กระทู้หลอน....คืนหอโหด

[por-sim]

ขอโทษ งานยุ่ง เพิ่งว่างมาเปิดดู ต่อนะ

ตอนเช้าแล้ว ก็พาน้องนั่งรถเข็นไปเดินเล่น ก็อยากรู้ว่าเรื่องที่น้องละเมอจริงรึป่าว เราเลยถามเรื่องเพื่อน ว่าเพื่อนสนิทมีใครบ้าง น้องบอกชื่อเดียวกันกับที่ละเมอเมื่อคืนเลย เราเลยเชื่อแล้วว่าน้องไม่ได้มั่ว ทุกอย่างมีจริง จากนั้นสาย ๆ แม่ก็มารับแหละ เราเลยเล่าให้แม่เค้าฟัง แม่เค้าบอกว่า ที่บ้านน่ะ มีผีบ้านผีเรือน สอง ตน ชื่อ... (จำไม่ได้ แต่เราได้ยินในฝัน) กับจันเทวี คนที่น้องเรียกหาตอนละเมอนั่นแหละ

สงสัยรึป่าว เสาร์ที่ 2 เกี่ยวอะไร มันไม่ใช่วันค่ะ แม่บอกว่า เสาต้นที่ 2 มีผีบ้านผีเรือนชื่อจันเทวีอยู่ โห เราอึ้งมาก เพราะตอนแรกนึกว่าน้องเพี้ยน พูดถึงหนังไทยอะไรประมาณเนี้ย เลยเข้าใจทันทีว่าข้างบนข้างล่างน่ะ คือ ชั้นบนชั้นล่าง บรื้อออออ.....

อีกเรื่องจากข้อสันนิษฐานของเรานะ เรื่อง ของลื่น ๆ ที่หัว ตอนที่เราหาไม่เจอ (มันเกี่ยวเนื่องจากเรื่องที่ป.ปลาเล่าให้ฟังว่า คนเขมร คือ คนท้องถิ่นแหละ เค้าจะเอาดินที่ปลูกบ้านมาบูชา ใช่รึป่าว ป.ปลา) คุณแม่บอกว่า ก่อนน้องมาค่าย ให้เอาดินที่บ้านลูบหัวเพื่อบอกให้ผีเรือนคุ้มครองด้วย เลยไม่รู้ว่าไอ้ที่ลื่น ๆ น่ะ จะเป็นผลมาจากสัมผัสได้ถึงดิน ถึงคนที่มาคุ้มครองรึป่าว

จากนั้น ครูที่แก้ไสยศาสตร์ได้ก็มาหา ก็ถาม ๆ  ๆ น้องก็ตอบ ๆ  ๆ แต่ตอนที่อยู่กันเฉพาะสต๊าฟ น่ะ ครูบอกว่า น้องอาจไปลองของหรือลบหลู่อะไรซักอย่างในโรงเรียน คนชุดขาวน่าจะเป็นเจ้าที่ที่มาแหย่ให้รับรู้ เหมือนมาเตือนแต่ไม่ได้เข้าร่างจริง (เรื่องไม่เข้าร่าง ต้องป.ปลาเล่า) เพราะน้องน่ะ ไม่ตอบแบบตรง ๆ ครูถามอะไร น้องก็จะพยักหน้ารับหมด ไม่ขัด ไม่แย้ง แต่แววตาไม่ได้สื่อตามที่รับ ครูเค้าก็ไปทำพิธีขอขมาให้แหละ แต่ไม่ได้เอาตุ๊กตาตัวตายตัวแทนไปให้ ครูบอกว่าอันตรายไป เผื่อของจะกลับมาหาเจ้าของ เดี๋ยวจะยุ่ง และให้น้องกลับบ้าน เพราะถ้าน้องยังอยู่ และคิดหลบหลู่อีก จะไม่มีใครช่วย เพราะครูจะไปเขมร จากนั้นครูก็เล่ากรณีที่คนแถวนั้นที่หลบหลู่เจ้าที่ แล้วก็เกิดเรื่องร้าย ๆ  อีกเยอะแยะเลย

สุดท้ายน้องก็กลับบ้านแหละ แล้วเราก็ออกจากค่ายคืนนั้นด้วย ไม่ได้หนีนะ แต่ต้องกลับกทม.มาทำอะไรซักอย่าง ลืม แต่พอออกมาเท่านั้นแหละค่ะ ก็เม้าท์ให้พี่คนอื่นฟังเลย เป็นการระบายความกลัว พอจบค่ายก็ได้ฟังเรื่องน่ากลัวอีกหลาย ๆ เรื่อง ตอนนั้นขอบอกว่าโคตรกลัวเลย

[ป.ปลา]

มาโพสต์ก่อนนอน


เรื่องที่จะเล่าเอาก่อนเหตุการณ์ที่น้องคนนั้นเข้าโรงพยาบาล

คือว่าโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่อยู่อำเภอติดชายแดน
แบบว่าความเจริญบางอย่างยังเข้าไปไม่ถึง
ตึกที่น้องๆ กับพี่สต๊าฟนอนนี่เป็นตึกใหม่ ที่สร้างบนที่ดินที่ถมแล้ว

ส่วนครัว ก็เป็นอาคารเล็กๆ เก่าๆ กับโรงอาหาร
ยังอยู่ในที่ดินเดิมที่ยังไม่ได้ถมที่

พื้นครัว โรงอาหาร กับลานหน้าพื้นครัวเลยอยู่ต่ำกว่าพื้นอาคารที่น้องๆ นอนกัน
ประมาณเมตรกับอีกหน่อยๆ

พวกพี่สต๊าฟพอทำงานเสร็จก่อนจะเข้าประชุม
ก็มักจะนั่งคุยกันอยู่ที่ห้องครัว

คืนหนึ่ง (คืนนี้พี่ช้างก็เจอ เหอ เหอ)
 :shock: พวกพี่ๆ สต๊าฟก็นั่งคุยกันอยู่
เราเองนั่งเม้าท์ไปเรื่อย อยู่ๆ ก็รู้สึกอยากจะไปดูน้องๆ ที่นอนอยู่
เพราะสต๊าฟส่วนใหญ่มาอยู่ครัวกันหมด
เลยเดินออกมาคนเดียว ตอนนั้นจะเรียกใครไปด้วยก็ไม่อยาก
เพราะเค้ากะลังเม้าท์กัน เดี๋ยวจะไปทำให้เข้าขาดตอน

เราเลยเดินดุ่มๆ ออกมาคนเดียวมืดๆ ตอนนั้นไม่กลัวนะ
เพราะไม่เคยเจออะไรที่นี่....

พอถึงจุดที่ต้องเดินขึ้นเนิน (ที่ถมใหม่)
ที่จะไปตึกที่น้องๆ นอน ตอนนั้นมันมืด
พอกะลังจะก้าวขาขึ้นตามเนินดินนั้น
ก็เห็นขาคนคนหนึ่ง อยู่ด้านบน

ตอนนั้นก็นึกว่าพี่สต๊าฟคนนึงคงจะลงไปที่ครัว เดี๋ยวคงสวนกัน
ก็ไม่ได้สนใจอะไร ก้มหน้าเดินขึ้นต่อ
พอขึ้นได้ครึ่งทาง ....

ก็ไม่เห็นใครยืนอยู่ตรงนั้นเลย :shock:  :shock:  :shock:

ตอนนั้นใจหายวาบ.....
นิ่งเลย  จะเรียกใครก็ไม่กล้า
เพราะตอนนั้น ป้า ต. เคยบอกว่า ถ้าใครเห็นอะไร
อย่าเพิ่งเอามาเล่า เพราะเดี๋ยวน้องๆ (รวมถึงสต๊าฟด้วย) จะตื่นกลัวกัน
ไม่เป็นอันได้ทำอะไร

เราก็เลยไม่ได้เล่า
ก็กลัวนะ  ไม่ได้ไปดูน้องเลย  เดินไปห้องสต๊าฟ นั่งทำชีตเตรียมสอนดีกว่า T _ T

แต่รู้สึกว่าเค้าคงไม่ได้มาไม่ดีหรอก
ก็เลยสบายใจ

เกือบลืมแล้วด้วยเรื่องนี้น่ะ
ถ้าไม่เกิดเรื่องน้องคนนั้น(ของปอซิ่ม) ซะก่อน ก็คงไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลย

[ป.ปลา]

ส่วนเรื่องที่เอาดินมาแปะๆ ลูบๆ ที่หัว
เป็นธรรมเนียมไทยโบราณที่ทำกันมานานแล้ว
ว่าเจ้าที่ ผีบ้าน หรือแผ่นดินจะคุ้มครองปกปักรักษาเราเวลาเราไปไหนไกลๆ

คือว่าถ้าผู้ที่คุ้มครองเรา สูง พอ ก็ไม่มีปัญหา ไปไหนก็ได้
เจ้าของที่ที่อื่นก็จะเกรงอก เกรงใจ ไม่ทำอะไรเรา

แต่อย่างพื้นที่ที่เฮี้ยน หรือแรง มากๆ เค้าก็บอกว่าไม่ควรทำ
เพราะเจ้าของพื้นที่อาจจะไม่พอใจได้ ถ้าเราไม่บอกไม่กล่าวก่อนจะเข้ามา
เค้าว่ามันเหมือนไม่ให้เกียรติกันน่ะ

ประมาณว่า "เธอจะเข้าออกบ้านชั้น ก็บอกกันก่อนจะได้รู้ได้เห็น
แล้วถ้าพาใครมาด้วย ก็ต้องบอกด้วยไม่ใช่แอบเอาเข้ามา"
เดี๋ยวเจ้าของบ้านเค้าจะเคือง  

[wara_thip]

เนื่องด้วยเกิดเป็นไข้ ไม่สบายขึ้นมา เลยคิดว่ายังไม่เล่าอะไรไปดีกว่า
ขอโทษทุกท่านด้วย
เอาไว้หายเป็นปกติจะมาโพสน่ะจ้ะ.....

[Tritti_83]

จ้า...น้องกล้วยหายไวๆนะครับ จะตีตั๋วรอฟังครับ

[por-sim]

กล้วย ไม่สบายมากมั้ย หายไว ๆ นะหนู

[por-sim]

เรื่องคนคุ้มครอง ชั้นเพิ่งรู้นะเนี่ย ป.ปลา

[veekung]

ต่อ ๆ เรื่องในครัวของพี่ช้าง อย่างที่ป.ปลาบอกว่าเราชอบนั่งในครัวเม้าท์กัน วันนั้นรู้สึกพี่ช้างพึ่งจะตามมาถึง ก็คงได้ยินกิตติศัพท์มาบ้าง ก็นั่งเมาท์กันไป ก็มี เรา พี่ช้าง ป้า ต. แล้วก็พี่ก้อย ก่อนอื่นขออธิบายก่อนว่าลักษณะห้องครัวมันก็คือห้องคหกรรม มีห้องที่เป็นห้องพักอาจารย์และส่วนที่เป็นครัว เราก็นั่งคุยกัน เรา ป้า ต. พี่ก้อยนั่งหันหลังให้หลังพักอาจารย์ ส่วนพี่ช้างนั่งหันหน้ามาหาเราและหันหน้าเข้าห้องพักอาจรย์ นั่งคุยกันไปซักพักหนึ่งอยู่ดี ๆ พี่ช้างก็เงียบแล้วมองมาทางเรากับ ป้า ต. พอเรากับป้า ต.เห็นหน้าพี่ช้างก้เข้าใจทันที ถามพี่ช้างว่าเห็นใช่ม่ะ พี่ก็พยักหน้ารับ ป้า ต.ก็เลยบอกต่อว่า ป่ะเราไปกันเถอะ แล้วเราทั้งหมดก็เดินออกจากห้องครัวพี่ก้อยก็เดินงง ๆ ตามด้วย พอไกลได้ระยะก็ถามพี่ช้างว่าเห็นอะไร พี่ก็บอกว่าขณะที่กำลังคุยกันอยู่เหลือบตาขึ้นไปบนขื่อก็เห็นเต็มสองตาเลยว่ามีเด็กอยู่ข้างบนแล้วก็ผุบหลบไป เหมือนแบบว่ามีคนเห็นแล้วก้เลยแอบอย่างนั้น มันจะไม่น่ากลัวเลยถ้าเป็นข้างล่างแต่ที่เห็นน่ะบนขื่อครับบนขื่อ

[Tritti_83]

น่ากลัวเพราะเป็นบนขื่อถ้าเป็นบนคานนี่รู้เลยว่า หล้า ปาร์ และ....ขึ้นไปแกล้งเพื่อนชัวร์  ฟันธง :twisted:

[por-sim]

ตลก ตริ ตลก... :evil:

[por-sim]

เออ แล้วชั้นจะร้อนตัวทำไม

[por-sim]

เหรอ

[coco_cola]

เหรอ

มั้ง


(เอาด้วย กะลังทำแต้ม)

[Tritti_83]

อืม.... :oops:

[ป.ปลา]

:evil:  :evil:  :evil:  :evil:
ไม่ค่อยเนียนกันเลย พวกแก

[party]

เล่าเรื่องผีอีก เอาอีกๆๆๆๆๆ    

[por-sim]

โก เมื่อวานชั้นได้ตั้ง 15 แต้มแนะ

[ป.ปลา]

[color=green
]เดี๋ยวว่างๆ จะมาเล่าเรื่องที่ชั้นเจออีกที ในคืนเดียวกันกับที่ซิ่มเจอ
 :shock:  :shock:  :shock: [/color]

[coco_cola]

โก เมื่อวานชั้นได้ตั้ง 15 แต้มแนะ

ทำยอดอย่างกะ Amway

[por-sim]

เรื่องผีนะ ตอนเด็ก ๆ กลัว ตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่ ถึงพระพุทฑเจ้าจะบอกว่าเป็นจิตที่ปรุงแต่งขึ้นเองก็ตาม แต่ชั้นก็ยังปรุงบ้อย บ่อย

[WARM]

เรื่องผีนะ ตอนเด็ก ๆ กลัว ตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่ ถึงพระพุทฑเจ้าจะบอกว่าเป็นจิตที่ปรุงแต่งขึ้นเองก็ตาม แต่ชั้นก็ยังปรุงบ้อย บ่อย

ชั้นยิ่งชอบรสแซ่บด้วย
ปรุงแรงๆ ทั้งนั้นเลย

[ป.ปลา]

เรื่องผีนะ ตอนเด็ก ๆ กลัว ตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่ ถึงพระพุทฑเจ้าจะบอกว่าเป็นจิตที่ปรุงแต่งขึ้นเองก็ตาม แต่ชั้นก็ยังปรุงบ้อย บ่อย

ชั้นยิ่งชอบรสแซ่บด้วย
ปรุงแรงๆ ทั้งนั้นเลย

^
^
^
^
^
ฮ่าๆๆๆ เข้ามาขำพี่วอร์ม  :lol:  :lol:

[เอ๋อ]

เรื่องผีนะ ตอนเด็ก ๆ กลัว ตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่ ถึงพระพุทฑเจ้าจะบอกว่าเป็นจิตที่ปรุงแต่งขึ้นเองก็ตาม แต่ชั้นก็ยังปรุงบ้อย บ่อย

ชั้นยิ่งชอบรสแซ่บด้วย
ปรุงแรงๆ ทั้งนั้นเลย

จิตนะพี่วอร์ม
ไม่ใช่ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ
จะได้ใส่พริกส้ม น้ำปลา  :?

[WARM]

นี่เราเข้าใจผิดมาโดยตลอดเหรอเนี่ย


จิตขลุกขลิกต้มยำ ตชด.
เผ็ด ห้า ดาวไปเลยเพ่

[Tritti_83]

พี่วอร์มเล่าเรื่องพี่วอร์ม เย้ย เรื่องผีให้ฟังบ้างสิแบบพี่น่าจะคุ้นเคยนะ  :roll: