เชิญพบกับการคืนสู่เหย้ารอบ online preview ค่ะ

<< < (3/35) > >>

veekung:
อ้างจาก: "Jiab16"

:) N' por-sim and N' veegung, attention please.

เมื่อปี 2546 เราจัดงานที่หอพักนิสิตจุฬาฯ เป็นครั้งสุดท้าย  พอถึงปี 2548  ซึ่งเรามี website ของหอ เป็นสื่อกลางในการพบปะ-พูดคุยกันแบบข้ามทวีปได้แล้ว  พี่อ้อย-กรองอร 13 แห่งบ้านเรือนไทยหลังงาม  ที่จังหวัดชลบุรี  ก็เสนอความคิดเห็นเกี่ยวกับสถานที่จัดงานคืนสู่เหย้าของชาวซีมะโด่งในปีนั้นว่า  พวกสาวๆ อยากแต่งตัวสวยๆ มางานหอฯ บ้าง  ไม่อยากจะเหงื่อไหล-ไคลย้อย  คุยไปก็ต้องพัดวีไป  ลูบแข้งลูบขาไปพลาง-เพราะยุงชุม  ต้องนั่งสูดดมฝุ่นอีกต่างหาก  และที่เวทีซึ่งอยู่ไกล๊  ไกล ไปอีกทางนึงน่ะ  เขาพูดอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้ ... ไม่ได้ยินอะไรเล้ย

มีสมาชิกมากมาย  ยกมือสนับสนุนให้ย้ายไปจัดงานที่ศาลาพระเกี้ยวดีกว่า  จะสยบได้ทุกปัญหา  และที่สำคัญ  จะเป็นการคุ้มที่สุด  ถ้าในวันงานมีฝนตก  และแล้วในที่สุด ... พวกเราก็พบว่า  เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง  เพราะในตอนค่ำของวันเสาร์ที่ 5 พฤศจิกายน 2548  ฝนได้เทลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา  จนทำให้พี่ๆ น้องๆ หลายท่านถึงกับตัดสินใจไม่มางาน  เพราะฝนตก  แต่ผู้ที่มางาน จำนวนร่วม 800 คน ก็สนุกสนาน  เฮฮา  สุดแสนจะประทับใจ  ที่ได้เจอเพื่อน  พี่ น้อง  และอาจารย์ ... ที่บางคนไม่เคยเจอกันเลย  ตั้งแต่เรียนจบ  ยังมีควันหลงตามมาอีกว่า  อยากจะให้จัดงานนี้ทุกๆ ปี  และตั้งใจจะมางานอีกแน่นอน  ในคราวต่อๆ ไป

น้อง 2 คนนี้ ได้มางานคืนสู่เหย้าครั้งก่อนๆ บ้างรึเปล่าคะ ?  พี่ก็เล่าซะยืดยาวเลย  กลัวว่าจะเอามะพร้าวห้าวมาขายสวน ซะน่ะซี้


ขอบคุณพี่เจี๊ยบมากเลยครับ จะได้ไปบอกเพื่อน ๆ ให้หายสงสัยกันครับ :D  :D

prapasri AH:
:D  :o  อ๊าวววววววววววบ้านพี่ประสงค์ อยู่ใกล้บ้านพี่แอ๊ะนี่ .ซอยนี้ออกมายืนหน้าบ้าน โบกมือกันก็มองเห็แล้วค่ะ  

ที่กรุงเทพนะ ต้องเดินไปหาหน่อยละ :D

ซอยที่พี่ประสงค์อยู่ เมื่อก่อน พี่วิชัย ศรีขวัญ รัดสาด  อธิบดีกรมการปกครองท่านปัจจุบัน ตอนเรียนอยู่จุฬาก็มาพักบ้านญาติชาวสมุยอยู่ซอยนี้ แต่พี่เค้าไม่ได้อยู่หอนะ :o

พี่เค้ามีแฟนด้วยตอนนั้น  มีแฟนเป็นคนกรุงเทพ  พี่แอ๊ะเป็นเด็กๆ ชอบเดินแอบไปดู
คนกรุงเทพ :o แฟนพี่เค้าค่ะ :o

เราเป้นคนบ้านนอก ก็ชอบแอบดูคนกรุงเทพค่ะ :o  :o เพราะคนกรุงเทพจะไม่เหมือนกับเราค่ะ อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :o  :o

krongon2513:
:lol: คนกรุงเต้บ เค้าหน้าตาเป็นยังไงเหรอ
 :?: ไม่เหมือนคนบ้านนอกอย่างพวกเราหรือจ๊ะ

น้องเจี๊ยบคนสวยขา
พี่อ้อย 13 มิอาจรับความดีความชอบหรือความเปลี่ยนแปลงต่างๆนี้ไว้แต่เพียงผู้เดียว
จึงขอเล่าความเดิมตามท้องเรื่องให้ฟังดังนี้


วันหนึ่งแก๊งหญิงชรากลุ่ม"นางอ."(บางคนใช้นามสมมุตินะคะ เพราะเธอนอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็นไปแล้วละ)นัดพบกันอย่างแสนยากเย็นที่ร้านแห่งหนึ่งในสยามหรือโนโวเทล หรือคฤหาสน์ของ"ยายอุ๋ย"..ก็ลืมแล้วละ..เชื่อหรือยังว่าแก่เลี้ยว..ขี้ลืม


พอมาเจอกันเราก๊อตั้งวงนินทาหอชาย..ไม่ช่าย..คุยกันเรื่องงานหอ
ยายอุ๋ย..บอกว่า ชั้นไปมากี่ปีๆ ชั้นไม่รู้เรื่องเลยว่าเค้าทำอะไรกันบนเวที
ยายโอ้ย..บอกว่า ยุงก้อชุม ฝุ่นก้อเยอะ
ยายแอ๋ว..บอกว่า เราก้อ..เม้าแตก..กันเองแล้วก้อกลับบ้าน
ยายอิ๊.. ยายอ่ง..ยกมือหนับหนุนว่า ใช่ๆๆๆ
ยายแอ๊ะ..ผู้ทรงอิทธิพลแห่งยโสธร บอกว่า ชั้นจะแต่งตัวสวยๆ ประดับเครื่องถนิมพิมพาภรณ์ที่สะสมใส่ตุ่มไว้บ้างก็ไม่ได้เล้ย..ไม่เหมาะกะสถานที่
บัดนี้..ชาวหอก็เติบโตเป็นพญาอินทรีกันตั้งเยอะแยะ มิได้กระจอกดังครั้งกระโน้น..จัดโรงแรมไปเล้ยยยยย


ยายอ้อย..ผู้ไม่เคยไปงานหอซักครั้ง..นั่งฟังด้วยความระย่อ คอย่นเมื่อนึกถึงสภาพงาน
ครั้นใคร่ครวญดีแล้วจึงกระซิบ(เบาๆ)...ในเวปนี้แหละ...กะเพื่อนชายผู้มีชื่อเรียกเป็นทางการว่าคุณสิงห์แต่เรียกแบบไม่เป็นทางการคือ ..ตาสิงห์..ว่า

"ถ้าเธอให้ชั้นไปนั่งตากน้ำค้าง..มือขวาถือพัด..มือซ้ายปัดยุง..ชั้นไม่ไปนะ"
ตาสิงห์โวยวาย(เบาๆ)ว่า.."ไม่ได้..เธอต้องไป๊..เธอต้องไป"


เบื้องหน้า..เบื้องหลัง..เบื้องลึกต่อจากนั้นพี่ไม่รู้อะไรทั้งสิ้นเลยค่ะ

หากจะมีความดีอยู่บ้าง  ก็ขอยกถวาย  พระพิรุณไปก็แล้วกัน  เพราะท่านกระหน่ำสายฝนลงมาราวกับจะให้เราแข่งเรือยาวกันในกรุงเทพมหานครในค่ำคืนนั้นเลยทีเดียวเจียวแหละค่า

เอวัง...

Jiab16:
:D ขอบคุณค่ะพี่อ้อย  ที่เล่าประวัติศาสตร์แห่งสยามประเทศ ... เอ๊ย ! ไม่ใช่ ... แห่งงานหอซีมะโด่งยุค digital ให้น้องๆ ฟัง ... สำนวนพี่อ้อยของแท้  ต้องอ่านสนุก  จนไม่อยากลุกไปไหน  เจี๊ยบชอบมาก ก ก ก ก ก

พี่สิงห์อยู่ที่ไหน  กลับบ้านด่วน   พี่  น้อง  ผองเพื่อน คิดถึงแล้วค่ะ   :roll:

peem:
ความจริงก็อยากให้จัดที่หอค่ะ แต่เมื่อทราบเหตุผลแล้วก็โอค่ะ คราวที่แล้วไม่ได้แต่งสวยอะไร ด้วยงกหวังรางวัลจากพี่สิงห์ เลยใส่เสื้อสมัยรับน้องหอไปค่ะ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว