพี่
เมื่อวานวันอาทิตย์ไปงานสวดกับปุ๊กกี้
มี อธิการบดีจุฬา และ ท่านวิชา มหาคุณ และพี่ชูเกียรติ ถาปัด ร่วมนั่งเป็นประธานงานสวด ครับ

ปุ๊ก กะ น้อย

[lek_adisorn]

P1-10

[lek_adisorn]

P 11-20

[lek_adisorn]

P21-30

[lek_adisorn]

P31-40

[lek_adisorn]

P 41-50

[lek_adisorn]

P 51-60

[lek_adisorn]

P 61-70

[lek_adisorn]

[suriya2513]

ภาพถ่าย พี่วีระศักดิ์ อนันตมงคล รัฐศาสตร์จุฬาฯ 2508 ที่ศาลาพิธีฌาปนกิจพี่พงษ์
ผมถ่ายรูปพี่วีระศักดิ์มา 2 ภาพ มีปักพระเกี้ยวที่หน้าอก งดงามมาก แต่ฝีมือผมไม่ดี ภาพติดพระเกี้ยวมานิดเดียว




แต่สามารถไปขโมยภาพของเสี่ยหนุน สุเทพ มาได้มีพระเกี้ยวเต็มรูป





ภาพระยะไกลของพี่วีระศักดิ์ ขณะกำลังอ่านบทความรำลึกถึงพี่พงษ์ จิรโสภณ

บทความที่จะนำลงต่อไปนี้ เขียนโดย พี่วีระศักดิ์ อนันตมงคล รัฐศาสตร์จุฬาฯ 2508
อดีตรองผู้ว่าราชการจังหวัด สิงห์บุรี
พี่วีระศักดิ์ เป็นชาวหอฯ จุฬาฯ ไม่ใช่ชาวหอธรรมดา
แต่เป็น roommate ของพี่พงษ์ จิรโสภณ

บทความนี้เป็นบทความที่ใช้อ่านรำลึกถึงพี่พงษ์ ในวันนี้ วันที่ 1 กันยายน 2557
ในพิธีฌาปนกิจพี่พงษ์ โดยพี่วีระศักดิ์ ออกไปยืนอ่านด้วยตนเอง
เป็นบทความที่เปี่ยมไปด้วยพลังแห่งความเป็นเพื่อน เป็นชาวจุฬาฯ และเป็นชาวหอซีมะโด่ง

ใครที่อยู่ในพิธี จะมีความรู้สึกเหมือนกับผมแน่นอน
แต่ใครที่ไม่ได้ไปร่วมงาน อยากรู้ว่าความรู้สึกของผู้ร่วมงานเป็นอย่างไร ต้องอ่านบทความนี้ครับ

นานๆ ครั้งผมจะทำหน้าที่ชาวหอฯ ที่ดีสักครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งสำคัญครั้งหนึ่ง
ผมไม่่รีรออะไรเลยทั้งสิ้น ที่จะวิ่งไปขอต้นฉบับนี้จากพี่วีระศักดิ์ ทั้งๆ ที่ไม่เคยพบท่านมาก่อน
เพราะพี่ท่านจบไปก่อนผมเข้าจุฬาฯ

[jeam]

ขอแสดงความอาลัย พี่พงษ์ ด้วยครับ
ในฐานะ ชาวค่าย สจม. ครับ

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 02 กันยายน 2557, 07:16:31
	บรรยากาศ ก่อนการฌาปนกิจศพ พี่พงษ์   จิรโสภณ มีศาสตราจารย์ ดร.วิจิตร  ศรีสะอ้าน อดีตผู้อำนายการค่าย สจม. รุ่น ๑ เป็นประธาน และมี รศ.นายแพทย์ภิรมณ์ อธิการบดี จุฬาฯ  ชาวค่าย สจม. ชาวซีมะโด่ง และเพื่อนโรงเรียนเตรียมอุดม  มาร่วมงานจำนวนมาก เต็มศาลา พี่สิงห์  ไปถึงวัดธาตุทอง ก่อนสี่โมงเย็น แขกเริ่มทะยอยมา ได้เจอคุณประภาศรี  มานั่งคิยอยู่ก่อนแล้ว ได้บอกคุณทรงเกียรติ  ไปว่าคนเราตายก่อนแบบพี่พงษ์อย่าให้อายุเกิน เจ็ดสิบปี  เพื่อนฝูงที่ยังมีชีวิตอยู่ก็จะมาเผา แบบที่เห็น มีแต่ผู้สูงอายุ ทั้งนั้น แต่ถ้าอยู่นานอายุเกิน ๘๕ ปีขึ้นไป เพื่อนฝูงตายหมดแล้ว  อยู่ที่ญาติ ๆ แล้วละ แต่ถ้าคิดแบบพี่สิงห์  ก็สบายใจ ไม่วิตกกังวล คือ ยามมีชีวิติอยู่ เราทำกุศลให้มาก ตายไปไม่ต้องกังวลว่าใครจะทำบุญให้ ใครมาเผา เพราะเราไม่รู้เรื่องแล้ว ใครไม่เอาไปเผา มันก็ส่งกลิ่นเหม็น จนรำคาญ เขาก็เอาไปเผาเองแหละ

ดร.สุริยา  เป็นคนถ่ายภาพ  ขอขอบคุณมาก

https://www.facebook.com/suthep.tunyasit/posts/838502382851292
https://www.facebook.com/suthep.tunyasit/posts/838502382851292

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 02 กันยายน 2557, 08:24:27
	งานฌาปนกิจศพ พี่พงษ์  จิรโสภณ ไม่มีใครร้องให้ เพราะทุกคนรู้ว่าพี่พงษ์ เป็นคนดีพระย่อมคุ้มครอง  ปกติคนเป็นมะเร็งก่อนตายไฟธาตุจะแตก  ปวดมากจนต้องให้มอร์ฟีนระงับปวด แต่พี่พงษ์  ตรงกันข้าม หมดแรงด้วยความเหนื่อย หายใจไม่ทัน และเสียชีวิตลงด้วยอาการสงบ เฉย ๆ เพราะสังขารนี้ไม่เที่ยงหนอ ย่อมสลายลงไปเป็นธรรมดา  ดังนั้นอย่าไปยึดมั่นถือมั่นในรูป-นาม นั้นเลย

พี่พงษ์  จิรโสภณ  จากไปพร้อมกับความดีที่น่าจดจำ

พวกเราล่ะ มีอะไรให้น่าจดจำบ้าง  เร่งประกอบความดี เป็นกุศล เถิด

สวัสดี

[lek_adisorn]

เมื่อวานไม่สามารถไปงานพี่พงษ์ได้ครับ ติดงานสำคัญมากครับ

[prapasri AH]

น้องเล็ก อดิศร ไม่มา

เลยไม่มีคนถ่ายรูปภาพ ชัดๆ สวยๆ ให้เรย ป๋อง ก็จับ ไอเเพดไม่เป็น
พี่เเอ๊ะต้องาีบ ออกมาทำธุระ ที่ธนาคาร ตรงเอกมัย เกทเวย์ก่อน
ธนาคาร จะปิด ตอน หนึ่งทุ่ม กลัวมาไม่ทัน

เลยไม่ได้อยู่คุย กับชาวหอ หลังเสร็จ พิธี  เสียดายจังเลย

[Manop Klabdee]

สวัสดีครับ ชาวซีมะโด่ง ที่รักทุกท่าน

ต้องขอขอบคุณ ดร.สุริยา และอดิสร  ที่ช่วยนำสิ่งดี ๆ ที่รำลึกถึงพี่พงษ์   จิรโสภณ  พี่ซีมะโด่งที่แสนดีท่านหนึ่ง ที่จากไป ไม่มีวันกลับ

ท่านวีระศักดิ์ อดีตรองผู้ว่าราชการจังหวัดสิงห์บุรี กล่าวเอาไว้ตอนหนึ่งว่า "วันนี้ พวกเรา มาส่ง พงษ์  เพราะพงษ์  ต้องเดินทางไกล"

ขอขยายความให้เข้าใจกันคำว่า "ต้องเดินทางไกล" คือ คนเราเมื่อตายไปแล้วนั้น จะต้องไปเกิดในภพใหม่ สิ่งที่ติดตามตัวไปได้ คือ กรรมดี และกรรมชั่ว ที่ได้ทำเอาไว้ในภพมนุษย์

การเดินทางไกลของพี่พงษ์(สมมติบัญญัติในภาษามนุษย์) นั้นยังจะต้องไปเกิด-ตาย  อีกหลายภพนับไม่ถ้วน ไม่รู้ไปเกิดในภพไหน และไม่รู้ว่าจะกลับมาเกิดในโลกมนุษย์อีกเมื่อไร  จะได้พบกันอีกไหม  ดังนั้น พี่พงษ์  ต้องเดินทางไกล จริง ๆ

ดังนั้น  พวกเรา ยังมีโอกาส เพราะเรายังมีชีวิตอยู่ เร่งสะสมเสบียงให้กับตนเอง คือการกระทำความดี  เป็นกุศล หรือหาอริยะทรัพย์ ให้มากเอาไว้ เพื่อการเดินทางในภพต่าง ๆ ที่จะต้องไปเกิดใหม่  จนสามารถกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อสะสมกรรมดี ให้เพิ่มมากขึ้น จนสามารถถึงพระนิพพานได้ ซึ่งจะไม่ต้องเกิดอีกแล้ว นั่นคือเป้าหมายของการเกิดเป็นมนุษย์

ดังนั้น ทุกท่านต้องหาเวลาให้ตัวเอง ให้ความสำคัญกับตนเองในการกระทำกุศล เถิด  อย่าหลงอยู่ในความคิดเลย ที่เต็มไปด้วยความอยาก เพราะการเกิดเป็นมนุษย์นั้น ยากนัก !

สวัสดี



ขอให้ทุกท่าน พิจารณาภาพนี้ ให้เห็นธรรม ด้วยเถิด

ขออนุโมทนา

[Dtoy16]

   อำลาอาลัยพี่พงษ์เป็นอย่างยิ่ง ยังมีภาพวันคืนช่วงเดือนapril 2012ที่พี่พงษ์นำชาวซีมะโด่ง
   มาเที่ยวกระบี่ได้มีโอกาศจัดหาที่พักที่ลันตาตามที่พี่จัดโปรแกรมไว้ ยังทึ่งว่าพี่เขียนด้วยลายมือสวย
  มีอารมณ์ขันสอดแทรกตลอดรายการทริปนั้น และเมื่อถึงวันจริงก็พบตัวตนท่านอีกครั้งพี่ยังทำให้ทุกคน
  มีความสุขตลอดเวลา   ขอให้ความดี ความรักจากเพื่อน พี่ น้องและทุกคนนำพี่ไปสู่สุคติค่ะ

          

[Dtoy16]

           
         

               
           

[Manop Klabdee]

มะเร็งเป็นโรคใกล้ตัว !

ผมพยายามหาสาเหตุของพี่พงษ์   จิรโสภณ  จู่ ๆ ไปตรวจปอดก็พบกับความโชคร้าย เป็นมะเร็งปอดและลุกลามกระจายไปในกระดูกเสียแล้ว

พี่พงษ์  มีทัศนคติที่ดี คิดในทางบวก ไม่น่าจะเป็นสาเหตุ

พี่พงษ์  ชอบดูข่าว เป็นอย่างมาก อาจจะเครียดไม่รู้ตัวจากการเสพข่าวจำนวนมาก เป็นไปได้

พี่พงษ์  เป็นคนโสด ย่อมมีปัญหาเรื่องอาหาร กินอาหารจานเดียว และชอบของทอด เป็นไปได้สูง น้ำมันที่ทอดหลายครั้งเป็นตัวก่อมะเร็ง ข้อนี้ เป็นสาเหตุหลักแน่ ๆ

พี่พงษ์  ไม่ออกกำลังกาย  ไม่เล่นกีฬา  ข้อนี้ก็มีโอกาสมาก

พี่พงษ์  เอาจริงเอาจังกับการทำงาน กับสิ่งที่รับผิดชอบ  ข้อนี้อาจเกิดความเครียดโดยไม่รู้ตัว ก็เป็นไปได้

พี่พงษ์   ชอบนอนดึก  ข้อนี้ก็เป็นไปได้

ผมก็ขอสรุป เอาเองว่า สาเหตุที่พี่พงษ์  เป็นมะเร็งแบบไม่รู้ตัวมาก่อนเลย คือ อาหารที่พี่พงษ์ รับประทานนี่ละครับ ใช่แน่นอนเลย

ดังนั้น ขอทุกท่านจงระวังเรื่องอาหารจงหนัก คือ

- อาหารถุง มีสารก่อมะเร็งปะปนอยู่มาก
- อาหารขยะ อาหารจานเดียว ตามร้านค้าทั่วไป
- ของทอดจากน้ำมัน เพราะน้ำมันทอดหลายครั้ง
- อาหารที่เก็บในตู้เย็นหลาย ๆ วัน จะเต็มไปด้วยเชื้อรา ควรเก็บได้ไม่เกินสองวัน เท่านั่น อย่าเสียดาย เททิ้งดีกว่า
- เนื้อสัตว์ของชอบ
- ความเครียดที่มันเกิดขึ้นเองโดยไม่รู้ตัว
- ไม่ออกกำลังกาย นอนดึก

ถ้าท่านไม่อยากเป็นมะเร็ง  ก็จงห่างไกลในสิ่งเหล่านั้นเสีย

สวััสดี

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Keartipong07 เมื่อ 04 กันยายน 2557, 11:35:13

สวัสดี สิงห์ น้องรัก

   พี่ปิ้ง ไม่ได้เข้าเว็บซีมะโด่ง นานมากแล้ว..ติดภารกิจ สอน นศ.ป.โท ป.เอก ที่ จ.ขอนแก่น...
 
           เลยเข้าไม่ค่อยถูกแล้ว...

               - ได้อ่านธรรมะ ที่สิงห์ได้แสดงไว้ให้อ่าน ดีมากเลย..ขออนุโมทนาบุญด้วย..

                     คิดถึง พงษ์ (ไม่มีเกียรติ) เพื่อนรัก จากปักษ์ใต้บ้านเกิด ข้ามน้ำข้ามทะเลมาเรียนจุฬาฯ ด้วยกัน.....ได้จากไปแล้ว

                          ( พี่ปิ้ง07 จากเกาะสมุย สุราษฎร์ธานี พงษ์ จาก จ.กระบี่ และ พงษ์ ปริญญโรจน์ คณะวิทยาฯจากบ้านดอน สุราษฎร์ )

                          ......... รู้สึกใจหาย.. ได้ช่วยทำกิจกรรมบันเทิง ซีมะโด่งทัวร์ ให้ พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆในคณะทัวร์ มีความสุข สนุกสนาน

                          ...........มายาวนาน...อ่าน ธรรมะ ของสิงห์แล้ว..ก็ช่วยให้ คลายความเศร้าใจลงได้ ..ว่า เป็น อนิจจัง...

                              พี่ปิ้ง ขอฝากรูป พงษ์ เพื่่อนรัก มาให้พวกเราชาวซีมะโด่ง ได้ดู แทนความคิดถึง..เป็นภาพถ่ายในห้องประชุมซีมะโด่ง

                                    หลายปีแล้ว..หลังที่ พี่ปิ้ง ไปผ่าตัดตามา และใส่แว่นดำ มาประชุมด้วย..ข้างหลังเป็น น้องเกร๊ท (ณัฏฐพงศ์ มีเพียร)

                                      บุตรชายคนเล็กของ พี่ปิ้ง ขับรถมาให้..

                             
                               


                                 ลำนำกลอน 2 บท

                        อาลัยรัก และคิดถึงเพื่อน " พงษ์ จิรโสภณ "

   1.  พอ ทรา บ ข่า ว   เ พื่อ น รั ก จา ก ไป .... ใ จ แ ส น เ ศ ร้า

            ทุ ก ค น เ ฝ้า    ติ ด ตา ม เ พื่ อ น ....... ไ ม่ เ ลื อ น หา ย

                 ทำ กิ จ ก รร ม ดีๆ ให้ ชา ว ค่า ย    และ ชา ว ห อ ไ ว้....ไ ม่ เ สื่ อ ม ค ลา ย

                     แ ส น เ สี ย ดา ย         เ พื่ อ  น  รั ก  " พ ง ษ์ " ...... ดำ ร ง นา ม



         2.  โ อ้  เ พื่ อ น เ อ๋ ย       ...   เ พื่ อ น รั ก......  จา ก  ไ ป  แ ล้ ว


                      ข อ เ พื่ อ  น  แ ก้ ว.... ไ ป สู่ ที่ ดีๆ ที่ ยิ่ ง ใ ห ญ่..... ใ น โ ล ก  สา  ม


                               จา ก คุ ณ ธ รร ม ค วา ม ดี....ที่ " พ ง ษ์ " สร้า ง ไ ว้ ใ ห้ จุ ฬาฯ.... ส ง่า  งา ม


                                   ใ ห้ น้ อ งๆ ชา ว ห อ แ ละ ชา ว ค่า ย ฯ.... ไ ด้ เ ดิ น ร อ ย ตา ม ค วา ม ยิ่ ง ใ ห ญ่....ซึ้ ง ใ จ เ อ ย ฯฯฯ


                                             .. จา ก เ พื่อ น รั ก  ....จ า ก ปั ก ษ์ ใ ต้


                                                    " ด ว ง จำ ป า " ป ระ พั น ธ์ 


                                                   (ใน น า ม เ พื่ อ น ก ลุ่ม " พ ง ษ์ มี เ กี ย ร ติ และ ไม่ มี เ กี ย ร ติ 07 " )

                                                (  ศ. พล.ต.ต.ดร.เ กี ย ร ติ พ ง ษ์  มี เ พี ยร )
                               

[suriya2513]

  
ย้อนยุคหอจุฬา ... ยุคโซตัสเข้มเต็มล้น...(2501-2510)  


ในการจัดงานคืนสู่เหย้าปีนี้ (2546) ตั้งชื่อว่า "หอจุฬาฯ 86ปี คืนสู่เหย้า ชาวซีมะโด่ง" ตรงกันกับครบรอบ 86 ปี ของหอพักจุฬาฯ ซึ่งนับว่ายาวนานพอสมควร ทางคณะกรรมการนิสิตเก่าหอพักจึงจัดรูปแบบของงาน โดยแบ่งประวัติหอพักในรอบ 86 ปี ที่ผ่านมาเป็น 5 ยุค ตามวิวัฒนาการของโลกดังนี้
 ยุคแรก : ก่อน พ.ศ.2500 เรียกว่ายุคคุณหลวงกระทรวงใด ไม่แน่ชัด
 ยุค 2 : พ.ศ. 2501 - 2510 ยุค SOTUS เข้ม เต็มล้น
 ยุค 3 : พ.ศ. 2511 -2525 ยุควีรชน ประชาธิปไตย
 ยุค 4 : พ.ศ. 2526- 2535 ยุคเมืองไทยโชติช่วงชัชวาลย์
 ยุค 5 : พ.ศ. 2536 ยุคไอที หนี้สินบาน

ผมได้รับมอบหมายจากคณะกรรมการให้ช่วยเขียนบันทึกความทรงจำยุค 2 ความจริงผมเข้าจุฬาปี 2507 ซึ่งห่างจาก 2501 ถึง 6 ปี แต่วันนั้นที่ประชุมกรรมการหอ ไม่มีชาวหอเก่าที่ใช้ชีวิตช่วง 2501 - 2506 ที่พอจะเล่าเรื่องยุคต้นๆ ได้ ผมจึงต้องมารับหน้าที่เขียนตอนปลายๆ ยุค คือ 2507 - 2510 แต่บางเรื่องอาจจะล้ำเส้นไปถึง พ.ศ. 2511 - 2512 บ้างเพราะผมเรียนอยู่จุฬาฯ หลายปี ส่วนเหตุการณ์ 2501-2506 จะพยายามไปถามจากรุ่นพี่ๆ เพื่อมาเล่าในโอกาสต่อไป

เรื่องราวของปี 2507 - 2510 พอจะแบ่งเรื่องเล่าได้ดังนี้
1)SOTUS ของหอยุคนั้น
2) สภาพทั่วไปของหอ หอชาย-หอหญิง ยังแยกบริเวณกันอยู่ มีเรือนไม้ หอชวนชม หอเจ้าจอม(หอหญิง) การแวะเยี่ยมหอหญิง โรงอาหาร ของกินตอนดึก การทัศนาจรหอชาย-หญิง
3) Technology ในยุคนั้นกับชาวหอ
4) กิจกรรมชาวหอที่ช่วยจุฬาฯ
5) กิจกรรมชาวหอที่ช่วยประเทศชาติ

SOTUS ของหอ
ถึงแม้ยุคนั้น SOTUS ในรั้วมหาวิทยาลัยจะเข้มข้น แต่บรรยากาศในหอก็เป็นไปด้วยดี มีความอบอุ่นของสัมพันธภาพระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้อง การรับน้องใหม่ก็ไม่รุ่นแรง พวกเราก็มีการลอดซุ้ม ทาแป้งและร้องเพลงสนุกสนาน จะไม่มีข้อห้ามหรือกฎเกณฑ์สำหรับน้องใหม่จนอึดอัด ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะว่าพวกเราต่างเป็นเด็กต่างจังหวัดเหมือนกัน ต้องจากบ้านมาเรียนหนังสือ ก็เห็นออกเห็นใจกัน สรุปว่าเรื่อง SOTUS ในยุคนั้นของชาวหอ ไม่มีเรื่องเล่ามากนัก จะขอเล่าเรื่องอื่นต่อไป

สภาพความเป็นอยู่ทั่วๆ ไป
เห็นได้ชัดเจนคือ หอชายและหอหญิง แยกบริเวณกันอยู่ หอชายอยู่ที่ปัจจุบััน ส่วนหอหญิงเดิมถูกรื้อลงมาหมดแล้ว ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของศูนย์การค้ามาบุญครอง หอไม้ตอนนั้นเหลือแต่หอใต้ ส่วนหอตึกคือชวนชม หลังจากผมออกจากหอไปแล้ว ได้รื้อหอไม้และสร้างหอพุดตานขึ้นมาแทน และใช้เป็นหอหญิง มีตึกจำปีเป็นหอชาย หอชวนชมก็กลายเป็นหอหญิง โรงอาหารปัจจุบันยังไม่มี โรงอาหารเดิมอยู่ติดกับโรงยิมออกมาทางด้านถนน ปัจจุบันรื้อไปแล้ว กลายเป็นสนามหญ้า ผมเคยอยู่ทั้งหอไม้และหอชวนชม หอไม้สภาพทั่วไปค่อนข้างแย่ อาจจะเป็นเพราะจุฬาฯ มีงบประมาณน้อย นอนเตียง 2 ชั้น ห้องละ 3 คน มุ้งลวดขาด มีอยู่ครั้งหนึ่งผมรับนักศึกษาฮ่องกงซึ่งมาเยี่ยมจุฬาฯ มาพักด้วย ระหว่างนอนเกือบหลับ เขาถูกยุงกัด ร้องดังเหมือนถูกชกต่อย เป็นเพราะยุงกรุงเทพฯ กัดเจ็กว่ายุงฮ่องกงหรือเปล่าไม่ทราบ

ของกินตอนดึก
โรงอาหารก็ปิดเป็นเวลาเหมือนปัจจุบัน ยุคนั้นยังไม่มีบะหมี่สำเร็จรูป พอดึกๆ ก็มีชายหนุ่มปั่นจักรยาน 3 ล้อมาขายบะหมี่เกี๊ยว ประมาณ 4-5 ทุ่ม พอเคาะไม้ดังก๊อกๆ ชาวหอก็รู้สึกหิวทันที เสียงประตูห้องเปิดออกแทบพร้อมกัน ตอนหลังได้ข่าวว่าคนขายบะหมี่เกี๊ยวคนนี้ สามารถเก็บเงินเปิดร้านได้ ส่วนหนึ่งคงมาจากเงินอุดหนุนจากชาวหอ ขอแสดงความยินดีด้วย
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อต้นเดือนกันยายน 2498 ปีนั้นคุณประยุทธ์ วงศ์ประทุม เป็นหัวหน้าหอพวกเราเรียกชื่อสั้น ๆว่า "ลูกพี่" ลูกพี่เป็นคนใจดี ใจกว้างและเป็นห่วงลูกน้องในหอ (บางทีก็ลืมเป็นห่วงตัวเอง) ช่วงนี้ใกล้จะสอบกลางปี มีชาวจุฬาฯ ที่มีเพื่อนอยู่ในหอคงหิว ลูพี่ก้ได้เตรียมไข่ไก่ น้ำตาลทราย เตาน้ำมันก๊าซ(เตาฟู่) หม้อน้ำ พร้้อมกล่องใส่เงิน แล้วจัดตั้งโต๊ะไว้ที่ใกล้ตุ่มน้ำ เมื่อใครหิวก็ติดเตาฟู่ต้มน้ำ และทำไข่หวานรับประทานเอง เมื่อทานแล้วก็เอาเงินใส่กล่องครั้งละห้าสิบสตางค์ กิจการก็ดำเนินมาด้วยดี พอถึงวันสุดท้ายใกล้จะสอบเสร็จ ประมาณ 10-15 ตุลาคม 2498 (ประมาณนั้น) ลูกพี่ก็ตรวจเก็บของ ไข่ไก่หมด น้ำตาลหมด เงินในกล่องก็ไม่มี คงเหลือแต่น้ำในตุ่ม และลูกพี่ก็ได้แต่เตาฟู่คืนไปเท่านั้น (ก็ถือว่าได้ทุนคืนแล้ว)

Technology ที่เปลี่ยนไป
ยุคนั้นยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ พวกเราก็อาศัยตู้โทรศัพทื์สาธารณะที่หอ เมื่อมีโทรศัพท์เข้ามา ยามจะเรียกทาง microphone ให้มารับสายข้างล่าง เครื่องซักผ้าไฟฟ้าก็ยังไม่มีต้องใช้มือพวกเรา แช่ผ้าซักกันในวันเสาร์-อาทิตย์ น้ำดื่มสำเร็จรูปใส่ขวดก็ยังไม่มี ก็ใช้วิธีต้มน้ำร้อนไ้ว้ดื่มตอนกลางคืน

การทัศนาจร
การไเที่ยวด้วยกันก็เป็นกิจกรรมส่วนหนึ่งของชาวหอชาย-หญิง เพื่อใหรู้จักมักคุ้นกันมากขึ้น ผมยังจำภาพของชาวหอตอนไปเที่ยวภาคอีสาน ประสาทหินพิมาย ต้นไทรขนาดใหญ่ ยุคนั้นยังไม่มีค่ายหอพัก เพราะนิสิตจุฬาฯ ยังมีน้อย ทุกคนจึงไปค่าย ส.จ.ม. (ค่ายรวมจุฬาฯ) ผมไปค่าย ส.จ.ม. จึงได้มีโอกาสรู้จักชาวหอชาย-หญิงมากขึ้น จากการไปค่ายด้วยกัน

การเยี่ยมหอหญิง
เมื่อก่อนชาวหอชายไปเยี่ยมหอหญิง ต้องไปกันเป็นกลุ่ม ไม่กล้าไปคนเดียว เพระาอายนอกจากคนที่มีคู่หมายที่หอหญิง และต้องแต่งหล่อ ใส่เสื้อผ้า รองเท้าชุดเก่ง ซึ่งมีอยู่ไม่กี่ชุด เพื่อที่จะได้อวดชาวหอหญิงที่ระเบียงโล่ง ใต้ถุนหอหญิงจะมีโต๊ะให้นั่งคุยกันหลายโต๊ะเหมือนกับไปเที่ยวหอพักนักศึกษาพยาบาลหญิง ผมยังจำภาพผนังอิฐโปร่งใต้ถุนหอหญิงที่เป็นแผงกั้นด้านถนนพญาไทได้ดี

การรวมหอ
 หลายปีผ่านไป เมื่อผมกลับมาอยู่เมืองไทยปีแรกคือ ปี 2526 ผมได้กลับมางานคืนสู่เหย้าครั้งแรก รู้สึกดีใจที่ได้เห็นรุ่นน้องๆ หรือ รุ่นหลานๆ ชาวหอชาย-หญิง มาอยู่บริเวณเดียวกัน นับเป็นนโยบายที่ดีของมหาวิทยาลัย ทำให้ชาย-หญิง ได้มีโอกาสสนิทสนมกันมากขึ้น และเป็นเพื่อนกันไป ช่วยเหลือกันในภายภาคหน้า ซึ่งพวกเราชาวหอหลายคน ทั้งชาย-หญิงในอดีตขาดโอกาส

กิจกรรมชาวหอช่วยจุฬาฯ
 ชาวหอ เป็นกำลังสำคัญในการช่วยกิจกรรมของจุฬาฯ มานานแล้ว เพระาสถานที่อยู่ใกล้จุฬาฯ ระดมกำลังได้ง่าย เพียงแต่ขออนุญาตจากท่านอนุสาสกก็พอ เช่นการไปเข้าแถวรับเสด็จ หรืองานฟุตบอลประเพณี ก่อนถึงวัันแข่งขัน ประธานเชียร์ ส.จ.ม. จะขอกำลังจากหอชาย-หญิง มาจัดผ้าสำหรับแปรอักษร โดยชาวหอหญิงจะมาช่วยงานที่โรงยิมหอชาย เป็นโอกาสอันดีอันหนึ่งที่หอชายและหอหญิงได้สังสันทน์กันและช่วยงานจุฬาฯ ไปด้วย

กิจกรรมชาวหอช่วยประเทศชาติ
 เมื่อประมาณปีการศึกษา 2512 ผมได้มีโอกาสร่วมกิจกรรมกับชาวหอ และชาวจุุฬาฯ อื่นๆ 2 ครั้ง สำคัญคือ ช่วยดูแลการเลือกตั้งซ่อมและช่วยเหลือชาวบ้านน้ำท่วมใหญ่ภาคกลาง ปีนั้นมีการเลือกตั้งซ่อมที่จังหวัดสุโขทัย ทางราชการขาดกำลังคนที่จะช่วยดูแลความเรียบร้อยทั่วไป จึงมาชวนนิสิตจุฬาฯ รวมทั้งชาวหอด้วยประมาณ 2-3 คันรถบัส ไปช่วยดูแลเลือกตั้งตามหน่วยเลือกตั้งต่างๆ หน่วยละ 3-4 คน อีกงานคือ เกิดน้ำท่วมใหญ่ในภาคกลาง เดือนตุลาคม ปิดกลางเทอมพอดีพอดี น้ำท่วมที่สิงห์บุีรี อ่างทอง ชัยนาท อุทัยธานี ขณะนั้นหน่วยราชการมีกองบรรเทาสาธารณภัยขึ้นกับกรมตำรวจ เป็นหน่วยงานสำคัญ มีอุปกรณ์พร้อมแต่ขาดกำลังคน จึงมีคนเสนอว่าให้มาติดต่อที่จุฬาฯ เพราะมีหอพัก ระดมคนได้ง่าย รวดเร็ว พวกเราและชาวจุฬาฯ ทั่วไปจึงเริ่มต้นงานตั้งแต่แยกเสื้อผ้าที่มีคนบริจาคใส่กล่องตามประเภทของเสื้อผ้าที่ตึกจักรพงษ์ มีเสื้อชายใหญ่ ชายกลาง ชายเล็ก หญิงใหญ่ หญิงกลาง หญิงเล็ก เรียกชื่อตามนิยาย้านทรายทอง พวกเราทั้งหมด เดินทางโดยรถบัสของกองบรรเท่สาธารณภัย 4 คัน ใช้โรงเรียนเป็นที่พักและประชุมวางแผนงานช่วยอยู่ประมาณ 1 สัปดาห์ งานครั้งนั้นสนุกมากเพราะพวกเรายังอยู่ในวัยหนุ่มสาว มีพลัง และได้มีโอกาสรูู้้จักชาวหอและชาวจุฬาฯ อื่นๆ มากขึ้นรวมทั้งเจ้าหน้าที่บรรเทาสาธารณภัยด้วย

 งานครั้งนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงห่วงราษฎรและทรงทราบเรื่องงานบรรเทาสาธารณภัย รวมทั้งเรื่องนิสิตจุฬาฯด้วย จึงทรงรับสั่งให้ข้าราชการระดับสูง นายตำรวจจากสำนักพระราชวังซึ่งเป็นรุ่นพี่จุฬาฯ พวกเราเอง ไปร่วมประชุมกับพวกเรา และช่วยดูแลงานให้ลุล่วงไปด้วยดี เป็นที่ปลาบปลื้มของพวกเราชาวจุฬาฯ เป็นอย่างมาก น่าเสียดายว่าเวลาต่อมาหน่วยบรรเท่าสาธารณภัยไม่มีแล้ว มีแต่มูลนิธิอื่นๆ เข้ามาแทน

บทส่งท้าย
 ขอจบเพียงเท่านี้ ชาวหอรุ่นเก่าทุกคนก็เหลือแต่ความทรงจำอันหวานชื่น สดชื่อและประทับใจในชีวิตหอตลอดไป ตอนนี้พวกเราก็ขอชักชวนให้มาพบปะกันในงานคืนสู่เหย้าทุกๆ 2 ปี หรือแวะมาคุยกันที่หอ เวลากรรมการประชุมกัน เดือนละ 1 ครั้ง ทุกๆ วันพุธสัปดาห์ที่ 2 ของเดือน มีอาหารเลี้ยงเวลา 18.30 น.ก่อนเข้าประชุม ที่ชั้นบนโรงอาหาร และอาจจะช่วยกันบริจาคเงินเพื่อนำไปใช้ให้เป็นประโยชน์แก่รุ่นน้องหรือรุ่นลูกๆ หลานๆ ของพวกเรา เช่นซื้ออุปกรณ์กีฬา โทรทัศน์ เครื่องต้มน้ำร้อนใช้เป็นเครื่องปรุงอาหารว่าง เวลาดูหนังสือดึกๆ เพื่อเตรียมสอบ

สวัสดีครับ
พงษ์ จิรโสภณ (น้องใหม่ปี 2507 )

ref : โบราณคดีซีมะโด่ง



 
 

[noon1234]

ขอแสดงความเสียใจด้วยน่ะค่ะ ไปสู่สุขคตินะค่ะ