สวัสดีพี่หนิง วี ป ปลาและคุณตี๋
วันนี้หลังเลิกงาน เราเข้าเมืองเพื่อไปหาซื้ออุปกรณ์กล้อง
นั่นคือ ซอฟต์บ๊อกซ์ แปลเป็นไทยว่า กล่องนุ่ม
ราคา สองพันห้า แทบจะกรี๊ดแล้ววิ่งออกจากร้านเลย
เพราะสิ่งที่เห็นคือ พลาสติกทับเบอแวร์ ชัดๆ
หน้าตาเหมือน ถ้วยมาม่าคัพ อ่ะ
เราจึงต้องถอยทัพ มาปรึกษาคนในนี้ก่อนดีกว่าว่าสมควรซื้อมั้ย
หลังจากอกหัก ก็มุ่งไปยังเป้าหมายต่อไป
นั่นคือร้าน Loft เพื่อหาของกระจุ๊กกระจิ๊ก แต่งห้องอะไรงี้...
แต่ก็นั่นแหละเห็นราคาแล้ว จึงหยิบมาได้น้อยชิ้น
แต่ก็หมดตังไปมากโขอยู่
แถมตอนนั้นมึนจัดอุตสาห์ยืมบัตรส่วนลด น้องที่ออฟฟิศไป...เสรือกกกกกก ลืมใช้ ซะงั้นกรูนี่
เนื่องจาก ผิดหวังมาก
จึงแวะโลตัสระหว่างทางกลับบ้านอีก
คราวนี้สติแตก ซื้อหลอดไป ปลี๊กไฟ สารพัด ลามไปถึงพรมเช็ดเท้าเก๋อีกสองผืน ซึ่งมีอยู่แล้วประมาณ แปดอัน
เหลือบไปเห็นเครื่องเซรามิกแต่งห้อง ราคาไม่แพง ฏ้ซื้ออีก
รองเท้าแตะ ใส่ในห้อง ซื้อทีเดียว สี่คู่เลย
ผ้าเช็ดตัวที่ใช้อยู่แล้วสองผืนก็ซื้ออีก
และอื่นๆ อีกมากมาย
บิลออกมา เลือแทบพุ่ง
รูดการ์ดไปตามระเบียบ
จบข่าวประจำวันแระคับ
เฮ้อเหนื่อยกับการซื้อของแล้วไม่มีคนเตือนสติ
