ฉลองสิริอายุครบ 80 ปี พี่ทองอู่ จักรสิงห์
khesorn mueller:
Oh,pardon me.I am so sorry.
Have a good time and enjoy yourself well.
You deserved it.
Good night
nn.
apichart14:
Best Wishes & Happy Birthday to P'TongOu !!!
(better late than never naja !)
Ar+/Jim+
udom:
พี่ๆครับ (ผมขอเรียกพี่ นะครับ)
ผม ชื่อ อุดม วชิรประดิษฐพร จบคณะวิศวฯ ว.ศ.40 ครับ
ก่อนอื่นผมต้องขอโทษพี่ๆก่อน เพราะผมเนี้ยไม่ได้เป็นเด็กซีมะโด่ง ตามที่แปะไว้ข้างหน้าเวบ ก่อนให้สมัครน่ะ แต่ที่ผมเข้ามาใน Board นี้ เพราะผมมีจุดประสงค์ที่จะต้องการหาคน คนนึงครับ
ท่านเป็นหมอที่ผมนับถือ นพ. โสภณ ตัณฑนันทน์, ผมลองค้นหาชื่อท่านใน Google แล้วมาสะดุดที่ พี่สันทัด ที่มีนามสกุล เดียวกัน (ถ้าผิดพลาดต้องขอโทษ พี่ด้วยนะครับ)
เนื่องจากผมรู้จักคุณหมอตั้งแต่เด็กๆ แกเปิดคลีนิคที่ แม่กลอง สมุทรสงคราม ครับ และที่นั่นก็คือบ้านเกิดผมเอง ตามความรู้สึกของผมตอนเด็กๆ ก็เฉยๆกับแกเพราะผมเป็นเด็กที่ไม่ต้องติดต่อกับหมอมาก แต่ก่อนเลื่อนชั้นขึ้น ม.4 ที่ เตรียมอุดมฯ ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ต้องได้ใกล้ชิดกับคุณหมอ คือผมแขนหัก แล้วก็ต้องผ่าตัดรอบสองเพราะหมอโส (ผมขอเรียกแกตามที่ผมเรียกนะครับ) ดูฟิล์มเอ็กเร่ย์ที่เตี่ยผมเอาไปให้ดูแล้วรีบส่งตัวผมเข้ามาผ่าที่ราชวิถีอีกรอบทันที เพราะการใส่เหล็กครั้งแรกนั้นไม่ดี ก็ด้วยความอนุเคราะห์ของหมอโสผมจึงเข้าไปพักรักษาตัวอยู่ที่ราชวิถีแทการผ่าตัดอีกครั้ง ก็เป็นที่เรียบร้อยดี ตั้งแต่นั้นมาเหตุการณ์ต่างๆ การดำเนินชีวิตของเราทั้งคู่(คุณหมอและผม) เหมือนจะมาตัดกัน เพราะผมเข้าเรียนเตรียมฯ โดยเสาร์-อาทิตย์ ผมจะนั่งรถทัวร์ที่สายใต้ใหม่กลับบ้านที่แม่กลอง ผมจะชอบออกเช้าๆเพื่อที่กลับบ้านไปจะได้ช่วยขายของต่อได้ ผมก็เลือกที่จะเดินทางตอนเช้ามืด ทุกครั้งตอนตี 5 ของวันเสาร์ คุณหมอก็เหมือนกัน เพราะแกต้องเปิดคลีนิคทุกเสาร์ ทั้งๆที่ตอนนั้นแกบอกผมว่าแกเกษียณแล้ว และอายุแกก็น่าจะ เกือบ 80 ได้แล้ว..(อ้อลืมบอก เย็นๆตอนที่จะกลับกรุงเทพ ลูกแกจะมารับกลับ) ระหว่างที่ผมได้รู้จักกับคุณหมอ(ตั้งแต่อยู่เตรียมฯ จนเข้าจุฬาฯ ผมกลับบ้าน เสาร์-อาทิตย์ เป็นประจำ ซึ่งผมก็เจอแกประจำ ไม่ได้ขาด) แกก็สอน+เล่าเรื่องราวต่างๆที่แกได้รับมาในชีวิตให้ผมฟัง ผมก็เกิดความประทับใจขึ้นโดยไม่มีข้อสงสัยใดๆ (ปกติผมจะเป็นคนดื้อ ไม่ค่อยจะยอกใครง่ายๆ) แต่กับแกผมได้ให้ความนับถือไปหมดแล้ว และเมื่อผมจบได้ไปทำงานแรกๆผมจะกลับบ้านค่อยข้างบ่อย แต่หลังจากที่เปลี่ยนงานมาอยู่ศรีราชา ผมก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านอีก แต่ผมก็ถามเตี่ยอยู่บ่อยๆว่าหมอโสยังมาตรวจอยู่อีกมั้ย อยากไปเยี่ยมแก ไปนั่งคุยกับแก (พิมพ์ถึงตรงนี้ผมต้องบอกว่าน้ำตาซึมเพราะคิดถึงแก อยากบอกไม่ถูก) และนี่คือที่มาที่ผมเข้ามาในกระทู้นี้ครับ พี่ๆท่านใดรู้จักท่าน (คุณหมอโสภณ) ช่วยกรุณาผมด้วยนะครับ (ผมอาจจะอธิบายความรู้สึกที่มีไม่ชัดเจน แต่ก็ขอบอกว่าผมอยากมีโอกาสได้เจอหมออีกครั้ง)
ขอขอบคุณพี่ทุกคนอย่างสูงครับ
อุดม ว.
ปล. ผมเข้าใจว่าพี่มานพ เป็นคุณพ่อของนาท ใช้มั้ยครับ เพราะรุ่นของผมกับนาทใกล้กัน นาท กลับดี ว.ศ.41
webmaster:
สวัสดีค่ะน้องอุดมคะ วศ.40 นี่หมายถึง 2540 หรือเปล่าคะ จะไดเรียกว่าน้องได้ถูก
พี่อ่านแล้วก็เข้าใจความรู้สึกของคนที่ตามหาคนที่เราเคารพรักค่ะ พี่เพิ่งได้มาอ่านข้อความนี้ค่ะ
พี่หาเบอร์โทรบ้านคุณหมอที่ กทม. เจอแล้วค่ะ แล้วพี่จะ email ไปบอกค่ะ พี่ไม่สามารถโพสต์ในนี้ค่ะ
ส่วนเรื่อง นามสกุลพี่มานพนั้น พี่ก็เคยเข้าใจผิด นึกว่าเป็น บิดาของน้องคนนึงที่พี่รู้จักเหมือนกัน เพราะว่า น้องเค้านามสกุลกลับดี เหมือนกัน แต่ข้อเท็จจริงคือ พี่มานพ ไม่มีบุตรค่ะ พี่มานพ มีแต่หลาน ๆ ค่ะ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[*] หน้าที่แล้ว