กุลสตรีเจี๊ยวจ๊าวปะทะไอ้หนุ่มขาย๊าวยาว

[KUSON]

ประวัติคุณพี่สมสักดิ์คงต้องเป็นเรื่องจริงๆล้านเปอร์เซ็นจ๊ะ
ขืนโกหกแม้แต่นิดเดียว ปลายเดือนนี้เจอท่านที่เกาะเสม็ด
ท่านคงฟาดพี่ด้วยหางกระเบนแบบเดียวกับเรื่องนางทาสแน่ๆ
ตอนนี้ฟังเรื่องจริงไปก่อน
แต่อีตอนหักมุมเข้าสู่นิยาย
น้องหนิงคอยติดตามดีๆ อย่ากระพริบตา
เอ้าฟังเรื่องจริงต่อนะครับ

[KUSON]

ฉากที่112ค่ายโรงเรียนบ้านหนองจิก พยัคฆภูมิพิสัย มหาสารคาม
หลังเกิดอุบัติเหตุ รถจิ๊บพลิกคว่ำสามตลบที่โคราช แต่โชคดี พวกเราไม่มีใครเป็นอะไรเลย
คืนนั้นพวกเราได้อาศัยกับรุ่นพี่สถาบันที่ท่านทำงาน อยู่กับ รพช.
รุ่งขึ้น รุ่นพี่ให้ทานอาหารเช้าแล้วนำรถ รพช.ไปส่งถถึงโรงเรียนบ้านหนองจิก(ถ้าอยากทราบชื่อรุ่นพี่ท่านนั้นคุณมานพน่าจะรู้จักดีเพราะท่านจบวิศวะเหมือนกัน)
ที่โรงเรียนบ้านหนองจิกตอนสายๆ
พวกกูสามคนจะไปสร้างห้องน้ำให้พวกหอหญิง ส่วนเอ็งสามคนดูแลข้าวของดีๆ อย่าไปไหน...มานพสั่ง
ครับ.....กุศล บวรและลิขิตตอบพร้อมกันเหมือนนัดไว้
ฮิๆๆ กูจะเจะรูห้องน้ำไว้แอบดู......พยุห์พูดติดตลก
ไอ้บ้า ห้องน้ำชายอยู่ปู้น คนละทิศ......สมศักด์พูดเป็นจริงเป็นจัง
พอพวกพี่ๆคล้อยหลังไม่ทันไร บวรก็เดินตามออกไปอ้างว่าจะไปซื้อของจนเย็นก็ไม่เห็นหน้า กุศลกับลิขิตนั่งคอยกันจนเซ็งจวบจนพระอาทิตย์ตกดิน

[khesorn mueller]

พี่บวรไปไหน?ใครล่อลวงพี่ท่านออกจากค่าย??หรือจาตามพี่ๆ13 ไปเจาะรูห้องนํ้าหญิง...ช่างน่าตื่นตระหนก!!ไปกับพี่ป๋องแหงๆ...
nn.(ชอบเดาสุ่ม,ตามประสาไทยมุง)

[KUSON]

ฉาก113 รางวัลของนางทาสตัวจริง
พอตะวันโพล้เพล้ใกล้ค่ำ สามหนุ่ม พี่สิงห์ พี่ศักดิ์ และพี่พยุห์กลับมา
ใหน วันนี้ทำอะไรให้กูกิน.....พี่สิงห์อารมย์เบิกบาน
เปล่านี่ ก็พวกพี่บอกให้พวกเรารอ เราก็รอ....ลิขิตตอบ
โครม ......พี่ศักดิ์ทิ้งจอบเสียมลงกับพื้นกระแทกกระทั้น
พวกพี่ทำงานเหนื่อยแทบตาย พวกเอ็งนอนกันสบาย ไม่ทำอะไร....พี่พยุห์เสียงเครียด
ลิขิตช่วยก่อไฟ กุศลจะรีบซาวข้าว......กุศลตกใจรีบคว้าหม้อเติมข้าวสาร
ดูมันทำเทข้าวหกลงพื้นเกลื่อน โน่นมึงไปหั่นฟักทอง...มานพตัดบท
ไอ้บ้าเอ๊ย หั่นฟักทองเท่าหัวแม่...มากูหั่นเอง.....ครานี้พยุห์รำคาญบ้าง
แม่งง ลิขิต ก่อไฟไม่เป็นทำไมมึงไม่บอกกูวะ.....สมศักดิ์ก่อไฟไปด่าไป
จากนั้นพวกพี่ๆก็หุงข้าวทำกับข้าวจนเสร็จ ส่วนกุศลกับลิขิตได้แต่นั่งมอง
ครั้นได้เวลากิน กุศลกับลิขิต ก็ต้องรีบกินเพราะกลัวโดนเตะ เสร็จแล้วก็ต้องไปล้างจานให้พี่ๆจนค่ำบวรจึงกลับมาอ้างว่าหลงทางเข้าหมู่บ้านไม่ถูก
คืนนั้น ก่อนนอนกุศลกับลิขิตตกลงกันว่า พรุ่งนี้เราจะหนีออกจากค่ายไปตายเอาดาบหน้า ขณะที่กุศลแอบได้ยินพี่ศักดิ์กระซิบชวนพี่พยุห์ไปช่วยสาวชาวบ้านตัดอ้อย ส่วนพี่สิงห์อ้างว่ากูจะนอน

[khesorn mueller]

เข้าตำนาน"ตัดอ้อยคอยรัก" ยืมคำมาจากน้ องวอร์มห้อง42...

พี่ๆจะหนีรอดหรือไม่ จะหลงแบบพี่บวรหรือปล่าว ทำไมพี่ป๋องไม่มาช่วยพี่???แฟนๆล้วนอยากเดาล่วงหน้าทั้งสิ้น

nn.(ป้องปากเดากับแฟนๆข้างๆ)

[KUSON]

ลืมบอกไป เตรียมค่ายคราวนี้พี่ป๋องไม่ได้ไปด้วยหร็อก ไม่ทราบว่าไปติดธุระที่ไหน ต้องให้เจ้าตัวมาบอกเอง

[KUSON]

ฉาก114 สาวชาวหนองจิก
เช้ารุ่งขึ้น พี่สิงห์เห็นกุศลกับลิขิต ซุบซิบกันผิดสังเกตุจึงพูดดักคอว่า
วันนี้มึงสองคนอย่าไปไหน เฝ้าของดีๆได้ข่าวแถวนี้โจรชุม....พี่สิงห์ว่า
เออ แล้วกูจะส่งคนมาอยู่เป็นเพื่อน ไปพวกเรา เดี๋ยวสายๆร้อน ไอ้วร มึงไปช่วยพวกกูสร้างห้องน้ำกับส้วมต่อ....พี่ศํกดิ์รู้ทันรีบเสริม
คล้อยหลังพวกพี่ๆ
ลิขืตจำทางออกได้ไม๊....กุศลถาม
เราหลับมาตลอดทาง.....ลิขิตตอบ
ตายละ ขืนหลงแบบบวร กลับมาเจอพวกพี่ๆ โดนกระทืบแน่.....กุศลสรุป
พอดีมีสาวชาวบ้านสองคนเดินเข้ามา อายุประมาณ20 หน้าตาพอดูได้คนแรกผิวขาว อีกคนคล้ำนิดๆประสาชาวบ้าน
พี่ศักดิ์ให้พวกหนูมาช่วยพี่ๆทำกับข้าว.....สาวคนแรกที่ชื่อ นาง ว่า
ดีๆๆ พวกผักกับปลาวางอยู่โคนเสาโน่น...กุศลดีใจออกนอกหน้า
หนูจะก่อไฟ หหุงข้าว...สาวคนที่สองชื่อ อีหล่า เสนอตัว
ดีๆๆ  กระสอบข้าวอยู่ใกล้ๆพวกผัก.....ลิขิตรีบเสนอ
พอสาวๆลงครัว กุศลกับลิขิตก็นอนกระดิกเท้าคุยกันดั่งเคย จนใกล้เวลาพวกพี่ๆกลับมาทานอาหารกลางวันจึงรีบทำเป็นกุลีกุจอหยิบโน่นหยืบนี่เสนอหน้า

[khesorn mueller]

ลืมบอกไป เตรียมค่ายคราวนี้พี่ป๋องไม่ได้ไปด้วยหร็อก ไม่ทราบว่าไปติดธุระที่ไหน ต้องให้เจ้าตัวมาบอกเอง

เตรียมสอบค่ะ....ไม่ไช่สอบธรรมดา...สอบซ่อมด้วย
nn.(วอน :twisted: ...เดาสุ่ม!!)

[khesorn mueller]

ฉาก114 สาวชาวหนองจิก

พอสาวๆลงครัว กุศลกับลิขิตก็นอนกระดิกเท้าคุยกันดั่งเคย จนใกล้เวลาพวกพี่ๆกลับมาทานอาหารกลางวันจึงรีบทำเป็นกุลีกุจอหยิบโน่นหยืบนี่เสนอหน้า

พี่ศักดิ๋รู้จักใช้เสน่ห์ให้เป็นประโยชน์...ใช้ถูกคน... พี่กุศลกลัวพี่ๆกลุ่มเถื่อนแต่หล่อระเบิดจริงๆง่ะ...แฟนๆข้างกองถ่ายเริ่มสับสน!!
nn.

[KUSON]

ฉาก115อาหารแสนอร่อย
เที่ยงวันนั้น อาหารกลางวันก็มีผัดฟักทองกับใข่และใข่เจียวฝีมือคุณนางและอีหล่า(ซ้ำเมนูเมื่อคืนเดี๊ย)
แจ๊บๆๆ อร่อยกว่าเมื่อคืนตั้งแยะ ใครทำจ๊ะ....พี่ศักด์แสร้งยอ ตาเชื่อมไปยังคุณนาง
ไม่ร้พี่จะกินได้หรือปล่าว ฝีมือบ้านนอก.....นางกล่าวพลางเขินพี่ศักดิ์
อื้อ ข้าวนิ้ม นิ่ม ใครหุงจะ.....พี่พยุห์ยอมั่ง
บ้า ข้าวแฉะเห็นๆ.....ลิขิตพูดตรงๆ
หล่าขอโทษพี่ๆ หล่าเคยแต่หุงข้าวเหนียว ข้าวเจ้าบ่อเคยหุงคะ....อีหล่าสารภาพตรงๆ
ไม่เป็นไร พี่ชอบแฉะๆ คืนนี้อย่าลืมพาพี่ไปตัดอ้อยอีกนะ...พี่ศักดิ์ยิ้มหยาดเยิ้ม
ไอ้กุศลเอ็งไปหาปี๊บกับฟางมา มื้อเย็นกูจะทำไก่อบฟางให้พวกมึงกิน....พี่สิงห์สั่งก่อนยกทีมกันไปทำงานต่อ
แล้วตอนค่ำๆพวกหนูจะไปรอดักพี่ๆที่เดิมนะ...คุณนางว่า
จ้า ที่เดิม ไม่มากินข้าวเย็นกับพี่ก่อนเรอจ๊ะ....พี่ศักดิ์ถามพลางยิ้มละมุน
บ่อค่า ข้าวสวยบ่ออยู่ท้อง แล้วพบกันคืนนี้นาคะ....สองสาวยิ้มพิมพ์ใจ

[KUSON]

ฉาก116 ไก่อบฟางคุณมานพ
จะได้กินไก่เป็นมื้อแรก กุศลกับลิขิตช่วยพี่สิงห์สุดฤทธ์ แทนที่ไก่อบฟางจะสุกนอก นุ่มใน เพราะโหมไฟมากเกินไป กลายเป็น ใหม้นอก ดิบไน
ข้างนอก เราก็แซะกินไอ้ที่สุกๆ ส่วนข้างในดิบๆ เราเอาไปทอดต่อ....พี่สิงห์ว่า
กินไปได้สักพัก
เดี๋ยวพวกกูต้องรีบไปช่วยชาวบ้านตัดอ้อย...พี่ศักดิ์ว่า
ให้ผมไปมั่ง....บวรฝากตัว
มึงอย่ายุ่ง กูไปกับพยุห์สองคนพอ...พี่ศักดิ์ทำเสียงเข้ม
คืนนั้น พี่สิงห์ บวร ลิขิตและกุศลนอนกันแต่หัวค่ำจนดึกได้ยินเสียงหมาเห่ามาแต่ไกล สักครู่ได้ยินเสียงพี่พยุห์และพี่ศักดิ์เดินกอดคอกันส่งเสียงอ้อแอ้กลับมาที่พัก นอนกลนแข่งกันเสียงสนั่นทุ่ง

[suriya2513]

ลืมบอกไป เตรียมค่ายคราวนี้พี่ป๋องไม่ได้ไปด้วยหร็อก ไม่ทราบว่าไปติดธุระที่ไหน ต้องให้เจ้าตัวมาบอกเอง

เตรียมสอบค่ะ....ไม่ไช่สอบธรรมดา...สอบซ่อมด้วย
nn.(วอน :twisted: ...เดาสุ่ม!!)

...
หนุงหนิงทำไมรู้ความจริง
ใครๆเขาก็คิดว่าพี่ป๋องเรียนหนังสือเก่งกันทั้งนั้นแหละ

[khesorn mueller]

...
หนุงหนิงทำไมรู้ความจริง
ใครๆเขาก็คิดว่าพี่ป๋องเรียนหนังสือเก่งกันทั้งนั้นแหละ

ทึ่งจัดในวิวัฒนาการการ"ปั๊ดตะนา"ของพี่ ไม่ว่าจะติดศูนย์ภาษาไทย แต่เป็นประธานชมรมคณิตศาสตร์ จนถึงการทำกิจกรรมมากจนซ่อมแล้วซ่อมอีกแต่จบชั้นสูงสุดเท่าที่จะมีให้เรียน... รู้สึกคล้ายกับว่าพี่อยู่สูงจนเกินเอื้อม แต่ใกล้ขนาดได้กลิ่น..เหงื่อ!!!
nn.

[khesorn mueller]

ฉาก116 ไก่อบฟางคุณมานพ

คืนนั้น พี่สิงห์ บวร ลิขิตและกุศลนอนกันแต่หัวค่ำจนดึกได้ยินเสียงหมาเห่ามาแต่ไกล สักครู่ได้ยินเสียงพี่พยุห์และพี่ศักดิ์เดินกอดคอกันส่งเสียงอ้อแอ้กลับมาที่พัก นอนกลนแข่งกันเสียงสนั่นทุ่ง

นํ้าก็ไม่อาบ ฟันก็ไม่แปรงด้วยล่ะ...สวมชุดเดิมนอนด้วยป่าวคะ??ครบสูตรเถื่อนล่ะทีนี้!!
nn.

[KUSON]

ฉาก117 กลัวอะไรกันนักหนา รึกลัวไอ้นั่น
ที่ค่ายบ้านหนองจิก ตอนหัวค่ำร้อนอบอ้าว แต่พอตอนเช้าอากาศเย็นสบาย พี่สิงห์ลุกขึ้นมาหุงข้าว ทำกับข้าวแต่เช้า พอเสร็จก็เรียกพรรคพวกเสียงลั่น
ลุกๆ ไอ้วร ไอ้กุศล ไอ้ลิขิตมากินข้าว นอนกินบ้านกินเมือง.....พี่สิงห์เรียก
พอได้ยินเสียงเรียกไปกิน ทั้งบวร กุศลและลิขิต รีบล้างหน้าแปลงฟันเสร็จแล้วตั้งวงรอกินลูกเดียว
ซี๊ด ต้มข่าไก่น่ากิน พี่สิงห์เอากะทิมาจากใหน......บวรถามประจบพี่สิงห์
กูก็เอานมจืดเทใส่แทนกะทิ ไก่เหลือจากเมื่อคืนกูเอามาต้มจะได้ไม่เสียของ...พี่สิงห์คุย
พวกมึงช่วยกันแกะเปลือกใข่ต้มที่ปากหม้อข้าว ไอ้กุศลไปปลุกไอ้ศักดิ์กับไอ้ยุมากินข้าว...สิงห์สั่ง
กุศลรีบเดินไปที่ชายคาโรงเรียน หิวก็หิวและกลัวไอ้วรจะกินหมดเสียก่อน พอมายืนปลายเท้า เห็นพี่ศักดิ์กับพี่ยุห์นอนคุดคู้หลับสบายหันหลังพิงกัน มีผ้าผวยผืนเดียวห่มทั้งสองคนไว้ก็นึกอยากแกล้ง..
พี่ยุห์ พี่ศักดิ์ ตื่นๆ ไปกินข้าว....กุศลเรียกพอเป็นพิธี
อื้อม...พี่ยุห์ส่งเสียงบิดขี้เกียจ ส่วนพี่ศักดิ์ยังนอนนิ่ง
ลุกๆๆ นอนกินบ้านกินเมือง...ครานี้กุศลกระตุกผ้าห่ม พูดเหมือนที่พี่สิงห์สอนไว้
ทั้งสองคนยังนอนนิ่ง กุศลกระเถิบเข้าไปมองใกลัๆเห็นทั้งคู่นอนหลับสนิทยังหันหลังชนกันเสื้อแสงไม่ใส่ทั้งคู่ยังดีที่มีกางเกงยีนพออุ่นขา
พี่ยุห์ผิวขาวเพราะเป็นคนทางเหนือชอบอีหล่าผิวดำ ส่วนพี่ศักดิ์สูงกว่าผิวคล้ำลูกน้ำเค็มชอบคุณนางตัวขาวๆ ตลกดี คิกๆๆ.....กุศลรำพึงในใจมองเวทนาแต่ยังนึกโกรธ
ลุกๆๆ....กุศลทำกร่างเอาขาไปเขี่ยขาพี่พยุห์และพี่ศักดิ์อีกครั้งเหมือนโกรธเสียเต็มประดา
ได้ผล ทั้งคู่รู้สึกตัวแยกออกจากกันแล้วหลับต่อ กุศลก้มลงมองช่องว่างระหว่างหลังพี่ยุห์กับพี่ศักดิ์ขยี้ตาอีกครั้งแล้วรีบกระโดดหนีพูดไม่ออกวิ่งกลับไปนั่งข้างๆพี่สิงห์ซึ่งกำลังกินข้าว

[KUSON]

ฉาก118 กลัวกันเสียจริง
กุศลนั่งเหงื่อแตกพลัก พูดไม่ออก พี่สิงห์จึงถาม
กูไช้มึงไปตามไอ้ยุไอ้ศักด์ ไหนละ ไม่เห็นมา.....พี่สิงห์ซดต้มข่าไก่พลางถาม
กุศล ก้มหน้านิ่ง ไม่ยอมพูดยอมจา พี่สิงห์สั่งต่อ
ไอ้ลิขิต มึงลุกไปตามไอ้ยุ ไอ้ศักดิ์มาที ไอ้กุศลไม่ได้เรื่อง....พี่สิงห์ประชด
ลิขิตลุกหายไปสักพักเสียงโวยวายดังลั่นพลางชี้ที่คนนอน
บวรกับพี่สิงห์ทิ้งจานข้าว รีบลุกตามไปดู
ภาพที่ปรากฎคือพี่ศักดิ์กับพี่ยุห์คงหนาวจึงเอาหลังเบียดกันด้วยความเมา ลูกหนูตัวเล็กๆวิ่งผ่านมาหนีไม่ทัน จึงโดนเบียดแบนแต๊ดแต๋อยู่กลางหลังของทั้งคู่
พอพี่ยุห์กับพี่ศักด์รู้สึกตัวก็รีบไปอาบน้ำ ประแป้ง เสร็จแล้วมานั่งกินข้าวประกบอยู่ข้างๆกุศลทั้งคุ่
เวรกรรม ....กุศลคิดในใจ ว่าจะกินข้าวสักคำยังมีมารผจญ

[khesorn mueller]

พี่กุศลกลัวลูกหนูถูกทับแบนแต๊ดแต๋???หนูหริ่งเนี่ยน๊าาา.....เดี๋ยวจาหิ้วหนูยางนุ่มนิ่มไปหยอก...ไม่ใครก็ใครได้หัวใจวาย!! :twisted:  :twisted:
nn.(rat)

[KUSON]

ความจริงในค่าย ยังมีเรื่องจริงเล่าให้ฟังอีกแยะ แต่เดี๋ยวเรื่องจะไม่เข้ากับเรื่องที่แต่งไว้จึงขอเกริ่นเพียงแค่นี้ก่อน เรามาติดตามเรื่องมนต์รักเกาะเสม็ดต่อ เดี๋ยวกุศลจะโยงให้ดูว่ามันเกี่ยวข้องกับเรื่องในค่ายยังไง ก็ตอนนี้ พี่ศักดิ์เขาเป็นพระเอกแถมเราต้องไปพึ่งพาเขาเร็วๆนี้ อูย พี่ศักดิ์เขาหล่อไม่เลิก หล่อไม่บันยะบันยัง กุศลนะชมเช้าชมเย็น จะหาคนดีๆอย่างนี้ไม่ได้อีกแล้วพ่อเจ้าประคุณทูลหัวของน้องหนิง :lol:  :lol:  :lol:

[khesorn mueller]

ลูกนํ้าเค็มเจอลูกนํ้าเค็ม...ได้เค็มตายล่ะพี่กุศลขา....
ต่อเลยค่ะ...ตัวแสดงหล่อเต็มจอ...แฟนๆสาวๆก็ตรงเวลายังงี้ล่ะค่า...
nn.(สาวก)

[KUSON]

ฉากที่119เตรียมค่ายวันสุดท้าย
ทานอาหารเสร็จพี่สิงห์วางแผนงานสั่งงานทันที
พยุห์กับศักดิ์ไปทางเหนือจัดการเรื่องห้องน้ำกับส้วมฝั่งหอชายให้เรียบร้อย บวรไปกับกูไปทางทิศใต้จัดการเรื่องห้องน้ำพวกผู้หญิง กุศลกับลิขิตดูแลปัดกวาดโรงเรียนให้สะอาดสะอ้านคอยต้อนรับพวกชาวค่ายที่จะมาถึงวันพรุ่งนี้.....พี่สิงห์ออกคำสั่ง
พรุ่งนี้ชาวหอจะมากันแล้วหรือ.....พี่ศักดิ์ถามเสียงเครียด
เออ น่าจะถึงตอนบ่ายๆ.......พี่สิงห์รู้ดีกว่าเพื่อน เพราะเป็นประธานโครงการณ์
กุศลมานี่ซิ......พี่สมศักดิ์เดินมาใกล้กุศลแล้วกระซิบเสียงเครียด
ครับ ครับ....กุศลพยัคหน้ารับคำแล้วถอนหายใจ
พอทุกคนออกไปทำงาน ลิขิตหันมาถามทันที
พี่ศักดิ์บอกอะไรนาย เล่าให้ฟังหน่อยสิ.....ลิขิตถาม
กุศลไม่ตอบ รีบเดินหนี ทำเป็นเอาไม้กวาดมากวาดพื้นโรงเรียนแต่สีหน้าอมทุกข์
สักครู่ นาง และอีหล่า สองสาวชาวบ้านเดินเข้ามา สีหน้ายิ้มระรื่น
มีอะไรให้ช่วย บอกนะคุณนักเสือกษา.....นางเสนอตัวช่วยงาน ปรารถนาดี
ไม่ต้องหรอกนาง วันนี้พวกพี่ๆเขาไม่กลับ ค่อยมาวันหลังก็ได้....กุศลรีบบอก
อ้าว เขาไม่กลับ เขาไปไหนเหรอ.....นางอยากรู้
อย่าถามได้ไม๊ เราก็ไม่รู้.......กุศลก้มหน้าไม่ยอมสบตา นาง
ทั้งนางและอีหล่าจึงเดินกลับไปทันที ขณะที่ลิขิตมีสีหน้างุนงงกับคำพูดชองกุศล

[KUSON]

ฉากที่120อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
ค่ำคืนนั้นหลังทานอาหารเย็นทุกคนเข้านอนกันแต่หัวค่ำ มุ้งหลังใหญ่สองหลังผูกติดกันนอนเรียงตามลำดับหกคน พวกพี่ๆนอนมุ้งใหญ่ ส่วนกุศล บวรและลิขิตอาศัยมุ้งเล็กที่อยู่ติดกัน
ดึกแล้ว มีเสียงกรนจากคนข้างเคียง แต่กุศลสังเกตุพี่ศักดิ์ที่อยู่มุ้งติดกันยังพลิกไปพลิกมา นอนไม่หลับ บางครั้งเอามือก่ายหน้าผากตายังลืม หายใจฟืดฟาด
พี่ศักดิ์ยังไม่หลับอีกเหรอ.....กุศลถามเกรงใจ
เออ กูยังไม่ง่วง.....พี่ศักดิ์ตอบเสียงเบาๆ
แล้วมึงลุกขึ้นมาทำไม....พี่ศักดิ์ทำเสียงดุ
นอนไม่หลับ...กุศลบอกตามตรง
งั้นเราออกไปนั่งคุยข้างหน้าโรงเรียน.....พี่ศักดิ์กระซิบเบาๆ
ที่หน้าโรงเรียน แสงพระจันทร์ส่องสว่างสีหน้าพี่ศักดิ์ไม่สดใสดังเคย
พรุ่งนี้ กูตัดสินใจกลับกรุงเทพ ห้ามมึงบอกให้ใครรู้เด็ดขาด กูจะกลับกับรถที่มาส่งชาวค่าย มึงเอากระเป๋าไปแอบส่งให้กูที่ปากทางเข้าหมู่บ้านเข้าใจใหม....พี่ศักดิ์ออกคำสั่งเสียงเฉียบขาด
ผมไปด้วย ผมจะกลับไปบ้านที่ป้กษ์ใต้......กุศลแบะปากท่าจะร้องหวังจะได้รับความเห็นใจ
มึงต้องอยู่นี่ ห้ามกลับ ฝากบอกนางด้วยไม่ต้องเป็นห่วงกู ....พี่ศักดิ์ออกคำสั่งเด็ดขาด

[khesorn mueller]

ฉากที่119เตรียมค่ายวันสุดท้าย

พรุ่งนี้ชาวหอจะมากันแล้วหรือ.....พี่ศักดิ์ถามเสียงเครียด

กุศลมานี่ซิ......พี่สมศักดิ์เดินมาใกล้กุศลแล้วกระซิบเสียงเครียด

กุศลไม่ตอบ รีบเดินหนี ทำเป็นเอาไม้กวาดมากวาดพื้นโรงเรียนแต่สีหน้าอมทุกข์

ไทยมุงจมูกไว...เริ่มเหงื่อชุ่ม ทั้งได้กลิ่นทะแม่งๆที่งานตัดอ้อย...งานนี้ ไม่ใครก็ใครได้โดนมีดเฉียงหัว
nn.(ไทยมุง)

[khesorn mueller]

ฉากที่120อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
พรุ่งนี้ กูตัดสินใจกลับกรุงเทพ ห้ามมึงบอกให้ใครรู้เด็ดขาด กูจะกลับกับรถที่มาส่งชาวค่าย มึงเอากระเป๋าไปแอบส่งให้กูที่ปากทางเข้าหมู่บ้านเข้าใจใหม....พี่ศักดิ์ออกคำสั่งเสียงเฉียบขาด
ผมไปด้วย ผมจะกลับไปบ้านที่ป้กษ์ใต้......กุศลแบะปากท่าจะร้องหวังจะได้รับความเห็นใจ
มึงต้องอยู่นี่ ห้ามกลับ ฝากบอกนางด้วยไม่ต้องเป็นห่วงกู ....พี่ศักดิ์ออกคำสั่งเด็ดขาด

โอ๊ว..เกิดเรื่องอุกขึ้นแล้วค่าพี่น้อง(แควนๆป้องปากวิจารณ์ยับ)..เสียผีลูกสาวชาวบ้าน ไม่ก็ขโมยไก่ในเล้าชาวบ้านมาอบฟาง....ต้องอย่างใดอย่างหนึ่งแน่...ขาพนันข้างเวทีเริ่มขันต่อ
nn.(gambler)

[suriya2513]

โชคดีไม่ใช่น้อย ที่พี่ป๋องไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ

[khesorn mueller]

งั้นบอกมาเสียดีๆว่าพี่ไป"ซ่อม"วิชาอะไรมา???
nn.